Kloptdatwel?

9/11

Coen Vermeeren – Ingenieur knutselt complottheorie in elkaar

by 192 Comments

[Red: op Kloptdatwel? is Vermeeren natuurlijk al lang geen onbekende meer, met dit stuk vatte Brecht Decoene in het decembernummer van Wonder en is gheen Wonder van SKEPP zijn handel en wandel in de pseudowetenschap samen voor het Belgische skeptische publiek]

Coen Vermeeren - Ingenieur knutselt complottheorie in elkaar 1Voor zover ons bekend stak Coen Vermeeren voor het eerst zijn kop boven water toen hij verscheen in de Zembladocumentaire uit 2006 Het complot van 11 september. Daarin wordt vijf jaar na de aanslagen zowel een aantal vermoedens en uitspraken van complotdenkers als de officiële versie tegen een kritisch licht gehouden. Vermeeren zet er enkele studenten aan het werk om een aantal facetten te onderzoeken tijdens een zomeropdracht. Hun conclusie is dat de zogenaamde vliegtuigraadsels rond het Pentagon en de Twin Towers perfect verklaarbaar zijn zonder het gebruik van complottheorieën. Vermeeren sluit af: “Ze hebben hun berekeningen voorgelegd aan verschillende experts aan de TU Delft. In die zin is het niet wetenschappelijk, maar wel onderbouwd.” Hier gaf hij nog een nuchtere en eerlijke indruk.

Vanaf 2010 begint Vermeeren lezingen over ufo’s te geven. Deze reeks, ‘Brandende vragen’ genaamd, organiseerde hij als hoofd van de Studium Generale Delft. Er stonden ook nog andere interessante onderwerpen op het programma, zoals graancirkels, Wicca en astrologie, synchroniciteit, de Mayavoorspelling van 2012, etc. Voor een hoofddocent lucht- en ruimtevaarttechniek met titels als doctor en ingenieur op zijn conto begint het hier onmiddellijk hard naar pseudowetenschap te stinken.

2012-voor-dommiesDat laatste onderwerp sprak hem blijkbaar ook aan om een bijdrage te leveren aan 2012 voor dommies. Dit e-boek is te vinden op de al even dubieuze website wanttoknow.nl. Samen met zes anderen wil Vermeeren in dit boek ons gedurende tachtig bladzijden voorbereiden op de Nieuwe Tijd door te wijzen op de heersende spirituele crisis. Rode draad is de herinnering aan wie wij zijn en de belangrijkste vraag is: “Met welk doel zijn wij hier op deze Aarde?”. De antwoorden vallen in de categorie “even gebruikelijke als lege newage slogans”: niets is toeval, alles heeft met alles te maken, we zijn geen schitterend ongeluk, iedereen staat in het centrum van het heelal en we worden gaandeweg van een Aarde-mens een zogenaamd ‘Galactische mens’. Heel hoopgevend allemaal.

Vermeerens twaalf bladzijden tellende bijdragen behandelt opnieuw het thema ufo’s. “Je hoeft er niet in te geloven, ze bestaan gewoon”, stelt hij. We vinden geen verwijzingen naar boeken, maar enkel links naar YouTubefilmpjes en artikelen op het internet. Zijn verklaring is eenvoudig: “Bedroevend is het dan om te constateren dat deze getuigen nauwelijks aandacht krijgen in onze media en dat we gedwongen zijn voor serieus onderzoek het internet op te gaan. Daar echter vinden we heel erg veel schitterend materiaal.” Daarnaast baseert hij zich op verklaringen van ene Otto Binder. Volgens zijn bronnen is Binder een ex-medewerker van de NASA. Volgens Wikipedia is Binder dan weer een Amerikaanse sciencefictionschrijver van romans en stripverhalen. Beslis zelf waaraan u de voorkeur geeft.

vermeeren-ufos-bestaan-gewoonEen jaar later publiceert Vermeeren zijn boek Ufo’s bestaan gewoon – een wetenschappelijke visie. Uitgeverij AnkhHermes bracht deze publicatie onder in de categorie “exacte wetenschappen/natuurwetenschappen”. Vermeeren is niet te belabberd om zijn eigen schrijfsel het nieuwe standaardwerk over ufo’s te bestempelen. Jammer genoeg valt er weinig wetenschappelijks in e bespeuren. Hypotheses worden plots feiten en sciencefictionromans die uitdrukkelijk als fictie bedoeld zijn, neemt hij voor waar aan. Op het eind van het boek begint hij dan plots over spiritualiteit. Wat dat met ufo’s en wetenschap te maken heeft, is mij een raadsel. Het is een stijl die ook Erich von Däniken typeerde, die andere schrijver waar AnkhHermes veel aan verdiende.

In april 2015 nodigt Vermeeren Richard Gage uit op Studium Generale. Gage is het gezicht van AE911truth, of “Architects and Engineers for 911 truth”. Oppertruther Gage heeft er zijn levenswerk van gemaakt om aan de wereld duidelijk te maken wat er op 11 september 2001 werkelijk gebeurde. En dat strookt niet met wat de officiële media ons wil doen geloven. De instorting van de torens zijn niet veroorzaakt door de impact van de vliegtuigen, maar door op voorhand aangebracht explosieven. Deze lezing zorgde voor heel wat ophef. Het College van Bestuur van de TU Delft zat zelf behoorlijk verveeld met het gegeven, maar erkende dat SG onafhankelijk opereert.

In een radio-interview verdedigt Vermeeren Gage. “Hij staat niet alleen. Hij heeft inmiddels 2300 architecten en ingenieurs achter hem staan.” Populistische drogreden, iemand? “AE911truth stelt enkel vragen. Hele goede vragen die tot nog toe niet beantwoord worden, maar ze wijzen niet met de beschuldigende vinger naar wie dan ook.” Vreemd genoeg zijn zo goed als al die vragen reeds jaren geleden beantwoord en hun expliciete beschuldigingen niet te negeren.

911-gewoon-complotEen jaar later heeft Vermeeren een tweede boek klaar 9/11 is gewoon een complot, waarin hij herkauwen van wat op sites van waarheidszoekers en AE911truth reeds jarenlang te vinden is. Het boek werd uitgegeven door Obelisk Mediaservices; een uitgeverij met welgeteld twee boeken met bijzonder gewone titels waar diep over is nagedacht: Ufo’s bestaan gewoon en 9/11 is gewoon een complot. Zien we spoken als we merken dat de uitgever gevestigd is in precies dezelfde stad als waar Coen Vermeeren gewoon woont?

Besprekingen van de publicaties van Vermeeren:

Geschiedenis als koortsdroom

by 5 Comments

Een van de conferenties over 9/11 die gisteren werd besproken was georganiseerd door de antroposoof Loek Dullaart. Dat sommige antroposofen er een eigen complottheorie over deze gebeurtenis op na houden, komt misschien wat uit de lucht vallen. Hieronder het kader bij het artikel uit Wonder en is gheen Wonder, waarin de geschiedenis volgens het antroposofische kader van Dullaart wat nader wordt toegelicht.

Volgens Loek Dullaart is de wereldgeschiedenis een multigenerationeel supercomplot, een eeuwige strijd tussen Luciferische krachten en spirituele impulsen die de mens naar een hoger bewustzijnsniveau moeten tillen. Dat hypercomplot, waarbij 9/11 slechts één episode is, ontrafelt hij met behulp van Rudolf Steiners politieke en spirituele theorieën.

Zijn lezing over 11 september 2001 begint in 1913, het jaar waarin de Amerikaanse Federal Reserve wordt opgericht en de staat in handen valt van een machtige groep Joodse bankiers. Via false flagoperaties en andere manipulaties bepalen zij de geschiedenis. Ze financieren de Eerste Wereldoorlog en stimuleren het Bolsjevisme. In 1916 wordt de Lusitania tot zinken gebracht, volgens historici door een Duitse U-boot, volgens Dullaart door de Amerikanen zelf. In 1941 vallen ze het eigen Pearl Harbor aan. Beide incidenten markeren het begin van de Amerikaanse deelname aan een wereldoorlog. Na het vermeende incident in de Golf van Tonkin (1964) sturen de VS soldaten naar Vietnam. Het plan voor een aanslag op een eigen schip voor de kust van Cuba wordt tegengehouden door John F. Kennedy. Waar die voorkeur voor schepen vandaan komt, weet Dullaart niet te vertellen.

Maar terug naar Steiner en de naweeën van Wereldoorlog I. Tijdens de onderhandelingen die leiden naar het Verdrag van Versailles (1919), worden de voorstellen van Steiner om het Centraal Europese spirituele gedachtengoed te redden van het Anglo-Amerikaanse materialisme door de eigen diplomaten genegeerd. Steiner is dan ook niet de enige Oostenrijker die de daaropvolgende vernedering van Versailles tot in het diepst van zijn ziel zal voelen. En dat is toevallig dezelfde plaats waar hij een verklaring vindt: Woodrow Wilson, de Amerikaanse president in die periode, is een incarnatie van een van de vroegste volgelingen van Mohammed. En we weten allemaal hoezeer die oude Moslims erop gebrand waren om (Oost-) Europa te vernietigen.

