Kloptdatwel?

joran van der sloot

Hersenonderzoek bij Robbert van den Broeke?

by 60 Comments

Met het verstrijken van de tijd worden de strapatsen van zelfverklaard medium Robbert van den Broeke steeds bizarder. Zo zat hij begin 2016 zes dagen vast op verdenking van bedreiging via internet, liggen er naar verluidt nog alien tentakels in zijn vriezer te wachten op DNA-onderzoek en beweert hij recentelijk de vrouw van Joran van der Sloot bezwangerd te hebben. Er was echter ook een periode waarin sommigen zijn claims nog serieus wilden onderzoeken. Nederlandse wetenschappers zouden zelfs hersenonderzoek hebben gedaan bij Van den Broeke waaruit zou blijken dat hij nagenoeg hersendood is tijdens zijn paranormale sessies.

Dit is onder andere opgetekend door parapsycholoog Richard Krebber in een stuk in ParaAstro (2014, pdf). Het zou gaan om EEG-metingen:

Als eerste willen we met E.E.G.-apparatuur (Elektro Encefalo Gram; meet de activiteit van de hersenen aan de oppervlakte van de schedel) uitgebreid onderzoek doen naar de bewustzijnstoestand van Robbert, terwijl hij mentale foto’s maakt op digitale camera’s. Robbert is eerder al op die manier onderzocht en uit de twee onderzoeken bleek, dat Robbert inderdaad in staat was om mentale foto’s te maken terwijl zijn E.E.G. op die momenten aangaf dat hij nagenoeg hersendood was.

Hersenonderzoek bij Robbert van den Broeke? 1
Van den Broeke in een Engelstalige YouTube-video waarin hij ook spreekt over het wetenschappelijk onderzoek dat naar hem gedaan zou zijn.

Nu kun je met EEG-metingen alleen helemaal geen hersendood vaststellen, maar erg veel details staan er sowieso niet in het stuk over dat onderzoek. En die zijn ook nauwelijks elders te vinden. Wel wordt door het kamp Van den Broeke de suggestie gewekt dat de betrokken wetenschappers met de resultaten verlegen zijn en onder de pet willen houden. Zie bijvoorbeeld deze video uit 2013 (vanaf 5:15).

Dit blijkt niet helemaal het zoveelste onzinverhaal rond Van den Broeke. In een recent audioberichtje (vanaf 3:15) onthult Stan Pluijmen (partner in crime van Van den Broeke) aan Constantia Oomen dat er in ieder geval onderzoek zou zijn gedaan door Hans Gerding en Klaas van Egmond.  Geen onbekende wetenschappers, beiden waren hoogleraar. Gerding was bijzonder hoogleraar metafysica in de geest van de theosofie aan de universiteit van Leiden en directeur van het Parapsychologisch Instituut. Van Egmond is een prominente persoon in duurzaamheidskringen en tot voor kort hoogleraar aan de Universiteit Utrecht. Van Egmond staat ook bekend om zijn interesse in het graancirkelfenomeen en zal via die hoek vermoedelijk in contact gekomen zijn met Van den Broeke.

Een onderzoek aan het Parapsychologisch Instituut was indertijd misschien nog niet zo’n gek idee. Wijlen Rob Nanninga opperde in 2006 (dus nog na het genverbrander-incident) op het Fok!-forum dat dat misschien wel een geschikte partij zou zijn om een eerste onderzoek uit te voeren als redelijk neutrale partij die niet verdacht kan worden van een vooringenomen (skeptische) houding tegenover het paranormale. Op een eerdere uitnodiging (in 2005) vanuit Skepsis was Van den Broeke niet ingegaan, hoewel die altijd riep – en nog steeds roept – dat hij graag onderzocht wil worden.

Uit onafhankelijke bron kreeg ik bevestiging dat deze hooggeleerde heren inderdaad iets van een onderzoek gedaan hadden met Van den Broeke. Maar toen ik ze zelf per e-mail vroeg om een toelichting over wanneer het plaatsgevonden zou hebben en waar (aan het Parapsychologisch Instituut?), wie er nog meer bij betrokken waren, wat de onderzoeksvragen en onderzoeksopzet waren geweest, en natuurlijk wat de resultaten waren, kreeg ik helaas nul op het rekest. Na een keer aandringen schreef Van Egmond namens beiden: “eerdere ervaringen en mailwisselingen hebben duidelijk gemaakt dat onze wederzijdse mens- en wereldbeelden dermate ver uit elkaar liggen, dat verdere uitwisseling van informatie over dit onderwerp zinloos is.” en dat ze dus niet bereid waren mij meer informatie te verschaffen.

