Kloptdatwel?

genetisch gemodificeerd

In De Balie: Well Fed – documentaire over genetisch gemodificeerde landbouw

by 1 Comment

Well Fed is een documentaire over genetisch gemodificeerde landbouw. Met name in Europa is er veel weerstand tegen GMO’s terwijl die in potentie toch een belangrijke bijdrage kunnen leveren om voedselzekerheid en economische omstandigheden voor miljoenen op deze wereld te verbeteren.

In De Balie: Well Fed - documentaire over genetisch gemodificeerde landbouw 1

In Well Fed gaan de makers – wetenschapsjournalist Hidde Boersma, regisseur Karsten de Vreugd en cameraman Philips Fountain – op bezoek bij experts, maar ook bij boeren in Bangladesh om een antwoord te vinden op de vraag of het moreel wel verdedigbaar is om tegen genetische modificatie te zijn. Op zaterdag 27 mei wordt de documentaire vertoond in De Balie en volgt er daarna een gesprek met de filmmakers en andere experts over de toekomst van genetische modificatie.

Gratis kaartjes!

Kloptdatwel? mag  voor dit programma drie keer twee kaarten weggeven. Ben je geïnteresseerd, stuur dan een mailtje naar de redactie met je naam en contactgegevens. We verloten de kaartjes onder iedereen die vóór donderdag 18 mei 24.00 uur reageert (vermeld ‘Kaartjes voor Well Fed’ in de onderwerpregel).

Meer informatie over Well Fed is te vinden op de bijbehorende website.

 

De vuurdoop van MAMyths-NL

by 2 Comments

23 mei was de vuurdoop van MAMyths-NL, de Nederlandse tak van de March Against Myths about Modification. Dit initiatief onderscheidt de feiten van de fabels wat betreft genetisch gemodificeerd eten, en zaterdag was het eerste tegenprotest om een groeiende bron van mythes aan te pakken; de March Against Monsanto (MAM). Hoewel MAM dit jaar focuste op TTIP, blijft de protestgroep fabels over GGO’s verspreiden. Dit jaar is MAMyths er dan ook wereldwijd op uitgetrokken om de misinformatie te bestrijden. In Nederland hebben we Amsterdam als podium gekozen.

tegendemonstratie tegen March Against Monsanto: March Against Myths About Modification op de Dam
tegendemonstratie tegen March Against Monsanto: March Against Myths About Modification op de Dam

[Dit artikel is het vervolg op het March Against Myths about Modification-artikel van 18 maart]

Toen we eenmaal op de Dam aankwamen, was MAM al druk bezig met haar voordrachten, en na een haastige opbouw trokken we al snel de eerste anti-GGO’ers aan. Gedurende de dag zou ik er nog achter komen hoe divers de March Against Monsanto groep eigenlijk is, maar de eerste demonstrante die me aansprak voldeed wel redelijk aan het stereotype; een ietwat alternatief geklede, getatoeëerde dame. Zij vond het leuk en aardig dat GGO’s pesticidegebruik reduceren, maar volgens haar moesten we helemaal stoppen met pesticiden. Dat lukte haar tenslotte ook in haar volkstuin. Deze eerste discussie van de dag zou onze standpunten uiteindelijk niet veel dichter bij elkaar brengen, maar toch werd het gesprek afgesloten met een omhelzing. Die positieve noot bleek uiteindelijk representatief voor de dag. Hoewel ik me had voorbereid op verwijt en verweer, verliepen vrijwel alle gesprekken respectvol en lieten de nodige demonstranten ons weten dat ze het dapper vonden dat we er stonden. Het feit dat we er stonden heeft naar mijn mening ook wel verschil gemaakt. Er was veel belangstelling voor ons standpunt en ik meende menigmaal de verwarring op het gezicht af te kunnen lezen toen mensen zagen dat betrokken burgers ook pro-GGO kunnen zijn.

tegendemonstratie tegen March Against Monsanto: March Against Myths About Modification op de Dam

