• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to primary sidebar

Kloptdatwel?

  • Home
  • Onderwerpen
    • (Bij)Geloof
    • Columns
    • Complottheorieën
    • Factchecking
    • Gezondheid
    • Hoax
    • Humor
    • K-d-Weetjes
    • New Age
    • Paranormaal
    • Pseudowetenschap
    • Reclame Code Commissie
    • Skepticisme
    • Skeptics in the Pub
    • Skeptische TV
    • UFO
    • Wetenschap
    • Overig
  • Skeptisch Chatten
  • Werkstuk?
  • Contact
  • Over Kloptdatwel.nl
    • Activiteiten agenda
    • Colofon – (copyright info)
    • Gedragsregels van Kloptdatwel
    • Kloptdatwel in de media
    • Interessante Links
    • Over het Bol.com Partnerprogramma en andere affiliate programma’s.
    • Social media & Twitter
    • Nieuwsbrief
    • Privacybeleid
    • Skeptisch Chatten
      • Skeptisch Chatten (archief 1)
      • Skeptisch Chatten (archief 2)
      • Skeptisch Chatten (archief 3)
      • Skeptisch Chatten (archief 4)

wetenschappelijke fraude

Een Fictieve Kolonel en een Bezorgde Burger

19 December 2012 by Martin Bier 9 Comments

In september 2011 stond er in Skepter een artikel over Andrea Rossi en z’n E-Cat.  De kleurrijke Italiaanse uitvinder, bajesklant en zakenman zou kernfusie bewerkstelligd hebben bij temperaturen van een paar honderd graden Celsius. Het apparaat waarin hij dat deed, de “E-Cat,” was niet groter dan een doorsnee koffiezetter (zie foto). In de loop van 2011 waren er bijna maandelijks E-Cat demonstraties. Altijd betrof het daarbij een publiek van uitgenodigden. Naderhand verschenen er video’s van die demonstraties op YouTube. In kleine kring was Rossi een ware sensatie. Inmiddels, echter, lijkt het allemaal voorbij. We zitten nu in een groteske slotscène waarin een klein aantal overgebleven getrouwen probeert nog wat rumoer te maken op het internet. Nee, … de skeptici hebben geen gelijk gekregen. Ze hebben het altijd al gehad.

Een Fictieve Kolonel en een Bezorgde Burger 1
Een in tape gewikkelde E-Cat. Tegenover een beambte van de staat Florida heeft Rossi inmiddels toegegeven dat er geen kernreacties plaatsvinden in het inwendige van het apparaat.

Voorgeschiedenis

“Kleurrijk” is eigenlijk nog zacht uitgedrukt wanneer het over Rossi gaat. Op twee continenten lanceerde hij technologieën die eigenlijk te mooi waren om waar te zijn. En op twee continenten liet hij een spoor van gedupeerden achter.

In de jaren 70 zou hij, als 20er en vers van de universiteit met een filosofiediploma, een manier hebben ontwikkeld om giftig chemisch afval om te zetten in brandstof. Hij liet zich vervolgens betalen om chemisch afval over te nemen voor de vermeende verwerking. Hij werd gearresteerd toen hij, met achterlating van het chemisch afval, maar met de verworven rijkdom, naar Zwitserland trachtte te ontkomen. Het opruimen van de 70.000 ton giftig chemisch afval heeft Italiaanse belastingbetalers tot nog toe zo’n 40 miljoen euro gekost. Na het uitzitten van een gevangenisstraf emigreerde Rossi naar Amerika.

Thermokoppels zetten een temperatuursverschil rechtstreeks om in een elektrische stroom. Maar de hoeveelheid watts die je hiermee kunt opwekken is niet voldoende om het proces industrieel interessant te maken. Rossi, echter, claimde kilowatts te kunnen opwekken en met 10 maal de gangbare efficiëntie. Het Amerikaanse leger raakte geïnteresseerd en gaf geld voor de verdere ontwikkeling en productie. Edoch, kort voordat Rossi de thermokoppels werd geacht te leveren ging het lab in de brand en ging Rossi terug naar Italië.

