In actuele berichtgeving over Rwanda sijpelt vaak een vertekend beeld van de Genocide tegen de Tutsi’s uit 1994 door. Veel journalisten nemen onbewust propaganda over van activistische netwerken die genocide-ontkenning verspreiden. Grondige feitencontrole en wederhoor bij deskundigen zouden dit kunnen voorkomen, maar redacties blijven doof voor kritiek.
De ‘zwendel van de eeuw’
Op 9 april 1994 vonden VN waarnemers in Rwanda een berg halfverbrande identiteitsbewijzen in een kerk waar een beestachtige massamoord had plaatsgevonden.[1] De daders hadden ze verzameld om te vernietigen omdat ze duidelijk maakten dat de slachtoffers leden van de Tutsi-minderheid waren. Volgens de Franse krant Libération was de slachtpartij een voorbeeld van de jacht op Tutsi’s die regeringssoldaten en de Interahamwe, een Hutu burgermilitie, twee dagen eerder hadden geopend. De journalist beschreef het geweld als “de Genocide tegen de Tutsi’s.”[2]
Tien dagen na de slachtpartij in de kerk stuurde mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch een dringende brief naar de VN Veiligheidsraad.[3] Naar schatting waren er inmiddels al honderdduizend slachtoffers. De organisatie wees op “een systematische campagne om de Tutsi’s uit te roeien” en noemde de hoofdverantwoordelijken: kolonel Théoneste Bagosora, generaal Augustin Bizimungu en kapitein Pasqual Simbikangwa.[4] De wereldleiders negeerden de informatie. Drie maanden later was driekwart van de Tutsi’s in Rwanda en een onbekend aantal Hutu’s dat verzet pleegde uitgeroeid: Genocide, wisten de Verenigde Naties intussen.[5]
[Read more…] about Blinde vlek bij journalisten voor genocide-ontkenning