Na de Koude Oorlog, een strijd tussen het Anglo-Amerikaans conglomeraat en het Oost-Europese spiritualisme, moet een nieuwe vijand gezocht worden. En dat vinden de Luciferianen van Wall Street in een ánder opkomend oosters spiritualisme: de islam. In de honderd jaar tussen Wilson en de 20ste eeuw heeft er zich namelijk een Steineriaanse omkering voorgedaan. Terwijl de vroege moslims uit waren op de vernietiging van het Oost-Europese spiritualisme, willen de huidige westerse materialisten korte metten maken met het Oosterse islamspiritualisme. Vandaar o.a. 9/11, de Golfoorlogen en de oprichting van IS, ook een Amerikaanse operatie.

Dullaart zelf vermeldt verschillende keren dat deze versie van de recente wereldgeschiedenis binnen de Nederlandse antroposofische kringen op zeer weinig bijval kan rekenen. Een magere troost.

Toegift: vergezochte gelijkenissen tussen werken van Steiner en rook- en stofwolken (Brave New World):

Gelijkenis tussen 'Ahriman' en de duivel in de rook van het WTC
Gelijkenis tussen ‘Ahriman’ en de duivel in de rook van het WTC
Met nog meer fanatasie zie je gelijkenis in de stofwolken en de schets van (een beeld ontworpen door Steiner) van Lucifer
Met nog meer fanatasie zie je gelijkenis in de stofwolken en de tekening van Lucifer  (van een beeld ontworpen door Steiner).

“We mogen niet in complotten denken …”

by 27 Comments

In het weekend van 10 en 11 september 2016 vonden in Nederland twee conferenties plaats over vijftien jaar 9/11. In Utrecht werd ons “Bevrijding van Bedrog” beloofd. De conferentie in de Jaarbeurs was opvallend goed georganiseerd – door wie is niet geheel duidelijk – en kende een ruime opkomst, zo’n 300 man. “Licht op 9/11” te Zeist was bescheidener in opzet: “een geslaagde dag met 75 deelnemers”, zo meldde de website achteraf. Deze samenkomst werd georganiseerd door Rudolf Steiner-expert Loek Dullaart en drie collega-leraren uit het circuit van vrije, antroposofische scholen.

door Frank Verhoft en Brecht Decoene

Het centrale thema van beide conferenties was het algemene gevoel van onvrede dat nog steeds heerst onder 9/11-truthers: het onbehagen bij de “schandelijke leugens” met betrekking tot de aanvallen op de WTC-torens, het Pentagon en vermoedelijk het Witte Huis op 11 september 2001. Zij beschouwen de officiële versie, zoals onder meer verwoord in het 9/11 Commission Report en het NIST Report, als fout, vals en bij elkaar gelogen om een groot kwaad te verbergen en een groter kwaad mogelijk te maken. Terwijl malafide politici en andere vileine wereldheersers geslaagd zijn in hun opzet, hebben de reguliere media schandelijk gefaald in hun verslaggeving, aldus de aankondigingen op de websites van beide evenementen.

911-plane-second-tower

“Kritisch, niet gek”

“In het eerste stuk van mijn presentatie wil ik u, geacht publiek, kalm en beheerst feiten voorleggen, die ik systematisch zal onderbouwen om zo te komen tot een gedegen en verantwoorde conclusie.”[1] Maak u geen illusie, zo begon en eindigde geen enkele van de acht of zo lezingen. Bijna elke spreker stak van wal met een hoogst persoonlijke, emotionele getuigenis over het ontwaken en de zoektocht. Met het Waarheidsvinden, zoals dat heet in het jargon van complotgelovigen.

Affiche van de conferentie in Utrecht
Affiche van de conferentie in Utrecht

Zo begon Wico Valk over zijn vorige leven als Jan Bovenmodaal en architect in een knusse en zorgenvrije bubbel, genre huisje, tuintje, vrouwtje, kinderen, “tot in 2006 die cocon openknapte”. Voor Valk markeerde 2006 de invasie van Afghanistan door de Verenigde Staten en bondgenoten: “toen begon er iets te knagen”. En dat is merkwaardig, aangezien “Operation Enduring Freedom – Afghanistan” al vijf jaar eerder was begonnen, een kleine maand namelijk na de 9/11-aanslagen. De invasie van Irak, mocht hij zich in het vuur van het moment vergist hebben, dateert ook al van 2003. Valk verloor naar eigen zeggen op korte tijd alle geloof in de reguliere media en net zoals de talloze andere 9/11-truthers wilde hij zélf zijn eigen weg en zijn eigen waarheid zoeken. En dus stortte ook hij zich op zelfverklaarde kritische, alternatieve nieuwswebsites (genre wanttoknow.nl, Architects & Engineers for 9/11 Truth), YouTube-films (o.a. Loose Change) en andere bronnen wiens enige bestaansreden het verspreiden en in stand houden van complottheorieën is.

Het is goed mogelijk dat de ZEMBLA-reportage “Het complot van 11 september” uit 2006 het samenzweringsdenken in Nederland aangewakkerd heeft. En in die uitzending van de VARA, een epigoon van de vermaledijde reguliere media, draafde ingenieur Coen Vermeeren op en door. 10 jaar later zou hij dus één van de topsprekers zijn tijdens beide evenementen. Zowel in Utrecht als in Zeist kreeg hij ruim de tijd krijgen om zijn nagelnieuwe boek 9/11 is gewoon een complot voor te stellen.

Ook Vermeeren begon met een emotionele hartenkreet: hij weet zich namelijk het slachtoffer van het academische establishment. Volgens hem mogen ingenieurs de moderne wereld wel vorm geven, maar ze worden hard aangepakt als ze zich moeien met zaken die hen niet aangaan, zoals geopolitieke spelletjes en wereldomvattende complotten. Vreemd genoeg bestiert hij al jarenlang de Studium Generale van de Technische Universiteit van Delft, wat van hem nu niet bepaald een academische paria maakt.

Zowel Vermeeren als Valk vonden het vervelend dat ze sinds het begin van hun kritische houding tegenover de officiële versie quasi continu moesten bewijzen dat ze niet gek zijn, dat ze geen halvegaren zijn, maar goedmenende, onafhankelijke waarheidszoekers. Hun theorieën zijn volgens henzelf geen bij de haren getrokken complottheorieën, maar doordachte en beargumenteerde openbaringen tal van geopolitieke (wan)toestanden, rampen en oorlogen. Zij zijn geen complotzotten. Aan de reacties in de zaal te horen, waren zij niet de enigen met deze negatieve ervaringen.

Wie daar minder last van leek te hebben, was Guido Jonkers, de man achter wanttoknow.nl. In tegenstelling tot burgermannetjes Vermeeren en Valk leek Jonkers me niet zo gepreoccupeerd door de perceptie van de goegemeente. Hij zit dan ook comfortabel achter de knoppen van één van Nederlands meest succesvolle alternatieve nieuwswebsites. Dat de collega’s van hoaxwiki.nl deze beschouwen als “een complottheorieënwebsite die zowat alle denkbare onzin bij elkaar sprokkelt en publiceert”, “een broedhaard voor hoaxes, pseudowetenschap, complottheorieën en kwakzalverij”, waarbij “paranoïde complottheorieën zoals 9/11, chemtrails, en de fictieve Illuminati en New World Order” gepropageerd worden, lijkt Jonkers ook niet te raken.

Een ander verschil met Valk en Vermeeren was dat de gebeurtenissen van 9 september 2001 hem naar eigen zeggen onmiddellijk hadden wakker gemaakt. Dus ook hier geen omstandige, stereotiepe uitleg over hoe lang het ontwaken heeft geduurd, hoeveel energie, slapeloze nachten en hoon de bewustwording heeft gevergd. Voor Jonkers was 9/11 op de dag zelf al “een energetische transformator”, een “move op het spirituele vlak”, wat die schijnbaar betekenisvolle frasen ook mogen betekenen.

Alle sprekers beschouwden zichzelf als kritische denkers, als ontcijferaars van kwade en ingewikkelde samenzweringen die al decennia, voor sommigen zelfs een eeuw lang, bedacht en uitgevoerd worden. Au fond willen ze een betere wereld en ze denken die te bereiken door de vaak imaginaire exploten van de duivelse, allesoverheersende elite aan de kaak te stellen. Ik zie geen enkele reden om de termen “complottheorieën” en “complotdenkers” op te geven, hoezeer zij ook van die benamingen af willen net omdat ze geassocieerd worden met paranoia en waanzin. Maar gek zijn de meeste complotdenkers niet, amusant evenmin. Eerlijk gezegd, wanneer deze mensen in hun complotmodus zitten, zijn ze vaak verre van aangenaam. Maar dat zijn doordravende skeptici ook. Aluhoedjes, complotzotten of gekken: zelf worstelen ook wij nog met deze weinig flaterende, maar gemakkelijke woorden. Anderzijds wordt het tijd dat iedereen beseft dat deze beledigingen contraproductief en nefast zijn, en dat ze elke conversatie onmogelijk maken.