Bij terugkomst in Italië werd hij uiteraard eerst gearresteerd en weer een tijdje opgeborgen. Maar na z’n invrijheidstelling begon Rossi, onvervaard en zonder enige schroom of schaamte, weer aan het volgende avontuur. De E-Cat werd geboren. Met de omzetting van een gram nikkel (ongeveer de hoeveelheid in een één euro muntstuk) in koper kun je in principe net zoveel energie verkrijgen als uit vier vaten olie. De technische kant van de zaak en wat er met de E-Cat was gebeurd tot aan het najaar van 2011 – dat staat allemaal uitgebreid beschreven in het Skepter artikel van meer dan een jaar geleden. Hieronder volgt een beschrijving van wat er sinds die tijd met de E-Cat is voorgevallen.

Een Fictieve Kolonel en een Bezorgde Burger 2
De enige tientallen E-Cats in deze container zouden samen goed zijn voor een miljoen watt. Bij de demonstratie draait vlak naast de container een grote power supply unit die zogenaamd de pompen en de ventilatie zou aandrijven.

Teveel Gebluft …

We stonden in september 2011 aan de vooravond van de grote E-Cat demonstratie die alle verdere demonstraties overbodig zou maken. Met veel tromgeroffel en bombarie was het aangekondigd.  Enkele tientallen E-Cats in een grote container (zie foto) zouden samen een miljoen watt gaan produceren.
Welnu, op 28 oktober 2011 is het gebeurd.  Er staan video’s op YouTube van de vertoning. Het is een wirwar van kabels en slangen. Rossi en z’n trawanten lopen druk op en neer terwijl genodigden met hapjes en drankjes op afstand blijven.
Een vermeende koper is tevreden en bevestiging daarvan verschijnt bijna onmiddellijk op het internet (zie illustratie). De koper zou anoniem willen blijven en een titel voor z’n naam is doorgekrast. Het is allemaal even potsierlijk als dat het doorzichtig is, want het doorkrassen is expres en op zorgvuldige wijze nogal onzorgvuldig gedaan. Er staat “Colonel.”  De belangrijkste boodschap is dus de boodschap waarvan we moeten geloven dat Rossi hem geheim wil houden: het leger is geïnteresseerd. Rossi wil het prestige van het leger met z’n vermeende uitvinding verbinden.

De bijna definitieve ontluistering van de gehele onderneming vond plaats in maart van 2012. Rossi had in z’n uitlatingen geschermd met een E-Cat fabriek die hij in Florida zou hebben. Één van Rossi’s bedrijven onderhield inderdaad een woonruimte in een flatgebouw in Miami, maar nooit heeft iemand een heuse fabriek kunnen lokaliseren. Uiteindelijk had Rossi iets teveel gebluft.  Een “bezorgde burger” had de autoriteiten geattendeerd op Rossi’s claim. Nergens in de westerse wereld mag je namelijk zomaar met kernreacties en radioactiviteit aan de gang gaan. Er zijn voorschriften, vergunningen en toezichthoudende instanties. En zodoende is het Florida Bureau of Radiation Control in actie gekomen.  Ze zijn Rossi aan de tand gaan voelen. Tijdens de ondervraging op 29 februari 2012 gaf Rossi toe dat er geen fabriek bestond. Ook bekende hij dat er in z’n E-Cat geen kernreacties plaatsvinden.

Een Fictieve Kolonel en een Bezorgde Burger 3
De eerste regels van het rapport dat verscheen na de grote megawatt demonstratie van 28 october 2011. Rossi probeert een publiek geheim te lanceren met de onvolledige manier waarop “Colonel” is doorgekrast. Hij wil ons doen geloven dat het leger zaken met hem doet.

Het was alsof de aard van de afgang in Florida nooit tot Rossi was doorgedrongen. Ootmoed is hem geheel vreemd. Voor invloedrijke medestanders als Nobelprijswinnaar Brian Josephson was maart 2012 het moment waarop ze zich van Rossi afkeerden. Maar het project ging voort.
Met de hem karakteristieke megalomane hybris kondigde Rossi op 27 maart 2012 gerechtelijke actie aan vis-à-vis de critici. (zie hier en hier). Hij noemt die critici “marionetten, slangen en clowns,” beschuldigt hen van laster en stelt hen zowel strafrechtelijke als civiele procedures in het vooruitzicht. Hij heeft een “inlichtingensysteem” en hij heeft advocaten ingehuurd.
Het klinkt grimmig, maar de gesel van de skeptici blijkt een hart van goud te hebben wanneer hij aan het eind van deze blog verklaart dat hij de baten van de civiele procedures zal schenken aan families die het geld nodig hebben om hun aan kanker lijdende kinderen te genezen. Tenslotte wordt er een email adres gegeven voor wie belangrijke informatie wil doorspelen.