Beetje jammer en wat flauw, vond ik. Met Van Egmond heb ik in het verleden inderdaad wel eens een akkefietje gehad, maar met Gerding had ik nog nooit eerder contact gezocht en ook nog nooit over zijn activiteiten geschreven.
Gelukkig lieten de heren via een tussenpersoon toch wat meer los. Ja, Gerding en Van Egmond hebben een verkennend onderzoekje met Van den Broeke gedaan. En ja, daar was ook sprake van een soort EEG-meting. Die was echter wat provisorisch, met slechts twee elektroden (normaal gebruik je er iets van 20). Het is dus niet echt verrassend dat er niets bijzonders uit kwam. De elektrische signalen van het hart zouden al voor te veel storing hebben gezorgd om iets over hersenactiviteit te kunnen zeggen, laat staan dat ze iets als ‘hersendood’ of een gebrek aan hersenactiviteit hebben waargenomen.
Wat ze nog meer gedaan hebben aan tests met Van den Broeke is me niet bekend. Volgens Pluijmen beschouwden ze de paranormale foto’s van Robbert als bedrog en waarom zouden we daaraan twijfelen als het vanuit die hoek gemeld wordt?

Of het onderzoek van Van Egmond en Gerding hetzelfde onderzoek betreft als waarover Krebber het heeft, is overigens niet helemaal zeker, maar het lijkt voor de hand te liggen. Of we de overige details van het verhaal van Pluijmen kunnen vertrouwen, is ook maar de vraag, bijvoorbeeld over dat onderzoek bij spiritueel therapeut Rens Hendriks (‘het extreme geval’), die er mede verantwoordelijk voor is dat Van den Broeke het spirituele pad op ging.

Veel blijft nog onduidelijk, maar in ieder geval is nu weer een detail uit de ‘Van den Broeke-saga’ enigszins opgehelderd en wie weet volgt de rest ook nog wel een keer.

Aandachttrekkers

by 75 Comments

Het is Robbert van den Broeke weer eens gelukt de aandacht te trekken van de landelijke media. Nu met een filmpje waarin die andere aandachttrekker, Joran van der Sloot, vertelt over de verschijning van Van den Broeke bij hem in de cel. Iets met ‘alleen maar liefde’, en zo. Nog zo’n opmerkelijk figuur, ex-lijsttrekker van de SOPN Johan Oldenkamp, probeert het anders. In een persbericht beschuldigt die Stichting Skepsis van medeplichtigheid aan oplichting, omdat ze een rol zou spelen in het toedekken van de maanlandingenhoax. Tsjonge, het kan niet op. Wat moet je met die aandachttrekkerij, negeren of toch maar even hartelijk om lachen?

Robbert van den Broeke
Robbert van den Broeke

Van den Broeke liet al eerder zijn interesse in de persoon Van der Sloot blijken. In eerste instantie kwam alleen nog de overleden vader van Van der Sloot bij hem door. Uit dat verhaal van oktober 2012 werd al wel duidelijk hoe de vork in de steel steekt. Stan, het maatje van Van den Broeke dat de filmpjes van zijn goocheltrucjes maakt, bleek niet ‘van Aalst’ te heten, maar kwam als Stan Pluijmen uit de kast. En deze Pluijmen was al langer bevriend met Van der Sloot en degene met wie Van der Sloot vlak voor hij Stephany Flores zou vermoorden contact had via chat en plannen smeedde om op andere, minder gewelddadige, maar ook niet zo frisse manier, aan geld te komen. Voor zover ik weet, zijn die chatgesprekken nooit gepubliceerd. Het Algemeen Dagblad heeft het meest complete verhaal over de laatste capriolen van het trio Van den Broeke, Pluijmen en Van der Sloot.
Ook op radiozender FunX mocht Van den Broeke z’n zegje komen doen. Natuurlijk kwam ook het ‘genverbrander‘-incident uit 2005 weer aan de orde en had hij wel het een en ander op te merken over Skepsis. De petitie op deze site richting RTL om Derek Ogilvie maar eens van de buis te laten, wordt ook nog even aangestipt. Luister het fragment gerust af, de radiomakers zijn redelijk kritisch:

[audio:https://kloptdatwel.nl/wp-content/uploads/RvdB-bij-FunX.mp3]

Als de player niet werkt klik dan hier.