March Against Myths About Modification


De doelstelling was om te informeren, maar ik heb die dag zelf ook wat opgestoken. Wat me het meest opviel is dat de March Against Monsanto geen homogene groep is. Mijn gesprekspartners varieerden van emotionele moeders, die de pesticide- en zaadbedrijven als het ultieme kwaad zien, tot rationele studenten die vooral problemen hebben met de potentiele gevolgen van TTIP (waar ik dan weer iets van heb geleerd). Sommigen van de MAM demonstranten waren zelfs oprecht verbaasd over het feit dat de March Against Monsanto zo fel en uitgesproken tégen GGO’s is. Dat deze mensen toch met MAM meelopen is begrijpelijk, maar ook verwarrend. MAM geeft ze een platform, maar door hun steun wekken ze de indruk dat MAM een betrouwbare bron is, terwijl de misinformatie over o.a. GGO’s/diëten/kanker nog steeds ongegrond en zelfs gevaarlijk kan zijn. Veel lijken deze misinformatie voor lief te nemen, in de veronderstelling dat het tegengeluid van MAM belangrijker is, maar hier ben ik zelf nog niet zo van overtuigd. De hoeveelheid misinformatie overheerst bij de March Against Monsanto, en maakt het lastiger om de kritiek die wel gegrond is serieus te nemen.

March Against Myths About ModificationWe zijn de 23e op pad gegaan om de mensen te laten zien dat er ook een andere kant van het GGO-verhaal is, en ik denk dat we daar aardig in geslaagd zijn. Mede dankzij de MAM-protestanten zelf is het afgezien daarvan ook nog een leuke dag geworden.

Wil je meer weten dan kan je mij een mailtje sturen, of een bezoekje brengen aan de Facebook-pagina.

Fotocredits: MAM & MAMyths, Dam 23 mei 2015, Bas Uterwijk
(dit verslag verscheen ook op Foodlog.nl)

March Against Myths About Modification

by 177 Comments

Twee voorbeelden van afbeeldingen op de MAM facebook-pagina waar de naturalistische dwaling uit blijkt
De naturalistische dwaling duikt op in talloze afbeeldingen op de MAM-Facebookpagina

MAM en MAMAM
Op 23 mei 2015 gaat de protestbeweging March Against Monsanto (MAM) voor de vierde keer wereldwijd de straat op, om te protesteren tegen o.a. het gebruik van genetisch gemodificeerde organismen (GGO’s) en de bedrijven die ze produceren. Hierbij wordt de aandacht vooral gericht op Monsanto, een bedrijf dat zowel GGO’s als pesticiden maakt.
Hoewel het goed is dat consumenten zich meer aantrekken van wat er met hun voedsel gebeurt, lijkt MAM door te slaan in de verkeerde richting. De meeste claims worden niet onderbouwd, en lijken alleen te dienen om de mensen te overtuigen van hun naturalistische dwaling. Ik was dan ook blij om te horen dat een groter wordende groep de claims van MAM in twijfel trekt, en op zoek gaat naar de wetenschap achter deze claims. Het gevolg is dat er dit jaar voor het eerst een tegengeluid op gang is gekomen, in de vorm van de March Against Myths About Modification (MAMyths). Deze groep probeert met behulp van grondig onderzoek en bewijs te laten zien dat de claims van MAM aangaande GGO’s ongegrond zijn.