Brecht Decoene inspecteert de complotliteratuur rondom 9/11
Brecht Decoene inspecteert de complotliteratuur rondom 9/11

“We moeten naar de grote lijnen kijken”

Er is een markant en fundamenteel aspect aan de samenzweringsmentaliteit. Complotdenkers lijken kritische denkers. Ze zijn bijvoorbeeld heel goed in het stellen van intrigerende vragen die – soms slechts op het eerste gezicht – een antwoord verdienen. Dingen in vraag stellen is op zich achtenswaardig. Al te vaak merk je echter dat ze dat niet doen vanuit een authentiek kritische reflex, maar enkel en alleen om de officiële versie minder geloofwaardig te maken. Men is soms zodanig kritisch dat men zelfs de wetenschap in zijn geheel afwijst. Dit komt eigenlijk neer op een gemaskeerde vorm van dogmatisch denken. Dogmatiek hanteert twee methodes bij kritiek: ofwel reageert men op een intimiderende manier, ofwel zijn de opmerkingen terecht, maar irrelevant. Die starre en agressieve houding kwam ook in dit weekend enkele malen opborrelen.

Magchiel Mathijsen of Matthijsen (zelfs op de website is men niet zeker hoe de achternaam van de dagvoorzitter te Zeist correct wordt gespeld) was al geen al te goede spreker. Dat in tegenstelling tot Loek Dullaart die een stijlvolle retoriek beheerste en een uitgesproken charisma over zich had. Magchiel verloor al gauw zijn eigen publiek, dat zich geheel terecht niet belemmerd voelde om te vragen welke link zijn betoog eigenlijk met Rudolf Steiner had. Op een onbeholpen manier trachtte hij zich van die opmerking los te worstelen. De connectie met de antroposofie was er niet en kwam later evenmin bovendrijven. Toen hij even later brabbelde dat William Rodriguez (voormalige conciërge van de Noordelijke Twin Tower en een zogenaamde klokkenluider) gestorven was, wees iemand er hem terecht op dat die man nog leefde. Zijn reactie? “Dat interesseert me niet!” Het kwam er behoorlijk driftig en offensief uit. Fouten zijn blijkbaar niet relevant. Vreemd dat dat niet duidelijk was voor het publiek.

Iets vergelijkbaar biechtte Vermeeren tijdens zijn lezing zelf spontaan op: “Er zullen altijd wel nog fouten staan in mijn boek, maar dat is niet erg.” De verbazing op onze gezichten valt niet onder woorden te brengen. Elke wetenschapper of kritische denker wordt overvallen door een diepe gêne en zit onaangenaam verveeld bij de vaststelling dat in zijn boek onjuistheden te vinden zijn. Vermeerens kanttekening is uiteraard een doorzichtige zet om zich aan de hand van deze immunisatiestrategie onmiddellijk tegen kritiek in te dekken. Het meest frappante en oneerlijke hieraan is dat veel complotdenkers maniakaal op zoek gaan naar eigenaardigheden in de officiële versie en springen op de kleinste fout die de officiële media maken om hen op basis daarvan te kunnen beschuldigen van leugens en bedrog op grote schaal, propaganda en opzettelijke, systematische misleiding, maar essentiële tekortkomingen in hun eigen ‘bewijsvoering’ als onbenullig en verwaarloosbaar beschouwen. Dat de eigen versies gelardeerd zijn met flagrante fouten, overdrijvingen, foute interpretaties van beeldmateriaal en manipulatief gemonteerd beeldmateriaal is blijkbaar enkel maar een detail.

Het is met deze slinkse asymmetrische mentaliteit waar wij een probleem mee hebben: de kleinste lacune in de officiële versie is een bewijs van een complot. Een klein foutje in de alternatieve theorie heeft geen impact op het grotere geheel. Fouten in een complottheorie tonen niet aan dat er geen complot is. De bottomline van elke alternatieve theorie blijft onveranderlijk en dogmatisch: verzand vooral niet in futiele discussies, maar handel naar het feit dat de officiële versie niet klopt! Kijk naar the bigger picture! Er ís hoe dan ook een complot.

“Je bent je eigen autoriteit”

Verschillende sprekers, waaronder Coen Vermeeren, hadden het over mind control. Op een perfide manier probeert de overheersende elite de ideeën van ons, gewone mensen, te beïnvloeden en te exploiteren. Niemand expliciteerde de manier waarop dat zou gebeuren: voor een publiek van heterogene complotdenkers is vaagheid een voordeel. Of de mind control nu geschiedt via de media, wat afhankelijk van de situatie en het land tot op zekere hoogte nog geen al te dwaze gedachte hoeft te zijn, of via ingewikkelde machines die op een fysieke manier onze gedachten manipuleren, speelt weinig rol, zolang het idee van gedachtencontrole maar overeind blijft. De bewustwording van die mind control is volgens vele waarheidszoekers het startschot om kritisch beginnen te denken en complotten te ontrafelen, of beter, om tot inzicht en waarheid te komen.

mindcontrolHet enige mogelijke tool bij het kritisch beschouwen is het eigen ik, het eigen denkvermogen. En dat is bijna een sacrosanct gegeven. Indrukken en informatie allerhande komen binnen en worden verwerkt. Op basis van intuïtie volgens de ene of van een verhoogde vorm van spiritualiteit volgens de andere worden leugens (veelal de officiële versie zoals verspreid door staat en media) gescheiden van de nuttige informatie (veelal alles wat een complot bevestigt en verder uitwerkt). Het eigen soevereine denkvermogen, ontdaan of bevrijd van de mind control, fungeert dus als een filter. Dat het vertrouwen in het eigen, onafhankelijke denkvermogen groot is, illustreerde televisie- en theatermaker George van Houts met zijn boutade “Dat kan niet, want anders zou ik het weten”.

Niemand legde tijdens de conferenties uit hoe men precies via intuïtie tot kennis komt, hoe men precies kan of moet filteren aan de hand van een verhoogd spiritueel vermogen, en ook de vakliteratuur van complotliefhebbers zwijgt hierover in alle talen. Daardoor kunnen wij het enkel maar beschouwen als een mysterieuze black box, of als een omslachtige manier om tot de kringredenering te komen dat complotdenkers “ontwaakt” zijn net omdat ze in termen van complotten denken. Als je de berichten in de reguliere media goed verwerkt, dan kan je enkel besluiten dat de elite de actualiteit en wereldpolitiek beheerst door middel van groots opgezette complotten. Idem dito wanneer je de alternatieve nieuwsmedia doorploegt. Kom je op basis van deze data tot een andere conclusie, dan lijd je onder de mind control. Het was opvallend dat de mogelijkheid garbage in, garbage out door geen enkele spreker te berde werd gebracht. Het eigen denkvermogen gecombineerd met intuïtie maakt dat iedereen zijn eigen autoriteit is. Voor zover men ontwaakt is, uiteraard.

De gedachtencontrole en -manipulatie verhinderen de sheeple, de niet-ontwaakten, te beseffen dat rampen en tegenslagen, wereldwijde uitbuiting en armoede, aanslagen en moordpartijen terug te voeren zijn tot een elite. Voor het beperkte publiek van antroposofisch geïnclineerden in Zeist was het duidelijk: die elite is het Anglo-Amerikaanse conglomeraat geruggesteund door machtige Joodse bankiers, waar Rudolf Steiner ook al mee worstelde in de periode na de Eerste Werldoorlog. In Utrecht hield men zich meer op de vlakte en beperkte men zich tot vagere termen, misschien wel omdat het publiek diverser was. Of minder ontwaakt?

“Van awareness naar action”

Onheilsprofeten gedijen in onzekere tijden en er is niets dat complotdenkers ervan lijkt te weerhouden om die onzekerheid zélf aan te zwengelen en uit te buiten. “Mensen sterven van angst”, bulderde de onafhankelijke journalist F. William Engdahl. “En wat vrezen ze het meest? Kanker!”. Even bekroop ons het gevoel dat de brave man zich van congres vergist had. Anderzijds lijkt voor vele complotdenkers het enkelvoud van het woord ‘complotten’ niet te bestaan. De afstand tussen 9/11 en pakweg Big Pharma bedraagt vaak slechts een hersenspinsel of twee. Kanker, dus. “Een derde van de mensen sterft omwille van de schok die de zogenaamde diagnose veroorzaakt. Een derde legt het loodje door de ‘kuur’ van Big Pharma. En een derde trekt er zich niets van aan, leeft vrolijk verder en sterft jaren later een natuurlijke dood.”