Oldenkamp kwam niet zo lang geleden aan het woord in de Volkskrant in de rubriek ‘4 uur nieuwsbreak‘ waar telkens een opvallend persoon geïnterviewd wordt. Een lekker gek gesprekje over Oldenkamps ideeën over het koningshuis, evolutietheorie en zijn fiasco als lijsttrekker van de ‘Ufo’-partij SOPN. Niet aan de orde kwam Oldenkamps recente aanvaring met het Meldpunt Discriminatie Internet vanwege zijn Holocaustontkenning. Dat was de journalist van de Volkskrant niet opgevallen, beetje raar, want al voor de verkiezingen in 2012 kwam die donkere kant van Oldenkamp naar voren in een stuk van Mark Traa in HP/De Tijd.

Johan OIdenkamp
Johan OIdenkamp

Nu komt Oldenkamp dus met zijn idiote beschuldiging richting Stichting Skepsis. Het is klip en klaar dat er nooit mensen op de maan geweest zijn volgens deze ‘allround wetenschapper’. Onze planeet wordt immers omringd door de Van Allen-gordels en die bevatten zoveel schadelijke geladen deeltjes dat je ruimtevaarttuig loden wanden zou moeten hebben van maar liefst twee meter dik om dat stralingsbombardement te overleven. Dergelijke dikke wanden zijn nergens te zien in al die Apollofilmpjes en dus is het allemaal een hoax. Oldenkamp is er 100% zeker van, want hij heeft wat YouTube filmpjes gekeken, die dat onomstotelijk laten zien.
En omdat Skepsis stelt als doel te hebben om buitengewone beweringen aan een kritisch onderzoek te onderwerpen, maar in de praktijk iedereen die de maanlandingen in twijfel trekt, belachelijk maakt, moet ze wel een verborgen agenda hebben.  Eerdergenoemde Mark Traa krijgt ook een veeg uit de pan, want die blijkt in de Skepter een stuk geschreven te hebben waar de maandlandinghoax ook aan de orde komt. Die maanlanding is gewoon door Stanley Kubrick geregisseerd. Keihard aangetoond door alle subtiele numerologische aanwijzingen in zijn latere films …

Misschien had Oldenkamp toch eerst even in de Wikipedia moeten kijken bij de Van Allen-gordels en de implicaties voor ruimtevluchten. Ja, het is een bron van gevaarlijke straling, maar die astronauten gingen er behoorlijk snel door heen. En die dunne wandjes waren blijkbaar voldoende om de stralingsbelasting gedurende de hele trip een stuk lager te houden dan de normen die gelden voor werknemers die met radioactief materiaal werken. En dat faken van een maanlanding in een studio en wereldwijd urenlang achter elkaar uitzenden was in 1968 waarschijnlijk een stuk lastiger dan daadwerkelijk naar de maan gaan.

Enfin, wat te doen met deze aandachttrekkerij? Het is nauwelijks te geloven dat de serieuze pers er aandacht aan besteed, maar een website als Kloptdatwel die er juist voor is om onzin aan de kaak te stellen, kan dan moeilijk  achterblijven. Bij deze dan toch maar, zij blij en onze lezers hopelijk ook.

 

 

Diagnose op afstand: Strauss-Kahn lijdt aan sexverslaving

by 7 Comments

In de alternatieve hoek is het heel normaal: op afstand een diagnose stellen en op afstand behandelen. In dit blog bespraken we b.v. behandeling van huisdieren op afstand (zie hier en hier). Maar ook psychiaters en psychologen met een universitaire opleiding doen het: ‘diagnose op afstand’. Artsen en psychologen in Frankrijk en de VS ontleden in de pers voormalig IMF-baas Strauss-Kahn op basis van heel beperkte informatie. In Nederland hebben we hetzelfde gezien bij Volkert van der Graaf en Joran van der Sloot. Klopt dat wel?

Natuurlijk zijn de perscommentaren van psychiaters en psychologen niet hetzelfde als de paranormale behandelingen op afstand die alternatieve behandelaars toepassen. De psychiaters en psychologen claimen geen paranormale krachten. Wel denken ze dat ze een diagnose kunnen stellen op basis van een paar televisiebeelden en verhalen in de pers. Het Amerikaanse tijdschrift Psychology Today waarschuwt in een artikel op 17 mei dat dit niet mogelijk is. Ook de New York Times heeft een artikel over dit onderwerp.