Wat zijn GGO’s?
Volgens de World Health Organization (WHO) worden GGO’s gedefinieerd als organismen waarvan het genetisch materiaal (DNA) op een manier is aangepast, die niet voorkomt tijdens natuurlijke voortplanting en recombinatie. Deze techniek maakt het mogelijk om specifieke genen over te brengen tussen organismen die normaal gesproken niet samen voortplanten (World Health Organization, 2014). Een bekend voorbeeld van zo’n introductie van een gen, vinden we in de  diabeteszorg. In de jaren ’80 is het onderzoekers gelukt een synthetisch kopie van het menselijk gen voor insuline in te brengen bij een E. coli bacterie. Hierdoor werden mensen met diabetes niet langer afhankelijk van dierlijke insuline, een vorm die relatief veel allergische reacties veroorzaakte. Na me hier opnieuw in verdiept te hebben, bleek dat dit verschil te maken had met de zuiverheid van de insuline. De Cochrane Metabolic and Endocrine Disorders Group kwam na een review tot de conclusie dat gezuiverde varkensinsuline niet meer allergische reacties geeft dan de semi-synthetische variant.
In plaats daarvan beperk ik me maar tot niet-medische toepassingen van GGO’s, zoals de Arctic Apple. Deze appel is door Okanagan Specialty Fruits aangepast zodat hij niet bruin wordt als hij gesneden wordt of beschadigd raakt. Ik heb mensen al horen zeggen dat dit een oplossing is voor iets dat geen probleem was, maar volgens de Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO) gaat jaarlijks éénderde van het geproduceerde voedsel verloren. Nou zal deze appel niet direct een grote impact hebben op dit cijfer, maar het is wel een nobel streven om dit afval tegen te gaan. Hetzelfde principe is nu door Simplot ook toegepast in een aardappel genaamd “Innate Potato”.
Een ander voorbeeld is Golden Rice, een product van Syngenta dat genetisch gemanipuleerd is, zodat het een hoge mate van beta-caroteen (een bron van vitamine A) bevat. WHO schat dat er jaarlijks tussen de 250.000 en 500.000 kinderen blind raken door een vitamine A tekort. Twaalf maanden later is de helft van hen al gestorven. Dit gebeurt met name in Afrikaanse en Aziatische derdewereldlanden waar het voedsel voornamelijk uit rijst bestaat, een voedingsbron met een minieme hoeveelheid micronutriënten. Dagelijkse consumptie van Golden Rice zou het vitamine A niveau in het lichaam in stand kunnen houden en de gevolgen van vitamine A deficientie terug kunnen dringen. Ondanks dat Golden Rice klaar is voor gebruik, wordt het nog steeds niet toegepast door boycots van instanties zoals Greenpeace, die beweren dat Golden Rice een gevaarlijke en onverantwoorde oplossing is. Aangezien Golden Rice geen luxe product is, maar bij kan dragen aan het redden van levens, heeft onderzoekers van o.a. de Cambridge universiteit onderzocht wat deze vertraging inmiddels heeft gekost. In de tien jaar na de voltooiing van Golden Rice heeft de boycot van o.a. Greenpeace alleen in India al 1,4 miljoen levensjaren [*] en 1,7 miljard dollar aan overheidsgeld gekost. De GGO discussie heeft dus niet alleen een impact op westerse boeren en multinational bedrijven, maar ook op de minderbedeelden.

Het is overigens wel belangrijk om te onthouden dat de introductie van Golden Rice niet betekent dat de politieke, economische en culturele problemen van deze landen genegeerd kunnen worden. Maar net als andere GGO’s is het wel een hulpmiddel. Een hulpmiddel dat in dit geval tevens de regie in de handen van de boeren zelf legt, door de zaden kosteloos zonder extra kosten te verspreiden onder arme boeren (minder dan $10,000 aan inkomsten per jaar).

Veiligheid
Er zijn dus wel voordelen te halen uit het genetisch modificeren van organismen. Maar is het ook veilig? Als we naar de wetenschappelijke consensus kijken dan is het antwoord vrij kort. Tienjarig onderzoek van de EU, een meta-analyse met 1783 onderzoeken, de (tot dusver) verzamelde onderzoeken van de non-profit organisatie Biology Fortified, Inc., en een 15-jarig onderzoek naar de gezondheid en productie van veedieren in Amerika tonen allemaal aan dat GGO’s geen gevolgen hebben voor de gezondheid of het milieu. Het bewijs dat aangeleverd wordt tegen GGO’s is op zijn best niet herhaalbaar (Het Gab-Alla et al., 2012 onderzoek is bijvoorbeeld door zowel het EFSA GMO Panel als het GRACE project ontkracht), en op zijn slechtst bewust misleidend (Seralini et al., 2012, Carman, et al., 2013). Het Seralini onderzoek klinkt waarschijnlijk wel bekend in de oren, aangezien het al een keer door Kloptdatwel is behandeld.
Het is dan ook niet verbazingwekkend dat een recentelijke opinie peiling onder de wetenschappers van de non-profit organisatie AAAS (American Association for the Advancement of Science) aantoonde dat de overeenstemming over de veiligheid van GGO’s (88%) vrijwel gelijk is aan die over klimaatsverandering (87%). Voor wie zich overigens, net als ik eerder, afvraagt waarom de mening van de AAAS ertoe doet, deze organisatie wordt wereldwijd erkend, en is tevens de uitgever van het wetenschappelijke vakblad Science.