Het werd volgens alle sprekers hoog tijd dat men zich gaat verzetten tegen de medische, politieke en economische onderdrukking en verknechting door de elite en ook onder het publiek was de spanning en de drang naar grootse revolutionaire daden voelbaar. Democratische verkiezingen leggen volgens een Coen Vermeeren geen zoden meer aan de dijk, die worden toch gemanipuleerd. Zelf stemt hij al lang niet meer, want stemmen, aldus het Complotorakel van Delft, betekent dat men zijn stem weggeeft, “en, nou, ik héb toch een stem”? Het al te flauwe woordspelletje werd op een langdurig applaus onthaald. “Die Coen, die zegt het toch maar weer!”. Hoe dan ook, het was duidelijk dat de meerderheid van het publiek geloofde dat de liberale democratie ons niet kan of zal bevrijden uit het web van complotten.

Het verzet tegen de elite kan enkel een grassroots-beweging zijn, slechts van onderuit kan men verandering bewerkstelligen. Het publiek werd opgeroepen om de stilte te verbreken, om vrienden en familie aan te spreken en bewust te maken. Om hen uit te leggen hoe ze gemanipuleerd worden door de heersende elite. Dat belooft dus, zo met de feestdagen in het vooruitzicht. Verder moeten kamerleden, universiteiten en bedrijven aangeschreven worden. Bottom-up acties zijn nuttig én noodzakelijk: gelijkgezinden en ontwaakten moeten zich verenigen en gebruik maken van de verschillende expertises in de groep: webmasters, mensen die kunnen schrijven (en spellen), organisatoren van marsen en conferenties. Leraars moeten betrokken worden, omdat de jeugd van tegenwoordig 9/11 niet heeft meegemaakt en dat dus enkel kent van de geschiedenisboekjes die geschreven werden door de elite. Met andere woorden, de jeugd moet óók dringend bewust gemaakt worden.

Op het gebied van de verslaglegging scheelt er eveneens iets: de voormalige vierde macht, de journalisten en de media, zitten gevangen in het dictatorale systeem ons opgelegd door de elite. Er is geen geld voor onderzoeksjournalistiek en journalisten werken al dan niet gedwongen, vaak zelfs onbewust, in dienst van de despotische machthebbers. Toen de moderatrice Noraly Beyer opmerkte dat de journalistiek in Nederland vrij is, bleef het oorverdovend stil. En als journaliste met Surinaamse roots kan zij werken in het makke polderland vergelijken met het journalistieke bedrijf in de brutale dictatuur van het Zuid-Amerikaanse land in de jaren 80 en 90. Denkt zij nu echt dat een reële dictatuur erger kan zijn dan een imaginaire?

Voor het journalistieke probleem worden eveneens alternatieven aangereikt: verslaggevers moeten een andere vorm van journalistiek ontwikkelen, eentje die niet parasiteert op de output van de grote, manipulerende nieuwsagentschappen: open source journalistiek. Als model werden alternatieve nieuwswebsites als wanttoknow.nl voorgesteld. Op het moment dat we dit artikel aan het schrijven zijn voert deze epigoon van de irreguliere pers koppen als “Valse vlag operaties: Chemische wapens Syrië waren Valse-Vlag..!!”, “USA-verkiezingsfraude..??? Kijk en beslis zelf.!!” en “CIA-baas bevestigt: Chemtrails bestaan..!!”. De ideosyncratische interpunctie krijgt u gratis bij..!! Dit is dus een van de journalistieke bronnen die stellen dat jij je eigen autoriteit bent in het correct beoordelen van alternatieve nieuwsberichten die opgesteld werden op basis van intuïtie en een vaag tot sterk gevoel van onbehagen.

Tijdens de twee conferenties werd met zichtbaar genoegen aangekondigd dat o.a. de organisatie “Architects and Engineers for 9/11 Truth” met behulp van enkele advocaten in Amerika juridische stappen voorbereid. Onder activisten allerhande is het voeren van showprocessen een ware rage geworden, denk maar aan het recente Monsanto Tribunaal, waar verschillende organisaties die verbonden zijn aan de biolobby, aanklager en rechter speelden. Tijdens de Internationale Conferentie van Platte Aarders (zie het artikel Flat Earth Conference – Deel 1: Platte Aarde) werd zelfs maar het vermelden van een juridisch proces tegen de NASA toegejuigd. Ondertussen werd zo’n theatraal schijnproces al eens opgevoerd in Maleisië (2012). Tijdens de grote conferentie te Utrecht werd vaak opgeroepen om de eigen onenigheden opzij te zetten en de vele (en woeste) infights omtrent de identiteit van de echte daders te staken. Maar toch was het duidelijk dat men niet zo precies wist wie men nu voor de rechter zou kunnen slepen: de regering Bush werd uiteraard vermeld, evenals de héle groep van toenmalige Neo-Conservatieven. Verder waren er enkele moslims aanwezig die stelden dat de Mossad verantwoordelijk was voor 9/11, anderen houden het op één van de vele Amerikaanse veiligheidsdiensten, of een combinatie naar keuze.

Bewijs voor Luciferische krachten? (foto via Snopes.com)
Bewijs voor Luciferische krachten? (foto via Snopes.com)

Tijdens de conferentie van de antroposofen te Zeist was men blij dat een proces overwogen werd, maar ook daar was men niet echt duidelijk wie nu die “Luciferische krachten” zijn die aangeklaagd moeten worden. Joden, dat spreekt, het zijn tenslotte volgelingen van Rudolf Steiner. Maar wie nog? Gezien de weinig democratische instelling van de meeste 9/11-activisten, de vaagheid van de aanwijzingen en bewijzen, het minieme verschil tussen rechters en aanklagers enerzijds, en het enorme aantal mogelijke aangeklaagden anderzijds, lijkt men te mikken op het soort juridische procedure dat zich doorgaans in een voetbalstadion afspeelt. Complotland is een ranzige bananenrepubliek.

Als puntje bij paaltje komt, speelt het blijkbaar weinig rol wat de details van de samenzwering zijn, zolang men maar aanvoert dat er een is en zolang die verschillende details maar een aanleiding kunnen blijven vormen om het ongenoegen te uiten op internetfora, sociale media en conferenties. Op dezelfde manier zijn er ook samenzweerders, maar wie die nu precies zijn is niet zo belangrijk. Iedereen lijkt zo zijn favorieten te hebben: Illuminati, Vrijmetselaars, Neo-Cons, de Mossad, de VN, Joodse bankiers, spirituele superentiteiten, of Luciferische krachten. Een van deze, of enkele of iedereen samen, onderdrukken de massa van brave, ontwakende burgeractivisten en keyboard warriors. Zij worden opgeroepen om vooral “niet in complotten te denken”, maar paradoxaal genoeg houden ze zich voltijds bezig met het uitvlooien van samenzweringen. Verder lijken ze geen enkele verantwoordelijkheid te willen opnemen voor politieke en economische misstoestanden die buiten dat complotkader vallen. Het leven wordt bepaald door het complot. Het Complot bestaat, de samenzwerende elite zal en moet ter verantwoording geroepen worden, tot meerdere glorie van de ontwaakte waarheidszoekers, en de eigen autoriteit en soevereiniteit. Kortom, tot meerdere glorie van de dappere toetsenbordactivist.

[1] Deze insteek heb ik overgenomen uit het schitterende boek van Sara E. Gorman en Jack M. Gorman, Denying tot he Grave. Why We Ignore the Facts That Will Save Us (2017). In hun boek geven zij een blauwdruk van een gemiddelde lezing door een ervaren pseudowetenschapper, wat akelig dicht in de buurt komt van een doorsnee presentatie door een complotdenker. Beide auteurs benadrukken het belang van sterke emoties in het opnemen én verwerken van boodschappen door (veelal) charismatische woordvoerders in deze of gene groep van alternatieve activisten. Bijna elk rationeel tegenbetoog dat geen rekening houdt met deze emotionele factoren, is gedoemd zijn doel te missen, aldus de auteurs.

Dit stuk verscheen in het decembernummer van Wonder en is gheen Wonder van SKEPP

Een boek vol leugens: “9/11 is gewoon een complot”

by 285 Comments

Op 11 september 2001 kaapten 19 terroristen van het Al Qaeda-netwerk vier vliegtuigen en slaagden er met drie daarvan beeldbepalende gebouwen in New York en Washington binnen te vliegen. De desastreuze gevolgen zijn bekend. Veel complotdenkers willen niet aan de officiële versie van de gebeurtenissen, of verwerpen delen daarvan. Coen Vermeeren is één van hen. In zijn boek “9/11 is gewoon een complot” schrijft hij dat de officiële complottheorie niet kan kloppen en impliceert daarmee in feite dat de Amerikaanse overheid verantwoordelijk is voor een moordaanslag op 3000 eigen burgers. Een oordeel gebaseerd op feiten, zogenaamd dan.