E-Cat fans in Nederland

Dick Korf uit Dordrecht is “innovatiespecialist bij een groot baggerbedrijf.” Hij is een oprecht idealist die droomt van schone en goedkope energie voor iedereen. Het is jammer dat hij dat enthousiasme vertaalt in kritiekloze lichtgelovigheid jegens charlatans die leuren met “koude kernfusie,” “vrije energie” en “nulpuntsenergie.”
Dick reist de wereld af om uitvinders en conferenties te bezoeken en doet daarvan geestdriftig verslag in de “nieuwsbrieven” op z’n website. Op 23 februari 2012, in de 11e nieuwsbrief, meldt hij dat hij in Duitsland iemand heeft ontmoet die directe contacten met Rossi onderhoudt. Wie een aanbetaling van 100 euro overmaakt naar Dicks stichting, die kan hoog op de wachtlijst komen en een eigen E-Cat ontvangen zodra de productie op gang is. Hij schrijft: “Voor alle duidelijkheid: dit inschrijfgeld is geen gift aan de stichting. In het geval er toch niet geleverd kan/gaat worden, zal dit bedrag teruggestort worden onder aftrek van gemaakte kosten.”
Er worden vragen gesteld en een paar dagen later, in een “Aanvulling 11e nieuwsbrief” (zie ook hier en hier) geeft hij antwoorden: “Vraag: Je spreekt over dat als dit verhaal niet doorgaat dat dan het gestorte bedrag teruggestort zal worden onder “aftrek van kosten”, wat bedoel je daarmee?  Antwoord: De Stichting FE4All zal in dat onwaarschijnlijke geval 25 euro in rekening brengen wat ten goede komt aan het grote geheel.”
Op 22 oktober 2012, in de “13e nieuwsbrief,” bericht Dick over een koude-kernfusie-congres in Zürich dat hij bezocht heeft. Een rechterhand van Rossi vertelt hem aldaar dat er vertraging is bij het op de markt komen van de E-Cats. Dick krijgt het gevoel met een kluitje in het riet gestuurd te worden. Hij schrijft “ook ervaar ik als heel merkwaardig dat hij aanvankelijk had beweerd … ” en vervolgens “dit alles heeft mij doen besluiten om degene die reeds ingeschreven hebben op de E-Cat en daarvoor een aanbetaling hebben gedaan via de Stichting FreeEnergy4All van Euro 100,- dit weer terug te geven.” Een paar alinea’s verder verzekert hij de lezer wederom dat de E-Cats werken en “vrijwel zeker in 2013 op de markt zullen komen.” Edoch, hij heeft een adder onder het gras kunnen bespeuren en een mosterdzaadje van twijfel lijkt gezaaid. Check z’n eerste nieuwsbrief in 2014!!!

Op ufowijzer.nl blogt Paul Harmans dagelijks over ufo’s, graancirkels, grootschalige samenzweringen, etc. Maar sinds 2011 onderhoudt hij ook een aparte fanblog over de E-Cat. Paul heeft een minder zonnig karakter dan Dick Korf. Z’n toon is vaak erg verongelijkt en z’n stukjes lopen over van gramschap en misnoegen.
Pauls trouw aan Rossi is onvoorwaardelijk gebleken. Ook na maart 2012 gaat hij onverdroten voort met z’n acolietenarbeid. Twee dagen nadat Rossi de gerechtelijke procedures aankondigt blogt Paul het volgende: “Ik heb inmiddels het artikel van Stichting Skepsis, geschreven door Rob Nanninga en Martin Bier, dat in de Skepter van zomer 2011 (Jaargang 24 nr. 1) staat, aan Rossi gezonden. Wie weet wat het oplevert.“

