“The Final Experiment ” is het geesteskind van de Amerikaanse pastoor Will Duffy. In 2021 kwam de Colorado bewonende erachter dat er mensen waren die echt geloven dat de aarde plat is. Dit gegeven vond hij erg verbazingwekkend. Tevens vond hij het debat over de vorm van de aarde een verspilling van tijd en energie, die beter in andere zaken gestoken kunnen worden. Hij besloot om iets te verzinnen om het debat te beslechten, al wist hij nog niet hoe en wat. Begin dit jaar presenteerde hij het antwoord op deze vragen door op 31 maart een eerste film te publiceren ter promotie van zijn beslissende experiment.
Factchecking
Een dagje strand voor platte-aardegelovigen en skeptici
De afgelopen tijd heb ik het veel gehad over de ideeën van de organisator van de platte aarde-conferentie op 28 en 29 september. Dat doe ik ter voorbereiding voor de onwaarschijnlijke zaken die tijdens het congres langs zullen komen. Dit artikel gaat over overeenkomsten tussen skeptici en platte-aardegelovigen en eigen waarnemingen die men kan doen aangaande de vorm van de aarde.
Heslinga heeft bij zijn geloof in de platte aarde en de maanlandingen, die laatste zouden niet hebben plaatsgevonden, complotten nodig. Skeptici, die het tot hun opdracht maken om buitengewone en pseudowetenschappelijke beweringen te onderzoeken, verschillen hier meestal in doordat ze geen of te zwak bewijs vinden voor deze complotten. Ook in hun waarheidscriterium verschillen Heslinga en andere platte-aardegelovigen met skeptici. Waar skeptici vooral uitgaan van bewijzen die controleerbaar en reproduceerbaar zijn, zoals in de wetenschap, houden Heslinga en medestanders het op hun gevoel en eigen gezond verstand. Eén vraag die hierbij opkomt is of deze groepen überhaupt nog met elkaar in contact kunnen treden, als ze zouden willen.
Evolutie blijft lastig
Evolutie is, zeker op hoog niveau, niet een makkelijk onderwerp en in het Nederlandstalig onderwijs werd het ook niet altijd even goed behandeld, zie bijvoorbeeld het artikel van Ludo Hellemans in de eerste Skepter van 1999. Toch verwacht je tegenwoordig wel wat kennis over evolutie. Helemaal van iemand die kennis van zaken behoord te hebben als het over biologie gaat zoals een verzorger/rondleider van een dierenpark. Immers: “nothing in biology makes sense except in the light of evolution”.
Laatst bij mijn bezoek aan Safaripark Beekse Bergen bleek toch het tegendeel het geval. Ik was mee met een rondleiding door het park en bij de chimpansees vertelde de rondleider toch wel tamelijk verkeerde interpretaties van evolutie en de mens. [Read more…] about Evolutie blijft lastig
Rwanda: Wie stak dertig jaar geleden de lont in het kruitvat?
Op 7 april was de dertigste herdenking van de genocide tegen de Tutsi in Rwanda.1“UN pays tribute to victims and survivors of the 1994 Genocide against the Tutsi in Rwanda,” United Nations, 12 April 2024. Herdacht werd dat in 1994 het merendeel van de Tutsi-minderheid is uitgeroeid door extremisten van de Hutu meerderheid.2Philip Verwimp, “Death and survival during the 1994 genocide in Rwanda,” Population Studies 58.2 (2010), p. 233; Marijke Verpoorten, “How Many Died in Rwanda?” Journal of Genocide Research 22.1, 1 januari 2020, 94-103. Online version: p. 9. https://doi.org/10.1080/14623528.2019.1703253; Omar McDoom, The Path to Genocide in Rwanda, Cambridge University Press 2021, p. 294. Verwimp noemt 75 %, Verpoorten geeft een range van 70-80%. De schatting van McDoom is iets lager (± 2/3) omdat hij uitgaat van een groter aantal overlevenden dan andere onderzoekers. Na drie decennia onderzoek zijn de meeste feiten bekend maar toch wordt er nog getwist over de oorzaak van de volkerenmoord.