911-gewoon-complotVermeerens dwaaltocht met alles rondom 9/11 begon in 2006. Tijdens een zomerproject van Studium Generale onderzocht een aantal studenten van de TU Delft onder zijn leiding of het officële verhaal kan kloppen en of er enige waarheid in de complottheorieën schuilt. Daar was meteen ophef over. Moest de TU zich daar wel mee bezighouden? Vermeeren haalt een column aan van zijn TU-collega Dap Hartmann, die dat toen verdedigde (dat het citaat van Hartmann is, staat overigens een beetje sneaky alleen achter in het boek bij de bronnen).
De uitkomst van het onderzoekje was overigens geheel in lijn met de officiële versie van de gebeurtenissen. Na ‘vele uren studie en gesprekken’ is Vermeeren in de jaren daarna tot ‘voortschrijdend inzicht’ gekomen – lees: volkomen van het pad geraakt en als truther uit de kast gekomen.

Het is in een kort artikel niet te doen om alles uit het boek te bespreken, laat staan in detail uit te leggen waarom er erg weinig van klopt. Het boek is ruim 300 pagina’s en je hebt er vermoed ik minstens zoveel nodig om dat een beetje gedegen aan te pakken. “Een zinvolle discussie over 9/11 kan alleen gevoerd worden op basis van objectieve feiten”, schrijft Vermeeren. Ik zal me daarom beperken tot een aantal zaken, waarvan iedereen meteen kan controleren dat wat hij erover beweert niet klopt of een bewuste verdraaiing van de feiten is. Een paar van deze punten noemt Vermeeren ook in de recente documentaire van WeAreChangeRotterdam.

Waar bleef de luchtmacht?

In hoofdstuk drie beschrijft Vermeeren de officiële versie van de gebeurtenissen. Die laat zien dat de militairen nauwelijks tijd hadden om in te grijpen en waarom. Van slechts één toestel kreeg Northeast Air Defense Sector (NEADS ) ‘op tijd’ informatie door waarop actie ondernomen kon worden. Dat wil zeggen dat militaire toestellen er op uit gestuurd konden worden om de gekaapte vliegtuigen te onderscheppen. ‘Op tijd’ wil hier zeggen 9 minuten voordat American Airlines 11 de noordelijke toren van het World Trade Center invloog. De andere vluchten crashten voordat NEADS op de hoogte gebracht werd van mogelijke problemen met de respectievelijke vliegtuigen.

Vlucht AA11 slaat in op WTC1
Vlucht AA11 slaat in op WTC1

Bij de Federal Aviation Administration (FAA), die over de civiele luchtvaart gaat, wisten ze uiteraard wel wat eerder van de problemen per vliegtuig en gaven dat wat vertraagd door aan NEADS. Die vertraging in de communicatie is juist één van de zaken die aangepakt is na 9/11. Zelfs als alle informatiesystemen perfect op elkaar hadden aangesloten, geautomatiseerde waarschuwingen meteen in acties hadden geresulteerd, zou er bij één toestel maximaal 40 minuten zijn geweest om echt iets doen: vanaf de allereerste indicatie dat er met American Airlines 77 iets mis was, tot het moment dat het toestel in het Pentagon vloog.
Het lijkt achteraf behoorlijk klungelig en misschien was dat het ook wel. De 9/11 Commission maakte zich ook druk over tegenstrijdige verklaringen die zijn afgelegd door diverse officials van NEADS en FAA, mogelijk om dat geklungel te verdoezelen. Maar de vraag is of de mogelijk verspilde tijd erg veel had uitgemaakt. Een shoot down order werd pas van kracht toen het laatst gekaapte vliegtuig, United Airlines 93, al was neergestort. Het normaal geldende interceptie-protocol hield in dat het problematische toestel geïdentificeerd moest worden, gevolgd en zo mogelijk begeleid naar een vliegveld.

Vermeeren komt nu met de bekende bezwaren van complotdenkers tegen het officiële relaas en de volgorde van gebeurtenissen zoals die gereconstrueerd werden door de 9/11 Commission. Hij maakt er her en der echt een potje van. Hij verwisselt vluchten, husselt soms de volgorde van gebeurtenissen door elkaar en laat bijvoorbeeld Dick Cheney vanuit het Pentagon evacueren, terwijl die in het Witte Huis zat. Aan de bronvermelding schort ook nogal wat, soms staan er zaken die Vermeeren compleet verzonnen lijkt te hebben, maar hij zal ze wel van een of andere (verouderde) complotdenkerssite hebben gekopieerd.

Mineta gehoord door de 9/11 Commission
Mineta gehoord door de 9/11 Commission

Explosief bewijs zou de verklaring van Norman Mineta, minister van Transport, zijn. Mineta heeft verklaard een opmerkelijk gesprek van Cheney met een militair in het presidentiële calamiteitencentrum onder het Witte Huis te hebben opgevangen. Uit de weergave van dat gesprek zou volgens Vermeeren blijken dat de vice-president een order om vliegtuigen neer te schieten juist introk en aldus voorkwam dat AA77 en UA93 konden worden tegengehouden. Het is echter onomstotelijk aangetoond dat Mineta zich minstens een half uur vergist heeft en dat daardoor zijn verklaring verkeerd wordt geïnterpreteerd. Cheney arriveerde namelijk pas later in dat calamiteitencentrum, hij werd geëvacueerd ná de inslag van AA77 in het Pentagon. Op het moment waarop volgens Mineta het gesprek plaatsvond, zat Cheney nog in zijn kantoor (in het Witte Huis dus) naar de live verslaggeving van de rokende torens van het WTC te kijken op ABC News. Daar zijn foto’s van. Volgens hardcore complotdenkers zijn die natuurlijk achteraf in scène gezet of gephotoshopt. Vermeeren lijkt niet te weten van het bestaan van de foto’s.

Vermeeren schrijft: “Vier grote verkeersvliegtuigen konden zonder enig probleem meer dan anderhalf uur doen wat ze wilden.” Dat is moeilijk anders te zien dan een bewuste verdraaiing van de feiten. Een eindje verderop in het boek is ‘anderhalf uur’ al ‘urenlang’ geworden …

Skeptici

Heeft Vermeeren een beetje moeite gedaan om de complottheorieën die hij opvoert en al dan niet plausibel acht, serieus tegen het licht te houden? Niet bepaald. Een paar keer noemt hij wel de bekende debunks van Popular Mechanics, maar veel verder komt hij niet. Het Popular Mechanics werk (uit 2005) is op zich prima, maar blijft soms iets teveel aan de oppervlakte. Het is nog wel bijgewerkt in 2011, zodat het bijvoorbeeld meer zaken behandelt dan het stuk op de website van Skepsis: Het WTC-complot – Bouwkunde met strohalmen. Dat is van 2007 en wel iets verouderd. Het officiële rapport over de instorting van WTC7 en het nano-thermiet verhaal staan er bijvoorbeeld niet in.

Veel geprezen debunk van Popular Mechanics
Veel geprezen debunking door Popular Mechanics

Vermeeren leunt zwaar op de theorieën van Architects & Engineers for 9/11 Truth (AE911Truth), de club van Richard Gage, die vorig jaar op het podium van Studium Generale zonder oppositie zijn verhaal kon komen afsteken. Vermeeren is één van de inmiddels 2600 architecten en ingenieurs die de petitie hebben getekend, waarin opgeroepen wordt tot een serieus onderzoek naar de instortingen van de drie WTC gebouwen. Omdat het officiële onderzoek dus niet zou deugen. AE911Truth krijgt tot nu toe geen steun van gerenommeerde experts en ook niet van de grote vakorganisaties. 2600 lijkt veel, maar het is maar een fractie van iedereen die zich architect of ingenieur mag noemen.

Over kritiek op het werk van AE911Truth schrijft Vermeeren: “Je verwacht dan dat er inhoudelijke reacties komen. Inhoudelijke reacties die het tegendeel bewijzen. Nou die kwamen er ook, vooral van zogenaamde skeptici (met een ‘k’) maar die tegen-tegenargumenten bleken ook eenvoudig te weerleggen.” En dan zeurt hij wat dat reageren eigenlijk zou moeten gebeuren via wetenschappelijke peer reviewed artikelen. En middels ‘falsifieerbare feiten'(?!) Het is gewoon een flauw excuus om de inhoudelijke kritiek over veel van de onzin van AE911Truth uit de weg te gaan.

De “WTC7 stortte in 6,5 seconden in”- mythe

Smoking gun van de truthers-beweging is World Trade Center 7. Dat gebouw werd niet door vliegtuigen geraakt, maar raakte toch zo beschadigd dat het later die dag instortte. Vermeeren herhaalt door het boek heen dat die instorting, compleet, in 6,5 seconden plaatsvond. Nu is die instorting op zich best een onderzoek waard. Dat is ook gedaan door het National Institute of Standards and Technology (NIST) dat in 2008 een uitgebreid rapport over de oorzaken van de instorting schreef, waarin ook globaal beschreven staat hoe die instorting verder verliep. Ook staat er een uitgebreide FAQ op hun website waarmee de meeste vragen van de truthers afdoende beantwoord zouden moeten zijn.