Filed Under: Algemeen, Buitenland, Pseudowetenschap Tagged With: Andrea Rossi, E-Cat, onzinnige apparaten, wetenschappelijke fraude

Gelezen: Ontspoorde wetenschap

3 November 2012 by Pepijn van Erp 20 Comments

In 1993 verscheen het boek ‘Valse vooruitgang. Bedrog in de Nederlandse wetenschap’ van onderzoeksjournalist Frank van Kolfschooten. Dit boek zette het een en ander in werking aan universiteiten, onderzoeksinstellingen en de KNAW. Langzamerhand kwam er meer aandacht voor kwesties die te maken hebben met inbreuken op de wetenschappelijke integriteit en het besef dat er iets structureels geregeld moest worden om mogelijke gevallen daarvan te onderzoeken. Inmiddels hebben alle universiteiten wel een vertrouwenspersoon en procedures om met wetenschappelijk wangedrag om te gaan. En bovenaan staat het Landelijk Orgaan Wetenschappelijke Integriteit (LOWI), overigens pas sinds 2003.
Vorig jaar kwam het onderwerp vooral door de affaire Stapel wederom volop in de belangstelling te staan. Van een aantal kanten kreeg Van Kolfschooten de vraag of het niet een goed idee zou zijn om een hernieuwde versie van zijn boek te schrijven. Dat was zeker een goed idee, want zijn nieuwe boek ‘Ontspoorde wetenschap. Over fraude, plagiaat en academische mores’ dat op 25 oktober uitkwam, kan ik echt aanraden.

Gelezen: Ontspoorde wetenschap 4Onderzoek
In het boek heeft Van Kolfschooten geprobeerd om van zoveel mogelijk gevallen die onderwerp werden van onderzoek door integriteitscommissies te achterhalen wat er precies gebeurd is. Dat kostte veel uitzoekwerk, want veelal waren de personen wie het betrof tot nu toe anoniem gebleven. Voor een groot deel is het onderzoek gebaseerd op de officiële stukken, die soms met een beroep op de WOB (of dreiging daarmee) losgeweekt moesten worden. Een andere belangrijke bron van informatie was de enquête die Van Kolfschooten stuurde naar ruim 8.000 wetenschappers.

Bekende namen
Het grootste deel van de casussen in het boek betreft plagiaat; het bekendste geval is dat van René Diekstra. Verrassend voor mij was dat die zaak nog enigszins gaande is. In 1996 kwam naar voren dat Diekstra niet zo netjes was omgesprongen met bronvermeldingen in zijn populair wetenschappelijke boeken. Ook bij een echte wetenschappelijke publicatie werden vraagtekens gezet.
Het leidde er toe dat Diekstra eind 1996 vertrok als hoogleraar aan de Universiteit Leiden. In 2004 werd hij echter weer hoogleraar, nu aan de Roosevelt Academy, een dependance van de Universiteit Utrecht. Sommigen merkten op dat de Roosevelt Academy helemaal niet de bevoegdheid had om hem opnieuw hoogleraar te maken. Van Kolfschooten krijgt ook niet helemaal helder of dat nu eigenlijk wel correct is gegaan, maar het lijkt er toch sterk op dat de toenmalige ‘dean’ professor Adriaansens Diekstra als hoogleraar heeft aangesteld, zonder de regels daar goed op na te slaan. Adriaansens doet de zaak anno 2012 echter af als een ‘academische kwestie’.

Gelezen: Ontspoorde wetenschap 5
René Diekstra is anno 2012 nog niet klaar met de zaak-Diekstra uit 1996

Dit soort onduidelijkheden blijken toch pijnlijk als een journalist ze probeert te ontrafelen en er kwamen in deze zaak ook brieven van de advocaat van Diekstra aan te pas. In meer zaken kreeg de journalist te maken met advocaten, die optraden namens wetenschappers die op de vingers getikt zijn.
Op het moment dat het gewone recht zich ermee gaat bemoeien, moet je gelijk maar vergeten dat je dat nog helderheid oplevert voor de vraag of de wetenschappelijke integriteit in het gedrang is geweest. Dan gaat het alleen nog maar om procedures van de commissies en besturen van universiteiten. Inhoudelijk schieten rechters eigenlijk altijd te kort om iets van waarde bij te dragen voor de kern van de zaak. In veel gevallen is er wel wat op te merken op de aanpak van de commissies die ingesteld zijn om de vermeende misstanden te onderzoeken, met als gevolg dat de beklaagde zich uiteindelijk vaak als slachtoffer kan opstellen.

