Kloptdatwel?

Petitie tegen antivaccinatie-uitzending van Pauw op 17 november

by 81 Comments

Op donderdag 17 november zat jeugdarts Lucy Smit in het programma Pauw tegenover drie ouders die kritisch zijn over het vaccineren van kinderen. Deze drie ‘experts’ waren Door Frankema (met haar boek en website vaccinvrij.nl één van de beruchtste anti-vaxxers in Nederland), Flory Gout (geeft alternatieve zwangerschapscursussen) en Joris Baas (terug te vinden als auteur van artikelen op complotdenkerswebsite Wanttoknow.nl). Waarom Pauw voor deze drie tegen één opzet gekozen heeft is niet duidelijk. Om de wetenschappelijke consensus weer te geven hadden er natuurlijk eigenlijk 97 jeugdartsen en epidemiologen tegenover deze drie kritische ouders moet zitten. Tijdens het gesprek werd duidelijk dat de jeugdarts inderdaad niet in staat was om tegenwicht te bieden aan de drie anti-vaxxers. Het werd zelfs zo erg dat Jeroen Pauw stelling moest nemen vóór vaccinaties om het gesprek nog enigszins recht te trekken.

In de schrijvende media en online is veel kritiek gekomen op de verdeling van voor- en tegenstanders, het gebruik van onjuiste gegevens en de slechte voorbereiding van Pauw mbt de waarheid over de argumenten die tegenstanders plachten te gebruiken. De dag na de uitzending besteedde Pauw een kleine minuut van zijn programma om uit te leggen dat zij niet de bedoeling hadden om niet-vaccineren te promoten en gaven ze enkele feiten mbt vaccinatie.

De vraag is of deze 40 seconden genoeg zijn om de onzin van anti-vaxxers bloot te leggen. Om te zorgen dat er een wat duidelijker en uitgebreider verhaal verteld wordt over vaccinaties heeft een aantal mensen een petitie gestart op petitie.nl. Of het zin heeft is onduidelijk, maar als u dit initiatief wilt steunen kan dat hier.

Wijsgeerde en troep

by 19 Comments

Cees Renckens schrijft columns voor Kloptdatwel. Van 1988 tot 2011 was hij voorzitter van de Vereniging tegen de Kwakzalverij. Foto: Klaas Jaarsma
Cees Renckens schrijft columns voor Kloptdatwel. Van 1988 tot 2011 was hij voorzitter van de Vereniging tegen de Kwakzalverij. Foto: Klaas Jaarsma

Gerard Reve woonde in zijn Geheime Landgoed in Frankrijk en had er in het jaar des heren 1987 aanzienlijke lekkage. Gelukkig kon hij op 26 februari zijn vriend Bert de Groot melden dat het huis wederom droog was en dat de schade meeviel. Er waren alleen boeken van hemzelf beschadigd, over wijsgeerde en troep, maar ze waren nog zeer goed bruikbaar en hetzelfde gold voor de uitperste sinaasappelen.

Reve mocht bij tijd en wijle graag poseren als semi-analfabeet, die nauwelijks in staat was tot foutloze spelling en die gemakkelijk toegaf niet geheel goed bij zijn ‘hoopht’ te zijn. Maar hij maakte er wel muziek bij, placht hij daar aan toe te voegen.
Wijsbegeerte heet tegenwoordig filosofie en dat diepe denken beleeft momenteel een grote bloei, af te lezen aan het aantal boeken dat erover verschijnt, het aantal HOVO-cursussen over filosofie en aan het steeds toenemend lezersaantal van het Filosofie Magazine. Een hot spot van de Nederlandse filosofie bevindt zich – al weer – op een Landgoed, dit maal te Leusden en deze Internationale School voor Wijsbegeerte ISVW werd lange tijd geleid door René Gude (1957-2015), eens Denker des Vaderlands en tot kort voor zijn overlijden een populaire gast in De Wereld Draait Door.
De studiegids 2017 van het ISVW is dikker dan ooit en de zoeker kan ene keuze maken uit tientallen programma’s, die het gehele gebied van de klassieke en hedendaagse filosofie bestrijken. Het docentencorps is van hoge kwaliteit.
Op pagina 34 staat een achtdaagse cursus aangekondigd Filosofie en gezondheid, bedoeld voor beleidsmakers en directieleden, (para)medische professionals en meer speciaal hen met bestuurlijke aspiraties. Voor artsen is de cursus ruimhartig geaccrediteerd. So far, so good, maar welk koekoeksei troffen wij aan in het docentencorps van de module Ziekte en gezondheid? Houd u vast: een van de docenten is niemand minder dan Arie Bos. Hij wordt geïntroduceerd als ‘Dr. Arie Bos is arts en filosoof. Hij is universitair docent in het VU Medisch Centrum en doceert wetenschapsfilosofie aan de Universiteit van Utrecht. Hij publiceerde in 2014 het spraakmakende boek Mijn brein denkt niet. Ik wel.’