Toch trekt MAM 23 mei weer ten strijde tegen GGO’s en Monsanto. Het grootste deel van de MAM protestanten heeft geen kwaad in de zin, maar is simpelweg verkeerd geïnformeerd. De fact-checking videos van Myles Power over de vorige MAM in Nottingham laten zien dat veel mensen MAM (en soms andere anti-GGO pagina’s) als enige informatiebron gebruiken, en dus niet op de hoogte zijn van de daadwerkelijke wetenschappelijke consensus (#1; #2; #3).

De biotechnologie kampt dan ook niet met wetenschappelijke maar vooral met maatschappelijke weerstand. Deze weerstand wordt voor een groot deel veroorzaakt door de biologische (organic) industrie. Onderzoek door Academics Review naar de Amerikaanse biologische industrie concludeert dat de consument systematisch op het verkeerde been wordt gezet door conventionele en genetisch gemodificeerd eten af te schilderen als minder gezond of zelfs gevaarlijk. De 2,5 miljard dollar die jaarlijks gespendeerd wordt door de biologische lobby heeft dan ook weinig te maken met kwalitatief beter eten, en vooral met marketing voor hun eigen product.

MAMAM2Het is  dus belangrijk dat de wetenschap weer een stem krijgt, en de March Against Monsanto 2015 is daar een prima begin voor. Ik zal zelf sowieso aanwezig zijn bij één van de Nederlandse MAM evenementen, maar de boodschap komt natuurlijk alleen over als het tegengeluid ook te horen is. Daarnaast heb ik nog nooit iets dergelijks georganiseerd, en heb ik geen idee wat hier allemaal bij komt kijken. Vandaar dat ik hoop dat er ook in Nederland geïnteresseerden zijn die zich storen aan de pseudowetenschap, en die van zich willen laten horen.

Dit is de oproep vanuit Amerika. Zal het ons ook in Nederland lukken om kennis en wetenschap te verspreiden onder de MAM aanhangers (en de media)? Degenen die geïnteresseerd zijn, kunnen mij een mailtje sturen, of een bezoekje brengen aan de Facebook-pagina.

[*] Levensjaren worden berekend als het aantal doden maal de standaard levensverwachting (in jaren) op de leeftijd van het overlijden.

Nieuwe angsthype: van GMO-voedsel krijg je autisme

by 23 Comments

Wat moet je als informele alliantie van antiwetenschappelijke en antitechnologische angstaanjagers nu toch weer voor nieuws verzinnen? ‘Autisme komt door vaccinaties’ klinkt intussen wel heel erg tweeduizend-zoveel en ‘van genetisch gemodificeerd voedsel krijg je kanker’ is ook niet echt hot meer. Maar dat kun je natuurlijk nog wel combineren! Iets als ‘van genetisch gemodificeerd voedsel krijg je autisme’ komt al aardig in de goede richting, maar we maken het natuurlijk net iets ingewikkelder met een echt wetenschapperig sausje. Nu is er alleen nog een betrouwbaar ogend persoon nodig met een respectabele wetenschappelijke achtergrond om die boodschap uit te dragen. En kijk, daar is dr. Stephanie Seneff al. En die is ook nog eens van MIT!

Stephanie SeneffIn de eerste halve minuut van een twee uur durende lezing die op YouTube staat, komt Seneff al met haar bommetje:

So you all know this frightening trend: this is autism diagnoses by the CDC. It is going up, and up, and up. Where is it going in the future? I predict by 2025 half the kids born will be diagnosed with autism.