De truthers maken er nogal een punt van dat gedurende 2,25 seconden de noordelijke buitenmuur een vrije val lijkt te maken. Dat kunnen zij niet anders verklaren dan door middel van controlled demolition. Het voert hier te ver om in te gaan op hoe die instorting precies zo kon verlopen (‘is toch geen peer-reviewed wetenschappelijk verhaal, en weer zo’n betoog van een zogenaamde skepticus’ hoor ik Vermeeren al zeggen).
Maar alvorens een serieus gesprek aan te gaan, zou het al schelen als de truthers eens zouden erkennen dat het gebouw niet in 6,5 seconden is ingestort, maar dat dat veel langer duurde. Vermeeren verwijst notabene naar een YouTube-filmpje waarin een fragment te zien is, waaraan je het kan zien! Het deel dat ongeveer met de valversnelling valt, is alleen de noordelijke facade en betreft niet complete verdiepingen (die waren vlak daarvoor al grotendeels ingestort). Vermeeren stelt ook gewoon glashard dat het instorten van het oostelijke penthouse geen indicatie is van het daadwerkelijk begin van de instorting en heeft het over trucs van NIST.

Ook de Nederlandse explosieven-expert Danny Jowenko ontbreekt niet bij Vermeeren. Die is te zien in een Zembla documentaire (2006), waarin hij geconfronteerd wordt met Loose Change, een van de bekendste complotdocu’s. Daarin zit ook alleen maar de 6,5 seconden en het is dus niet zo vreemd dat Jowenko op grond daarvan uitspreekt dat het om controlled demolition moet gaan (hoewel hij ook meteen vraagtekens bij de plausibiliteit heeft als hij hoort dat het gebouw op dezelfde dag is ingestort en niet veel later). Wat de truthers ook nooit vertellen, is dat Jowenko op basis van de beelden van de instorting van WTC1 en WTC2 oordeelde dat daar zeker niet met explosieven was gewerkt!

Blokkendoosfysica

NIST heeft de instortingen van WTC1 en WTC2 nauwelijks bekeken, alleen de gebeurtenissen die tot aanvang van de instorting leidden. Hoe die finale instorting begon met het begeven van het gebouw ter hoogte van de verdiepingen waar de inslag plaatsvond en de branden voortduurden, kunnen we op talloze videobeelden zien. Een snelle instorting volgde. Onwaarschijnlijk snel volgens de truthers. De structuren onder de directe geraakte verdiepingen hadden veel meer weerstand moeten bieden en de instorting af moeten remmen, of zelfs helemaal doen stoppen. Dat is niet gebeurd en daarom moet er wel extra energie in het systeem ingebracht zijn. Middels explosieven. Of nog ongeloofwaardigere scenario’s.
De meeste experts die zich met de zaak hebben beziggehouden zien de problemen niet, maar er zijn er maar weinig die er echt aan gerekend hebben. Dat is wel gebeurd, ook in wetenschappelijke artikelen, dus het is nogal vreemd dat Vermeeren doet alsof onderzoek naar 9/11 taboe is. Veel discussies gaan echter aan de hand van sterk gesimplificeerde modellen van de werkelijkheid.
Een van de eerste pogingen om te verklaren waarom de gebouwen konden instorten, stamt al van een paar dagen na 9/11 en is geleverd door prof. Zdeněk Bažant. Die liet zien dat het vallen van het ‘blok’ boven de inslagzones op de onderliggende structuur over een geringe hoogte al voldoende kinetische energie zou leveren om de nog overeind staande verdiepingen in te laten storten. Zelfs als die verdiepingen nog helemaal intact zouden zijn.
Op dit eenvoudige model is wel kritiek gekomen, Bažant zou de energie die nodig zou zijn om al(?) het beton te verpulveren onderschat hebben en ook de energie die opgevangen zou kunnen worden door het vervormen van verticale kolommen. Bekende truthers als Steven Jones en Toni Szamboti mochten dat recent nog eens herhalen in Europhysics News.

Knikken van kolommen zonder barsten en met intact laten van de connecties
Knikken van kolommen zonder barsten en met intact laten van de connecties. Lijkt niet erg realistisch.

Het zijn leuke rekensommetjes, maar als Szamboti en consorten gaan betogen dat de val van het instortende deel gestopt zou moeten zijn als je de juiste waarden neemt, dan zouden ze zich moeten realiseren dat het simpele model van Bažant uitging van het meest optimistische scenario (voor het blijven staan van het gebouw). Gaan rekenen met kolommen die op wonderbaarlijke wijze kunnen plooien zonder te knappen en dan ook nog verticale steun blijven geven (zie afbeelding hiernaast), is flauwekul. Die mogelijkheden kunnen alleen theoretisch voorkomen in de hypothetische situatie dat het bovenste blok precies recht op het onderste blok valt – van elke ‘doorgesneden’ kolom moeten de breukvlakken elkaar precies weer tegelijkertijd raken. Aan de video’s van de instorting is zo te zien dat dat volstrekt niet overeenkomt met de realiteit.  De blokken boven de inslagzone waren behoorlijk gekanteld vóór de aanvang van de instorting en bij de instorting schoten de wanden met daarin de kolommen aan de buitenkant zichtbaar langs elkaar heen.
Ik zeg niet dat ik de feitelijke instorting wel precies kan verklaren, maar de tegenwerpingen van de truthers zijn moeilijk serieus te nemen als je er wat in verdiept (ik vond dit draadje op Metabunk wel verhelderend op diverse punten).

Het simpele blokkenmodel dat nauwelijks relevant is voor de daadwerkelijke instortingen voert Vermeeren ook weer op in een ‘hypothetische prijsvraag‘ in een column op de website van Studium Generale. In deze webversie volgen de volgende zinnen op de beschrijving van de uitdaging: “Velen zullen bovenstaande beschouwen als een hypothetische prijsvraag. Niemand kan deze prijsvraag serieus in overweging nemen. Of toch wel? Let me know? We zijn heel erg benieuwd naar jullie technisch inhoudelijke reacties.” In het boek staat de uitdaging ook, maar daar volgt: “Ik heb dit [het uitzetten van de prijsvraag] zoals u zult begrijpen niet gedaan. Want hoewel het in de eerste instantie misschien lijkt op een serieuze prijsvraag, kan ik u vertellen dat vanwege de wetten van de natuur deze opdracht nooit kan slagen. En iedereen die een klein beetje heeft doorgeleerd heeft in die natuurwetten en ingenieurswetenschappen, die ziet dat ook meteen.”
Het publiceren van die column lijkt wat op gespannen voet te staan met de opmerking in het colofon van het boek waarin Vermeeren benadrukt dat: “zijn onderzoek naar de materie die in het onderhavige boek aan bod komt uitsluitend op persoonlijke titel plaatsvindt en niet gelieerd is aan enige organisatie of institutioneel kader waarbinnen hij werkzaam is of waarmee hij verbonden is.” Misschien vonden ze dat aan de TU ook, want op het moment dat ik dit schrijf, constateer ik dat de column verwijderd is van de site.

De discussie over de instortingen, die op zich best interessant is, wordt door de truthers toch vooral gevoerd om te betogen dat die onmogelijk alleen door de inslagen van de vliegtuigen, de branden, de constructie van de gebouwen en de zwaartekracht veroorzaakt zou kunnen zijn. ‘Dus’ moeten er wel explosieven in het spel zijn geweest.
Dat er verder helemaal geen aanwijzingen zijn te vinden voor het gebruik van explosieven (geen zware explosies als in controlled demolition waargenomen, geen restanten van ontstekers gevonden) en dat het ongemerkt aanbrengen daarvan niet plausibel is, belemmerde de truthers niet om verder te fantaseren. Zo kwam het idee van (nano-)thermiet in het leven. Ik verwijs voor een behandeling van die mythe gemakshalve naar de videoserie van Myles Power (deel 2 & 3).

Vermeeren in Zembla (2006) nog overtuigd dat er een 757 is gecrasht in het Pentagon.
Vermeeren in Zembla (2006) nog overtuigd dat er een 757 is gecrasht in het Pentagon.