 

Psychology Today citeert sexverslavingsexpert Robert Weiss die in een artikel in Business Wire precies lijkt te weten wat er met Strauss-Kahn mis is:

‘Powerful men engaged in intensely stressful jobs need to have their emotional lives in balance. While functioning at a very high level intellectually, a sense of invulnerability combined with poor self-care and constant pressure to perform can leave them emotionally vulnerable to undermining the very things they have worked so hard to achieve. […] The underlying source of these types of addictive sexual disorders is a lack of adult emotional support and intimacy combined with often overlooked early histories of early emotional trauma‘.

Diagnose op afstand: Strauss-Kahn lijdt aan sexverslaving 2
Het persverhaal uit 1964 tegen Barry Goldwater

De New York Times wijst op een schandaal uit 1964. Toen maakte de pers de presidentskandidaat Barry Goldwater met de grond gelijk door psychiaters aan het woord te laten die dachten dat Goldwater niet goed bij zijn hoofd was. Het onderzoek was slecht uitgevoerd en de psychiaters hadden zich laten verleiden uitspraken die ze niet konden waarmaken. Volgens de Times:

‘The survey, highly unscientific even by the standards of the time, was sent to 12,356 psychiatrists, of whom 2,417 responded. The results were published as a special issue: “The Unconscious of a Conservative: A Special Issue on the Mind of Barry Goldwater”. The psychiatrists’ assessment was brutal. Half of the respondents judged Mr. Goldwater psychologically unfit to be president. They used terms like “megalomaniac,” “paranoid” and “grossly psychotic,” and some even offered specific diagnoses, including schizophreniaand narcissistic personality disorder. Only 27 percent of the respondents said Mr. Goldwater was mentally fit, and 23 percent said they didn’t know enough about him to make a judgment’.

Goldwater liet het er niet bij zitten en in een rechtszaak kreeg hij één miljoen dollar schadevergoeding toegewezen van het tijdschrift Fact. Blijkbaar zijn de lessen van toen voor een deel vergeten. De New York Times stelt twee simpele regels voor: (1) een arts moet geen diagnose afgeven als hij een patiënt niet zelf heeft gezien en zelf grondig heeft onderzocht, (2) psychiatrie moet niet als politiek instrument worden ingezet. Afwijkingen van deze regels schaden volgens de krant het vertrouwen in de geestelijke gezondheidszorg.

Diagnose op afstand: Strauss-Kahn lijdt aan sexverslaving 3
Corine de Ruiter

Ook in Nederland hebben we een paar gevallen van ‘diagnose op afstand’.

Hoogleraar Forensische Psychologie Corine de Ruiter doet regelmatig in de pers en in haar ‘opinies’ op Joop.nl uitspraken over de geestelijke toestand van (vermeende) criminelen. Dit leidde al meermalen tot kritiek van vakgenoten. Zo vertelde ze in De Volkskrant dat Joran van der Sloot het ‘prototype [is] van een klassieke psychopaat’. Haar commentaar op 6 mei 2003 op Radio 1 over Volkert van der Graaf (diagnose: misschien wel Asperger) kwam haar op forse kritiek te staan. Het Pieter Baan Centrum had namelijk Van der Graaf onderzocht, onder andere op Asperger, en geconcludeerd dat de moordenaar van Fortuyn niet aan dit ziektebeeld leed. De wikipedia vat het als volgt samen:

In interviews en praatprogramma‘s gaf zij psychopathologische diagnoses van het ziektebeeld van een met name genoemde verdachte van geweldsmisdrijven, die zij niet zelf had onderzocht of ontmoet. Dit leverde haar kritiek op van vakgenoten. Zelf zei zij daarover: “Iedereen denkt altijd dat je met iemand moet praten om tot een oordeel te komen, maar ik kan iedereen uit de droom helpen: de enige manier om iemand forensisch-psychologisch te onderzoeken is heel veel informatie uit verschillende bronnen verzamelen en die informatie tegen elkaar af te wegen”.

Klinkt redelijk. Maar als je de perscommentaren en blogstukken van Corine de Ruiter bekijkt, vraag je je wel af of ze wel altijd ‘heel veel informatie uit verschillende bronnen verzamelt en die informatie tegen elkaar afweegt’ voordat ze tot haar uitspraken komt.

De Groningse psychiater Menno Oosterhoff kreeg het aan de stok met Volkert van der Graaf. Ook Oosterhoff had in de pers verteld dat Van der Graaf leed aan Asperger. Van der Graaf pikte dat niet en diende een klacht in bij het Medisch Tuchtcollege. Die nam de klacht van Van der Graaf niet in behandeling omdat er geen sprake was van een arts-patiënt relatie tussen Oosterhof en Van der Graaf.

De twee simpele regels van de New York Times lijken mij zo gek nog niet.