En dat komt dan volgens haar vooral door de enorme toename van het gebruik van de pesticide Roundup van Monsanto. O nee! Dramatisch! Help! Ik moet bekennen dat ik deze video niet helemaal heb uitgekeken. Na ruim een uur ben ik afgehaakt, moe van alle nonsens, en ik heb de rest een beetje doorgezapt (zo rond 1:50:00 benadruk ze bijvoorbeeld nog het belang van goede aarding en rond 2:02:30 veroorzaakt zonnebrand crème  huidkanker).
Het is allemaal bijzonder speculatief, quasi gedetailleerd en eentonig gebracht (en dan druk ik me  zwak uit). De eerste berichtgeving over deze schokkende mededeling was van oktober of eerder,  maar nu wordt het verhaal pas echt rondgepompt op Internet. Het verschijnt intussen ook op de wat serieuzere Nederlandse sites, een maandje nadat het op Niburu en co. was verschenen.

Hoe komt die mevrouw Seneff van MIT nou aan dat schokkende vooruitzicht dat maar liefst de helft van de kinderen geboren in 2025 autisme zal hebben als we niets doen? Uit de slides bij haar presentatie komt o.a. de volgende grafiek:

autisme-trend
Uit een presentatie die Seneff vanaf juni 2014 gebruikt

Je moet nog aardig je best doen om van die suggestieve trend te komen tot de uitspraak van Seneff dat in 2025 één op de twee kinderen het etiketje ‘autisme’ opgeplakt zal krijgen. Want als ik het lijntje lineair doortrek (wat het plaatje toch suggereert) kom ik op ‘maar’ 3,5 procent in 2025. Ook onzin, maar iets minder verontrustende onzin. Seneff doet het dus superexponentieel, of zo. Als je de lijn nog wat verder doortrekt, zie je trouwens dat er op een gegeven moment meer kinderen op autisme worden betrapt dan er überhaupt geboren worden! Over enge ontwikkelingen gesproken …

Maar waarom zouden we überhaupt aandacht moeten besteden aan het verhaal van Seneff? Volgens haar website bij MIT doet ze iets met spraakherkenning en is ze pas sinds een aantal jaar actief op het gebied van epidemiologie, toxische stoffen en het verband met allerlei aandoeningen. Duidelijk geen expert en toch heeft ze een dozijn artikelen gepubliceerd in wetenschappelijke tijdschriften. Hmmm. Maar als je daar even wat beter naar kijkt, wordt vrij snel duidelijk hoe de vork in elkaar steekt: die zijn bijna allemaal gepubliceerd in Entropy, een titel uit de stal van open access uitgever MDPI. Een groot deel komt zelfs uit één ‘special issue’ van dat platform. MDPI is niet bepaald een onbesproken uitgever. Zo heeft Jeffrey Beall ‘m op zijn invloedrijke lijst van Questionable Publishers geplaatst [mirror].  MDPI geeft ook nogal eens zo’n ‘special issue’ weg aan een gasteditor die dan naar eigen goeddunken onzin van vriendjes kan publiceren. Zo kon ook een onderzoek van de universiteit Wageningen naar elektroacupunctuur bij koeien (met een apparaat dat zogenaamd ontwikkeld was in het Russische ruimtevaartprogramma) zijn weg naar de publicatielijstjes van de betrokken onderzoekers vinden. Bij andere publicaties van Seneff zien we overigens auteurs optreden die bekend zijn uit het vaccinaties-veroorzaken-autisme-wereldje, alleen daarom zou je al op je hoede moeten zijn.

Wat is het idee van Seneff? Het bestrijdingsmiddel Roundup (Glyfosaat) dat veel gebruikt wordt in combinatie met genetisch gemodificeerde gewassen zou in mensen allerlei enge dingen kunnen veroorzaken. Roundup wordt juist voor mensen nogal veilig geacht, omdat het werkt op een bepaald enzym dat micro-organismen en planten wél hebben en mensen niet. Seneff suggereert echter dat de (goede) bacteriën in onze darmen wel heel veel schade kunnen oplopen door alle glyfosaatresten die we via onze levensmiddelen binnenkrijgen. En denk daarbij vooral aan het feit dat dat bijvoorbeeld genetisch gemodificeerde maïs of soja zo’n beetje overal in kan zitten.

Roundup van Monsanto krijgt, zoals zo vaak, de zwarte piet toegeschoven.
Roundup van Monsanto krijgt, zoals zo vaak, de zwarte piet toegeschoven.