Deze korte introductie staat bol van de onwaarheden. Ten eerste is deze gepensioneerde antroposofisch huisarts (1947) niet gepromoveerd en maakt zich met die dr.-titel schuldig aan titelfraude en overtreding van de wetgeving op dit gebied. Ook is hij niet verbonden aan de beide universiteiten, maar was dat eerder wel. Zowel de Utrechtse als de VU-huisartsenopleiding accepteert alternatief praktiserende huisartsen als opleiders, een misstand waarop al vaker gewezen is. Utrecht heeft zelfs al eerder een antroposoof als docent wetenschapsfilosofie voor medische studenten gehad. En dat o zo spraakmakende boek? Uitgegeven bij de antroposofische uitgeverij Christofoor en verder nergens gezien, laat staan besproken.

Dit alles zou nog niet zo erg zijn als zijn denken maar enigszins gedisciplineerd zou zijn, maar dat is helaas niet het geval. Ik beschreef enkele jaren geleden zijn warrige optreden op een symposium waar ook ik als spreker was uitgenodigd en bij dat stuk citeer ik ook een aantal kenmerkende zinnen uit een eerder boek van zijn hand, ook te Zeist uitgegeven. Zie Een driedubbeltalent, of: wie is Arie Bos? NTdK, 2010.

Als u na kennisneming van deze feiten en van mijn artikel nog steeds begrijpt waarom ISVW-programmadirecteur Erno Eskens deze Bos als docent heeft aangesteld, dan zou ik daarvan graag op de hoogte gebracht willen worden. Brieven naar de redactie.

Artikel ingetrokken over de vraag of je aan iemands foto kunt zien of hij dood of levend is

by 15 Comments

De Franse neurowetenschapper Arnaud Delorme deed een onderzoek naar de mogelijkheid om aan iemands foto te kunnen zien of die persoon nog leeft of reeds is overleden. Zijn resultaten publiceerde hij in april dit jaar in het open access journal Frontiers in Human Neuroscience. Het onderzoek wees uit dat de deelnemers het iets beter deden dan je zou verwachten als de keuzes louter toevallig zouden zijn (53,8 procent). Het artikel is nu echter ingetrokken.

frontiers-prediction-of-mortality-based-on-facial-characteristics-frontiers-in-human-neuroscience

Delorme is als neurowetenschapper verbonden aan een aantal universiteiten in Frankrijk en de Verenigde Staten, maar klust blijkbaar ook bij als parapsychologisch onderzoeker aan het Institute of Noetic Sciences. Dean Radin, de laatste genoemde auteur van het artikel (‘Prediction of Mortality Based on Facial Characteristics‘), is een bekende parapsycholoog, die nogal stevig bekritiseerd is door skeptici als Chris French en Ray Hyman.

In het onderzoek werden twaalf mediums op de proef gesteld. Ze kregen ruim 400 portretfoto’s voorgeschoteld afkomstig van jaarboeken van verschillende periodes, maar ook recentere foto’s van voornamelijk politici en zakenmensen uit een andere staat (niet Californië, waar de mediums vandaan kwamen).

Participants were asked to press a button if they thought the person in a photo was living or deceased. Overall mean accuracy on this task was 53.8%, where 50% was expected by chance (p < 0.004, two-tail). Statistically significant accuracy was independently obtained in 5 of the 12 participants.

