Maarten Koller

In een nieuwsbericht dat ik van het Nederlands Instituur voor Psychologen (NIP) kreeg, zeggen ze duidelijk: Duivelsuitdrijving is geen therapie. Dat bericht werd verzonden naar aanleiding van Rob Hondsmerk, directeur van De Hoop, een christelijke gezondheidskliniek. Dhr. Hondsmerk is ook een Gz-psycholoog die aan duivelsuitdrijving doet bij kinderen.

Hij vertelde in het programma Hocus Pocus van radio 1 het volgende over een patiënt:

Dat jochie was 7 jaar oud, hadden ze vier man voor nodig om in bedwang te houden, zo sterk was hij, sprak met een hele rare stem, en het schuim stond op zijn lippen en het stonk naar zwavel, misschien wel alle klassieke kenmerken die je dan bij elkaar brengt, maar alsof die rechtstreeks uit de hel kwam.

Het Nederlands Instutuut voor Psychologen (NIP) staat niet achter deze praktijken. Rein Baneke (directeur NIP):

Ik denk niet dat hij mee moet gaan in het idee dat er nu een duivel uitgedreven moet worden en dat de patiënt dan verder het leven in kan.

Docent theologie en cultuur Robert Doornenbal – docent aan de Christelijke hogeschool in Ede

Het is wel redelijk nieuw dat iemand i de hulpverlening het ook zelf doet, want vaak is het zo dat je dan doorverwijst naar een pastor (…)

Ik geloof inderdaad dat de duivel, de negatieve geestelijke entiteiten, dat die bestaan ja, en dat jesus ze ook kan wegsturen.

Klik hier voor de uitzending van RTL over dit nieuws.

De Inspectie voor de Gezondheidzorg stelt in iedergeval een onderzoek in naar de praktijken. Lees hier het Volkskrant-artikel.

Op dit moment vind ik helaas alleen deel 3 van de programmareeks “Hocuspocus in de polder: serie Exorcisme”. Helaas is dit niet het deel waarin Rob Hondsmerk zijn uitspraken deed. In deel 3 wordt het gebedspastoraat in Harmelen besproken. Daar vinden uitdrijvingen van boze geesten plaats. Ondersteund door een leuk Harry Potterachtig muziekje maakt dominee Van der Dussen vanaf 4:16 een verrassend sceptische indruk wanneer hem gevraagd wordt wat hij ervan vindt:

Ik laat het open (…). Ik ben er heel aarzelend in om dat soort dingen te veroordelen omdat ze anders zijn dan mijn leefwereld. Een tijdje geleden in Streefkerk was er iemand die beweerde dat het gehoor teruggekomen is. Dat sluit ik niet uit. Ik wil best aannemen dat dat zo is. Maar dan gaat het regelmatig om gebeurtenissen die medisch zo moeilijk te controleren zijn. En dat heb je natuurlijk ook met mensen die bezeten zijn, in welke mate is men psychisch ziek geweest, of in welke mate is men van een duivel bezeten. Als je het helder hebt, dan kan ik vrij stellig zijn hoor, maar zolang dat niet het geval is, stel ik me graag bescheiden op.

De journalist Sander Bartling vraagt of hij al ooit een geval heeft meegemaakt waarbij het helder was?

Tja, ik zou dat niet kunnen noemen.

Luister zelf:

Werkt de player niet klik dan hier. Het lijkt erop dat de player alleen in Chrome werkt.

Het stukje vanaf 2:40 is ook erg interessant om te beluisteren. Hier wordt een persoon die naar zo’n dienst in Harmelen is gekomen gevraagd waarom zij daar is. Hoewel ze eerst grapt dat ze komt vanwege de koekjes, blijkt er toch wat meer achter te zitten:

Ze was laatst gaan eten bij een vriendin waarvan de man blijkbaar proppen in de oren heeft. Daar ging ze voor het eten bidden en ze zei hardop dat ze bad dat de proppen uit ‘s mans oren mochten komen. En nu wil het toeval dat de man diezelfde ochtend had besloten om de volgende dag de proppen bij de dokter eruit te laten halen.

Dus dan zie je dat God als je het gewoon… toch vrij zet in je… en dat kan je hier leren.