Die kwetsbare bacteriën leggen het dan af en dat zou dan de gezonde toestand in je darmen verstoren. En dat is dan weer iets wat bijvoorbeeld geassocieerd is met het ontstaan van autisme. Maar dat laatste  werkt alleen als je het wegens fraude ingetrokken onderzoek van Andrew Wakefield over het vermeende verband tussen de BMR-vaccinatie en autisme nog serieus durft te nemen. Dat is voor Seneff geen probleem, ze refereert ook rustig aan het eveneens ingetrokken onderzoek van Séralini. En in haar presentatie noemt ze ook nog het onderzoek van Carman, dat ik eerder besproken heb op Kloptdatwel. Ze heeft dus wel een neus voor dubieus onderzoek.

De uit de lucht gegrepen hypothesen van Seneff zijn al uitvoerig onderuit gehaald door wetenschappers die wel verstand van zaken hebben, o.a. door Layla Katirae. En anderen, zoals Keith Kloor, maakten zich er al druk over dat de onzin van Seneff door persbureau Reuters als serieus werd opgepikt. Het artikel van Seneff is een louter hypothetisch en uiterst speculatief verhaal en bevat geen nieuw experimenteel onderzoek. Zoals Katirae aangeeft zijn er wel een paar onderzoeken geweest naar een mogelijk verband tussen glyfosaat (via directe blootstelling) en autismespectrum, maar daaruit kwam niets verontrustends naar voren. Als zo’n verband bestond, zou het ook wel zichtbaar moeten zijn geworden als je kijkt naar de lokale verschillen in het voorkomen van autisme en gebruik van deze pesticiden. Serieuze onderzoekers van autisme zien vooralsnog geen enkele aanwijzing dat glyfosaat iets met autisme van doen heeft. Ook blijkt Seneff een nogal vertekend beeld te geven van hoe glyfosaat in de praktijk gebruikt wordt bij graanteelt. Ze heeft er dus nogal een puinhoop van gemaakt; en dat voor een heuse MIT-onderzoeker …

Ook David Gorski (‘Orac’) heeft op zijn blog al diverse stukken over deze en andere ideeën van Seneff geschreven en zijn kritiek is niet mals. Zijn blog van oudjaarsdag sluit als volgt af (links toegevoegd door mij):

The bottom line is that the crank magnetism is strong in Dr. Seneff. She’s antivaccine and anti-GMO. She is full of Dunning-Kruger, thinking that she can transfer her computer science and artificial intelligence knowledge to knowledge of epidemiology, biochemistry, and medicine. She can’t.

In de commentatoren op het nauwelijks kritische bericht op Foodlog over deze onzin van Seneff merkt iemand nog op dat ze “trouwens zó goed in holistisch kringloop denken [is] dat ze de Boston Bombings en de slachtpartijen op Amerikaanse scholen zelfs aan Glyfosaat weet te linken.” En ja wel hoor, kijk maar eens naar het interview  van anderhalf jaar geleden, zo rond minuut 28.
Uit het begin van dat interview komt ook naar voren dat Seneff van mening is dat autisme wel door invloeden vanuit onze omgeving veroorzaakt moet worden, want anders kan het verschijnsel niet zo snel toenemen. Als ze nu de verandering in de manier van diagnosticeren van autismespectrum ook als omgevingsinvloed zou benoemen, had ze nog ergens gelijk, want dat is toch wat er eerder aan de hand lijkt te zijn met die toename. Het wordt beter herkend dan vroeger, maar er is ook zeker iets van een hype gaande, veel kinderen krijgen wel erg makkelijk het etiketje ‘autismespectrum’, terwijl er weinig met ze aan de hand lijkt te zijn.