Pentagon

In de Zembla documentaire uit 2006 lijkt Vermeeren nog wel overtuigd dat er een Boeing het Pentagon is ingevlogen; de gevonden brokstukken zijn moeilijk anders te verklaren (zie vanaf 25:35). Inmiddels stelt hij dat er geen overtuigend bewijs is dat een vliegtuig het Pentagon ramde. Te weinig wrakstukken en geen die als onomstotelijk bewijs kunnen dienen. Hoe het dan kan dat bijvoorbeeld van alle passagiers DNA is gevonden op de rampplek is voor Vermeeren alleen maar iets dat “in tegenspraak lijkt” met andere feiten.
Vermeeren vindt het sowieso maar verdacht dat het Pentagon geraakt zou kunnen worden door een vliegtuig: “Geen van de luchtdoelraketten die rond het Pentagon zijn opgesteld wordt afgevuurd.” Misschien kan hij eens uitzoeken met welke luchtdoelraketten dat dan had moeten gebeuren, want er is geen enkele aanwijzing dat die er waren op 9/11. Een systeem om vliegtuigen rondom het Pentagon neer te halen, is ook niet goed voorstelbaar, daarvoor ligt het veel te dicht bij een groot internationaal vliegveld.
Ook maakt Vermeeren een punt van het ontbreken van beelden van de 85 beveiligingscamera’s die de FBI in beslag nam en waarop het inslaande vliegtuig te zien zou moeten zijn geweest. Alleen op de beelden van een camera op een poortje van het parkeerterrein bleken iets van het toestel te zien. Verschillende andere camera’s die misschien wel iets hebben kunnen opnemen werden tijdens de crash vernietigd. En vanwege de renovatie die gaande was, waren niet alle camera’s operationeel. Uiterst verdacht natuurlijk. Totdat je bedenkt dat de meeste beveiligingscamera’s vrij hoog hangen en omlaag zijn gericht om zo de grond direct om de camera op te nemen. Is het zo vreemd dat er op bijna geen van de camera’s (die uit de wijde omtrek kwamen) iets te zien was? En is het zo raar dat die banden waarschijnlijk teruggegeven zijn aan de rechtmatige eigenaars, omdat ze niet langer als bewijsmateriaal konden gelden? Vermeeren denkt ook nog steeds dat er maar vijf frames van die video zijn vrijgegeven, maar het zijn langere fragmenten van twee camera’s bij het Pentagon en ook nog een fragment van een camera op een hotel in de buurt (waarop alleen de rookpluimen na de inslag te zien zijn). [toevoeging: de 85 in beslag genomen tapes zijn overigens niet allemaal van beveiligingscamera’s en niet allemaal van uit de buurt van het Pentagon, zie de commentaren hieronder]

Debunken

debunkedHeeft het zin om alle vergezochte theorietjes, verdraaiingen van bronmateriaal, irrelevante of volkomen verkeerde fysische modellen van de 9/11 truthers-beweging tot in detail te debunken? Specifiek: heeft het zin om de onzin in dit boek boek bladzijde voor bladzijde te weerspreken? Wie een beetje handig is met zoeken, vindt op internet redelijk snel wat er mis is met de alternatieve complottheorieën rondom 9/11. Goede debunks in het Nederlands vinden is wat lastiger en voor een aantal onderwerpen zijn die er ook gewoon niet, denk ik.
Op webforums van skeptische organisaties als www.internationalskeptics.com en metabunk.org staan uitgebreide discussies over vele aspecten rondom 9/11. Vermeeren moet dat haast wel weten, want een aantal voormannen van zijn organisatie (o.a. Toni Szamboti) zijn daar ook regelmatig in discussies terug te vinden. Vermeeren doet echter niets met de vaak gedegen analyses die er zijn te vinden, die meestal niets van de theorieën van AE911Truth overeind laten.

Sommige zaken rondom 9/11 zijn ook zo complex dat zelfs als er volledige informatie beschikbaar was, ze niet naar tevredenheid van de truthers beantwoord zullen kunnen worden. Geen enkel probable collapse mechanism voor WTC7 zal ze nog overtuigen als er geen explosieven mee gemoeid gaan. In ieder geval lijkt het me sterk dat de voormannen van de beweging, als Gage en Griffin, ooit nog zullen toegeven dat zij het mis hebben. Dat doen ze namelijk ook al niet met de zaken die iedere leek zo kan controleren, zoals de ‘6,5 seconde’-mythe.

Ceterum censeo: “complotdenken wordt uiteindelijk ook strafbaar”

Vermeeren sluit de columns die hij schrijft op de website van Studium Generale af met de volgende zinnen (vet door mij):

ceterum censeo

Overigens ben ik van mening dat het logisch en abstract denkvermogen van ingenieurs vaker zou moeten doorklinken in het publieke debat. Ongeacht welk debat. Ingenieurs zijn in hoge mate verantwoordelijk voor alle gebruikte en misbruikte techniek in de wereld. Zij zouden zich veel nadrukkelijker moeten bemoeien met hoe en waar en door wie hun technologieën gebruikt worden. Een stevig basis in moreel en ethisch besef is hiervoor noodzakelijk, naast een goede kennis van de historie en de actualiteit van alle menselijke geloofssystemen: zoals daar zijn o.a. wetenschap, techniek, economie, filosofie, religie en politiek. Voorwaar geen sinecure, maar voor een werkelijk vreedzame ontwikkeling van onze soort van het allergrootste belang. Met respect voor elkaars standpunten in een taboe- en waardevrij debat, waar men openstaat voor de inzichten van de ander. Om zo in gezamenlijkheid, in het besef dat de menselijk soort een werkelijk oneindige creatieve potentie heeft, alle ontstane problemen op te lossen.

In de bijdragen die Vermeeren zelf aan het publieke debat levert, is weinig terug te vinden van zo’n stevige basis. Van een ingenieur die zich bemoeit met het publieke debat, mag je tenminste verwachten dat die zijn of haar expertise op een zorgvuldige manier inzet. Alleen maar lafjes vragen herhalen die andere complotdenkers hebben gesteld en nauwelijks ingaan op de beantwoording die door anderen (onder wie veel collega-ingenieurs) is gegeven, getuigt van weinig respect.
De jongere generaties uitleggen wat er gebeurd is, was voor Vermeeren een belangrijke reden voor het schrijven van het boek. Want dat kan zo meteen niet meer:

Het internet dreigt te worden gezuiverd van andere versies dan de officiële. Google komt over enige tijd met een ranking gebaseerd op ‘betrouwbaarheid’ van websites. Het zal niet meer uitgelegd worden op school en in de collegebanken, want de docenten hebben allemaal leren omgaan met scholieren die in complotten geloven. Complotdenken wordt uiteindelijk ook strafbaar. Ontkenning van de officiële 9/11-complottheorie zal mogelijk gelijk worden gelijkgesteld aan ontkenning van de Holocaust of ontkenning van Klimaatverandering. Orwell 1984 voorbij.

Aldus dr. ir. Coen Vermeeren.

Hoewel ik mijn exemplaar inmiddels zowat op elke bladzijde voorzien heb van commentaar bij de talloze fouten, suggestieve zinnen, onvolledige en uit verband gerukte citaten, had het boek eerlijk gezegd nog stukken erger uit kunnen pakken. Vermeeren haalt in het laatste citaat de ontkenning van de Holocaust erbij, in zijn boek blijft hij gelukkig grotendeels weg van de vele anti-semitische complottheorieën rondom 9/11. Wel verwijst hij nadrukkelijk naar onderzoek van Christoper Bollyn, die in 9/11 een complot van zionisten ziet. Vermeeren noemt hem een van de best gedocumenteerde en welingelichte onderzoekers, maar Bollyn kan moeilijk niet gezien worden als holocaustontkenner en verspreider van anti-semitische propaganda.

Vermeeren schreef op een van zijn Facebookpagina’s dat hij zo blij was met de promotie die Skepsis maakt voor zijn boek Ufo’s bestaan gewoon. Hij sprak ook de wens uit dat Skepsis dat zou doen voor zijn nieuwe boek, maar een recensie-exemplaar opsturen om dat te bewerkstelligen is blijkbaar nog niet bij hem opgekomen.

NB eerdere stukken op Kloptdatwel over 9/11 zorgden voor ellenlange en onoverzichtelijke discussies. Om te voorkomen dat dat in de reacties op dit stuk ook weer gebeurt, stel ik voor de onderwerpen te beperken tot die ik hier heb aangestipt of die Vermeeren ergens anders voor iedereen controleerbaar heeft gedaan mbt 9/11 (geef links!). Voor wie het boek zelf heeft gelezen en daarover iets te berde wil brengen: wees concreet en geef paginanummers.

Update: 25 augustus 2021
Bespreking van de in 2020 bijgewerkte versie van het boek:

9/11 is nog steeds te complex voor Coen Vermeeren

Complotdenkers zijn niet altijd verwarde mensen

by 56 Comments

covercomplotNaar aanleiding van een overigens mislukte burgerinitiatief ‘Stop Chemtrails Nu’ sprak toenmalig VVD-fractievoorzitter Mark Rutte met Anton Teuben, oprichter van niburu.nl. Rutte was niet onder de indruk van Teuben en consorten, die hij omschreef als ‘warrige lieden met een verhaal waar geen touw aan vast te knopen was.’ Zijn al die complotgelovigen verwarde types? Journalist Maarten Reijnders kwam er bij het schrijven van ‘Complotdenkers – Hoe gevaarlijk is het geloof in samenzweringstheorieën?‘ achter dat het niet zo simpel ligt.