Aanslag op presidentieel vliegtuig
Het heetste hangijzer blijft de moord op Juvénal Habyarimana, de president die op 6 april 1994 met zijn vliegtuig werd neergeschoten.3“Presidents Killed in Attack on Plane”, The Guardian, 7 april 1994; “Presidenten Rwanda en Burundi omgekomen”, NRC, 7 april 1994. Kort daarna begon de genocide dus wordt het één logischerwijs in verband gebracht met het ander. Sommige geleerden verdenken de Hutu-extremisten en andere de rebellen van het Patriottisch Front (RPF).4Academici die het RPF schuldig verklaren vinden we vooral onder de oudere garde Rwanda kenners zoals René Lemarchand, Filip Reyntjens en André Guichaoua. Omdat de schutters nooit zijn geïdentificeerd blijft de schuldvraag tot op zekere hoogte koffiedik kijken. Door de jaren heen zijn er verschillende onderzoeken uitgevoerd, door Belgische en Franse onderzoeksrechters,5Vanaf 13 april 1994, dus relatief kort na de aanslag, verzamelden auditeurs van het Belgische Militair Gerechtshof en de onderzoeksrechter Damien Vandermeersch veel getuigenverklaringen. Na 1998 hoorde de Franse onderzoeksrechter Jean-Louis Bruguière andere getuigen wat in 2006 leidde to aanhoudingsbevelen tegen negen hoge RPF officieren, zie Jean-Louis Bruguière, Delivrance de Mandats d’Arret Internationaux: Ordonnance de Soit-Communique, Cour d’Appel de Paris, Tribunal de Grande Instance de Paris, 17 november 2006. Die zaak is in 2018 geseponeerd wegens gebrek aan bewijs, zie Marc Herbaut en Nathalie Poux, Ordonnance de Non-Lieu, N° du Parquet: 9729523030. N° Instruction: 272/00/13 & 1341. Cour d’Appel de Paris, Tribunal de Grande Instance de Paris, Section Anti-Terroriste, 21 december 2018. parlementaire enquêtes in die landen,6België: Philippe Mahoux and Guy Verhofstadt, Commission d’Enquête Parlementaire Concernant les Événements du Rwanda, Sénat de Belgique, 1997; Frankrijk: Paul Quilés, Rapport d’Information Sur les Opérations Militaires Menées Par la France, d’Autres Pays et L’onu au Rwanda Entre 1990 et 1994, (Assemblée Nationale, 1998). en de Rwandese overheid.7Jean Mutsinzi et al, Report of the Investigation Into the Causes and Circumstances of and Responsibility for the Attack of 06/04/1994 Against the Falcon 50 Rwandan Presidential Aeroplane, Registration Number 9XR-NN, Independent Commission of Experts, Kigali 2009. Dat leverde een berg verklaringen op van getuigen die elkaar op de meeste punten tegenspraken. Het grootste obstakel bij het beoordelen van die onderzoeken was het ontbreken van een degelijk forensisch onderzoek.
[Read more…] about Rwanda: Wie stak dertig jaar geleden de lont in het kruitvat?
Regels bij reuzen onderzoek
Bij het onderzoeken van buitengewone beweringen maak je, veelal onderbewust, gebruik van kennistheoretische regels om tot een zo goed mogelijke afweging te komen over de bewering. In dit stuk probeer ik deze kennistheoretische regels weer te geven bij een aangevraagd onderzoek naar de buitengewone bewering dat reuzen bestaan. Zo hoop ik inzichtelijker te maken hoe je zo’n onderzoek kan uitvoeren. Ook voor onderzoek en overdenking van de kennistheoretische regels zelf kan het handig zijn om het proces weer te geven. De meeste van de kennistheoretische regels komen uit het boek How to think about weird things van Lewis Vaughn en Theodore Stick.
Het aangevraagde onderzoek ging over het volgende TikTok- filmpje. Het onderwerp is dus het bestaan van reuzen, hier opgevat als grote mensen. In wat volgt zal ik het begin van het onderzoek weergeven, zoals waarom deze bewering buitengewoon is, en de kennistheoretische regels die ik hanteer dus expliciet benoemen. Vervolgens zal ik het gegeven bewijs afwegen en een afweging maken tussen verschillende verklaringen voor het gegeven bewijs. Een korte reflectie komt voor de uiteindelijke conclusie.