En dit allemaal terwijl we allang weten dat de toename in autisme komt door samenhangt met de groei van consumptie van biologisch geproduceerd voedsel. Of met klimaatopwarming en de terugval in het aantal piraten, dat kan natuurlijk ook …

Titelafbeelding van Wikimedia Commons

De anti-GMO studie van Séralini – drinken van Roundup laat mannen langer leven

by 47 Comments

In het najaar van 2012 verscheen een wetenschappelijk artikel van Gilles-Eric Séralini met allemaal enge plaatjes van ratten met uitgegroeide tumors. Die ratten hadden op een dieet gestaan van genetisch gemodificeerde maïs. De resultaten van de studie werden gepresenteerd volgens een zorgvuldig voorbereide mediastrategie. Het schokkende resultaat inclusief de rattenfoto’s ging de hele wereld over.

seralini-rats-junk-science

De studie was ook meteen berucht. Wetenschappers schoten er vrijwel meteen allerlei gaten in. Het aantal ratten in de (controle)groepen was wel erg klein, het soort ratten ongeschikt voor dit type onderzoek, het was onethisch om de ratten niet tijdig uit hun lijden te verlossen, enzovoort enzovoort. Niet alleen vanwege die methodologische onzorgvuldigheden kreeg Séralini er van langs,  maar zeker ook vanwege de manier waarop hij de media had bespeeld. Het leverde een hoop discussie op en uiteindelijk werd het artikel ingetrokken.

Myles Power legt in de volgende video uit wat er nu eigenlijk wel en niet van die studie klopt:

Het is ook rustig na te lezen op zijn blog. De studie is dus een grote puinhoop. De enige correlatie die nog ergens op lijkt, is een verrassende en wordt niet in het artikel genoemd: van de mannelijke ratten die gewoon water dronken, gingen er meer dood dan van hun collega’s die water dronken waaraan de herbicide Roundup was toegevoegd! Daar hoor je de anti-GMO activisten vreemd genoeg niet over.

Handig overzichtje over wat er allemaal mis is met de Seralini-studie (bron: Genetic Literacy project)
Handig overzichtje om net zulke schokkende resultaten als die van Séralini te krijgen (bron: Genetic Literacy project)

Wat in de video ook aan de orde komt is dat ‘peer reviewed’ niet automatisch betekent dat een artikel klopt. Het artikel is nu opnieuw gepubliceerd in een ander blad, maar is voor de herpublicatie vreemd genoeg niet opnieuw inhoudelijk bekeken zoals de editor aan Retraction Watch liet weten. De nieuwe ‘reviewers’ hebben alleen gekeken of het ingediende stuk exact hetzelfde was als de ingetrokken versie. Wat betekent die herpublicatie dan? De aanhangers van Séralini zien het natuurlijk als een terechte rectificatie van die oneerlijke retractie (=censuur onder druk van GM-giganten als Monsanto, enzo) en zullen de studie vast blijven gebruiken als ‘wetenschappelijke’ onderbouwing van hun strijd tegen genetische modificatie.

Steven Novella wordt er niet blij van:

The Seralini GMO rat study is now infamous for its poor quality and overstated conclusions. The republication of the paper extends the saga, but does nothing to correct the many failings of the study.

Defenders of the republication cite the virtue of access to data, and open communication, while decrying the “censorship” of the retraction. This completely misses the point, however. The peer-reviewed literature is not just about open communication of data, but puts into place a heavy filter for quality. A study needs to reach a certain minimum level of quality before it is worthy of consideration as part of the peer-reviewed literature.

Op zich lijkt het me ook beter dat ingetrokken studies niet van de oorspronkelijk publicatieplek verdwijnen, als maar heel duidelijk gemaakt wordt, waarom het artikel ‘retracted’ is. De journals zijn daar natuurlijk niet zo happig op, omdat ze daarmee vaak ook moeten toegeven dat hun eigen procedures niet zo best gefunctioneerd hebben of dat het uitzoeken van verantwoordelijke editors en reviewers niet zo zorgvuldig gaat als ze graag doen voorkomen.

De studie staat nu in Environmental Sciences Europe, een Open Access tijdschrift van Springer: “Republished study: long-term toxicity of a Roundup herbicide and a Roundup-tolerant genetically modified maize“.

Er is bijzonder veel over deze zaak geschreven, een handig overzicht (op publicatiedatum) geeft een zoekopdracht bij The Genetic Literacy Project. Voor de liefhebbers van complottheorieën en vage sektes is het interessant om de links op het volgende blog te lezen: Seralini’s Connections to Quack Science and Strange Philosophies.