Op zich lijkt dit onderzoek helemaal niet zo slecht opgezet, maar in het oog springt dat er helemaal geen controlegroep was. Je weet dus helemaal niet of die 53,8 procent nu echt bijzonder is. De verwachte 50 procent is gebaseerd op het gegeven dat de deelnemers evenveel foto’s van nog levenden als overledenen te zien kregen. De onderzoekers hebben wel hun best gedaan om er voor te zorgen dat die verzamelingen met foto’s van levenden en overledenen niet van elkaar afwijken op allerlei visuele kenmerken, maar een vrij voor hand liggende laatste controle met proefpersonen die zichzelf niet als helderziend beschouwen, hebben ze nagelaten. Wellicht zijn er daarom toch subtiele verschillen tussen de personen op de foto’s die zouden kunnen duiden op een verschil in gezondheid dat je misschien onbewust zou kunnen oppikken. Ook het gegeven dat vooral bij de recentere foto’s ‘positieve’ resultaten werden geboekt, geeft te denken.

Wat de editors van Frontiers in Human Neuroscience nu precies heeft bewogen om het artikel in te trekken is niet zo duidelijk. Ze geven alleen de volgende verklaring:

Following publication, concerns were raised regarding the scientific validity of the article. The Chief Editors subsequently concluded that aspects of the paper’s findings and assertions were not sufficiently matched by the level of verifiable evidence presented.

De auteurs zijn het helemaal niet eens met de intrekking. Delorme laat in een reactie op Retraction Watch ook weten het ontbreken van de controlegroep helemaal niet relevant is, omdat ze alleen onderzochten of een groep ‘beter’ zou kunnen scoren dan een verwachte 50 procent – niet of ze beter zouden scoren dan een controlegroep. Op zich staat dat ook in het artikel en in de Discussion wordt ook wel enige voorzichtigheid betracht bij het duiden van het resultaat:

… an adequate explanation may rest upon subtle clues that might have been unconsciously exploited. Of interest in this regard is that post-session interviews with the participants indicated that they sometimes “felt” a difference between images of deceased vs. living individuals, which was consistent with their claims. However, overall their accuracy levels were only modestly above chance, so that feeling was apparently not as accurate as they may have thought. Regarding alleged claims of clairvoyance by the tested subjects, our data does not allow for a rigorous test of that hypothesis, but it is certainly compatible with it. Our data does warrant further investigation of that hypothesis.

Maar die laatste zinnen maken stiekem toch duidelijk dat de onderzoekers wel wat zien in die hypothese en bereid zijn om de misschien niet eens significante resultaten van dit onderzoek op te rekken tot een ondersteuning daarvan.

Dat het helemaal niet makkelijk is om een goede set foto’s voor een dergelijk onderzoek samen te stellen, weten ze bij de werkgroep Utrecht van Skepsis ook. Iemand had zich gemeld bij Skepsis omdat hij zijn gave wel eens op de proef gesteld wilde zien. Hij zou op basis van een foto met een pendel kunnen vaststellen of de persoon of de foto overleden is of nog leeft. De proef wees uit dat het wel meeviel met die gave.

Lees verder bij:

Floww is failliet

by 27 Comments

Het bedrijf Floww dat merkwaardige staafjes verkocht die straling van telefoons en Wi-Fi zouden omzetten in ‘natuurlijke frequenties’ is failliet. Op Kloptdatwel schreef Martin Bier vier jaar geleden al dat de claims van Floww volkomen onzinnig waren. Het bedrijf timmerde intussen stevig aan de weg met ambassadeurs als Lange Frans en financierde ook ogenschijnlijk serieus wetenschappelijk onderzoek.

De uitzending van Radar eind september dit jaar heeft het sprookje vermoedelijk uitgeblazen. Directeur Marc Schechtl had ook niet zo’n sterk weerwoord in die uitzending tegenover de argumenten van diverse deskundigen die de vloer aanveegden met zijn product.

https://www.youtube.com/watch?v=0-8riU1bJsY

Het volledige item van Radar is terug te zien via de website van het programma. Tip voor Floww: Bruno Santanera weet waarschijnlijk nog wel een goedkoop adresje voor het drukken van flyers om te protesteren tegen deze praktijken van Radar.

via Roeland Heeck op het Skepp forum