Reijnders begint zijn boek met zo’n ogenschijnlijk verward type: Tarik Z. die erop uit was om in het Achtuurjournaal een verklaring voor te lezen waarmee hij de Nederlandse bevolking wilde informeren over hoe de zaken werkelijk in elkaar steken. Hij gijzelde daartoe een bewaker met een neppistool. Volgens zijn advocaat is Z. helemaal niet verward, hij kan helder met zijn client communiceren. Volgens de deskundigen die hem onderzochten is Z. misschien wel bovengemiddeld achterdochtig en wat narcistisch. Een domme jongen is de student scheikunde niet, maar dat hij ergens op het verkeerde spoor beland is, lijkt wel duidelijk. Ook blijken complotdenkers in weerwil van hun soms hatelijke uitlatingen op internet, in levende lijve vaak heel gemoedelijk in de omgang. Uit de beschrijvingen van de ontmoetingen die Reijnders had met complotdenkers, krijg je inderdaad niet het idee dat het er in die gesprekken heftig aan toe ging.

Onder complotdenkers verstaat Reijnders personen die heel veel verschillende complottheorieën geloven of vergaande consequenties trekken uit zo’n samenzweringsgeloof. Deze complotdenkers samen noemt hij de samenzweringskerk. Dat is een brede kerk, met veel afsplitsingen. Met rekkelijken en preciezen. Met zachtaardige ongevaarlijke gelovigen, maar ook met enkele extremistische fundamentalisten.
En bijna iedereen lijkt in zekere mate gevoelig voor complotdenken. Daar zijn ook wel redenen voor aan te wijzen, de mens is geneigd om overal patronen in te zien, ook al zijn die er niet altijd echt. Het is het bekende (evolutionaire) argument dat je je beter vaak kunt vergissen dat er een roofdier achter een boom zit, maar dus ook ontkomen als er inderdaad eentje zat, dan dat je er ten onrechte van uitgaat dat er geen gevaar dreigt (Reijnders verwoordt dat overigens vreemd: “Liever negen keer ten onrechte denken dat we iets verdachts hebben gezien dan de tiende keer ten prooi vallen aan een leeuw.”).

Complotdenken heeft veel weg van bijgeloof en religie. Soms blijkt religieus geloof ook een directe rol te spelen bij het complotdenken. Bij voorbeeld bij ene Rita van der Meijden, waar Reijnders op bezoek gaat. Zij behoort tot een kleine christelijke gemeente die gelooft dat het einde der tijden nabij is. Volgens haar zelf haalt ze alles uit haar geloof. Ze ziet Satan als handlanger van de Illuminati, die overal invloed uitoefenen. Belangrijke rol in haar denken speelt een Illuminati kaartspel, waarin kaarten zitten met afbeeldingen die vooruit zouden wijzen naar 9/11. Aan dit kaartspel is zo’n beetje elke complottheorie op te hangen, van schadelijke vaccins tot een olieramp in de golf van Mexico.

Kaartjes die in 1994 uitkwamen! Leg dat maar eens uit.
Kaartjes die in 1995 uitkwamen! Leg dat maar eens uit.

Wie komt er zoal nog meer langs in het boek? Reijnders behandelt vooral de extremistische types en interviewde een aantal van hen. Sommigen hebben we hier op Kloptdatwel ook regelmatig  voorbij zien komen in artikelen of de commentaren. Anton Teuben bijvoorbeeld, oprichter van niburu.nl; Désirée Röver, de antivaccinatie-activiste met antisemitische denkbeelden; en Johan Oldenkamp, allround pseudowetenschapper en ook al Holocaustbetwijfelaar.
Maar ook complotdenkers als Micha Kat en Wim Dankbaar, die zich vooral bezighouden met de affaire-Demmink, vermeende pedofielennetwerken en wat ze er allemaal niet aan vast proberen te knopen. Onderwerpen die we hier op Kloptdatwel onbesproken hebben gelaten. Intussen lijkt er overigens aardig de klad te zitten in de plotterwebsites, die zich hiermee bezig houden. Zelfs Barracuda.nl dat veel over deze lieden schrijft, is daarom op een wat lager pitje aan het draaien. Een aantal complotdenkers denkt overigens nog steeds dat Maarten Reijnders achter dat weblog (en zijn voorganger) zit.
Micha Kat krijgt veel aandacht in het boek. Reijnders vergelijkt hem wel met Alex Jones, de bekende en invloedrijke complotdenker uit de Verenigde Staten (Donald Trump is fan en was op bezoek in zijn show die op YouTube veel kijkers trekt). Reijnders schrijft herhaaldelijk in zijn boek eind 2012 met Kat gesproken te hebben, maar die heeft inmiddels laten weten (middels een ‘zeer, zeer, zeer urgent call‘) dat dat jaren eerder moet zijn geweest. Alleen daarom al is het boek een grote schande volgens Kat, een volgende stap in de hetze tegen complotdenkers – overigens  zonder het boek gelezen te hebben.

De lezer die nog niet zo thuis is in deze materie zal zich misschien verbazen over alle kruisverbanden binnen dit relatief kleine wereldje. Hardnekkige complotdenkers hangen meestal meerdere samenzweringstheorieën aan, ze trekken dan ook vaak samen op. Maar even zo vaak vechten ze elkaar even later al weer de tent uit. De samenzweringskerk lijkt inderdaad veel op de protestantse, zoals Reijnders schrijft: ‘Neem een protestant en je hebt een overtuiging. Neem er twee en je hebt een kerk. Voeg er een derde aan toe en je hebt een kerkscheuring.’
Reijnders loopt veel voorbeelden van complotdenken en complotdenkers langs. Erg veel extreme complotdenkers blijken er op het moment toch niet rond te lopen in Nederland. De personen die Reijnders noemt, zouden ook mijn lijstje voorkomen en veel zou ik er niet bij weten te verzinnen. Wel veel andersdenkenden die meer in esoterische sferen verkeren en vaak aanschurken tegen de hardcore complotdenkers.
Als mogelijke motivatie voor complotdenken miste ik misschien het stangen en stoken. Autoriteiten uitdagen, of het nu de overheid of de gevestigde wetenschap is, just for the fun of it. Ik heb wel eens het idee dat dat bij sommige complotdenkers een rol speelt. Dat ze het meer als een spel zien, zoals je bij een debatwedstrijd ook wel eens een standpunt moet verdedigen waar je zelf helemaal niet achter hoeft te staan. Lekker trollen. Maar misschien speelt dat alleen bij de regelmatige bezoeker van de samenzweringskerk, en niet bij de fundamentalistische voorbeelden die Reijnders bespreekt.

Complotdenken kan zeker gevaarlijk zijn, betoogt Reijnders, des temeer als het personen in hogere functies ‘besmet’. Het kan leiden tot het wegzetten van onschuldige personen en minderheden, waarvan we nog steeds genoeg ellende zien. En we kennen ook het voorbeeld van het desastreuze hiv/aids-beleid in Zuid-Afrika onder Mbeki, gebaseerd op volstrekt pseudowetenschappelijke ideeën, dat tot de vroegtijdige dood van naar schatting 330.000 mensen heeft geleid.
Veel complottheorieën lijken onschuldig, maar geloof erin maakt vatbaar voor extremistischer opvattingen. Ook journalisten moeten daarom oppassen om er niet te makkelijk in mee te gaan, ook al scoren programma’s waarin complotdenkers bijna vrij baan krijgen goed. Reijnders haalt bijvoorbeeld een programma aan van Peter R. de Vries over de moord op JFK (met Wim Dankbaar), uitzendingen van Netwerk over vaccinaties tegen Mexicaanse griep waarin antivaccinatie-activisten vrij spel kregen, het uitzenden van de 9/11-samenzweringsdocumentaire Loose change door BNN en de Brandpuntuitzending over ufo’s.

Veel eigenschappen van complotdenkers zijn op zich helemaal niet verkeerd: kritisch zoeken naar de waarheid, niet zomaar vertrouwen op autoriteit, betrokkenheid, out-of-the box denken. Ze schieten alleen nogal door. Echt begrijpen waarom vaak intelligente mensen zulke extreme complotdenkers  kunnen worden, doe ik nog steeds niet. Met de analyse van Reijnders van allerlei facetten die er een rol in spelen, kan ik wel instemmen. Het boek is volgens mij een wel geslaagd overzicht van de belangrijkste complottheorieën en complotdenkers van de laatste tijd in Nederland. De lezer zal het intussen wel doorhebben: dit boek is een aanrader voor sheeple 😉

Met 300 pagina’s lijkt het boek een stevige kluif, maar dat valt erg mee – de tekst is ruim opgezet en het is vlot geschreven. Een hoofdstuk uit het boek is te lezen op de website complotdenkers.nl.