Nieuwe zaken
De enquête bracht ook nieuwe zaken aan het licht. Blijkbaar stimuleerde die sommige aangeschreven wetenschappers om zaken waarvan ze zelf al langer vermoedden dat er iets aan de hand was, maar uiteindelijk niet gemeld hadden bij een vertrouwenspersoon, nu aan Van Kolfschooten toe te vertrouwen. Het interessantste voorbeeld hiervan betreft het werk van Mart Bax, hoogleraar politieke antropologie aan de VU (inmiddels met emeritaat). Het lijkt er sterk dat die zowel een onderzoek in een Brabants dorp in 1985 als een onderzoek in voormalig Joegoslavië in 1995 uit zijn duim heeft gezogen. In dat laatste onderzoek beschrijft Bax een mini-oorlog met 140 dodelijke slachtoffers, waarvan niemand in de buurt zich iets kan herinneren.
Over een andere hoogleraar met wat te veel fantasie, Antonie Stolk, schreef Gert Jan van ‘t Land al op Kloptdatwel op basis van eerder werk van Van Kolfschooten. Een interessante zaak, die niet in de Nederlandse commissies aan de orde is geweest, is die van de frauduleuze publicaties van Adrian Maxim over satellietontvangerchips. In een voorpublicatie van het boek is daarover te lezen.

Affaire Stapel
Ruime aandacht is er natuurlijk voor de praktijken van Diederik Stapel, min of meer de aanleiding voor het boek. Voor degene die zaak nauwgezet heeft gevolgd het afgelopen jaar, is er echter niet zo veel nieuws in te ontdekken. Het is jammer dat een aantal personen die waarschijnlijk wel nieuw licht kunnen doen schijnen op de zaak, niet wilden meewerken aan het boek.Gelezen: Ontspoorde wetenschap 6
Zo is het Van Kolfschooten helaas niet gelukt om professor Marcel Zeelenberg aan het praten te krijgen. Die bedacht samen met Stapel en professor Roos Vonk het inmiddels beruchte ‘vleeshufteronderzoek’, maar was ook degene waar de drie klokkenluiders uiteindelijk aanklopten en die de stap naar de rector van de Universiteit van Tilburg zette.
Dat ‘vleeshufteronderzoek’ is in de gedachten van velen nog steeds de aanleiding tot de ontmaskering van Stapel, zie bijvoorbeeld een recent stukje op de Joop. Maar dat klopt niet, zoals in het boek ook naar voren komt. Het onderzoek berust weliswaar ook op gefingeerde gegevens, maar was niet de reden dat de drie klokkenluiders uiteindelijk bij Zeelenberg aanklopten (ik heb daar zelf ook over geblogd).
Gezien de lange nasleep van veel andere casussen die Van Kolfschooten beschrijft, was het misschien sowieso te vroeg om te verwachten dat we nu al precies zouden kunnen weten wat er gebeurd is. Wellicht kan over een aantal jaar Stapel zelf publiekelijk toelichting geven.

Tot besluit
Het boek is een genot om te lezen, met name door de persoonlijke schrijfwijze. De schrijver heeft zich erg veel moeite getroost om alle betrokkenen van de verschillende kwesties aan het woord te laten en geeft aan wat hij daarvoor allemaal gedaan heeft. Ik kan me voorstellen dat diverse universiteiten de vragen van Van Kolfschooten heel vervelend vonden. Duidelijk naar voren komt dat er af en toe ook wel erg onhandig is opgetreden door de diverse commissies en Colleges van Bestuur (lees bijvoorbeeld dit artikel op DUB).
Oprakelen van oude affaires is niet altijd een pretje, maar wel zeer leerzaam. Gelukkig voor de lezer heeft de schrijver flink doorgezet en de tegenstrijdigheden in de verhalen van de verschillende partijen systematisch tegen elkaar uitgezet en steeds hoor en wederhoor toegepast. Mijn indruk is dat daardoor uiteindelijk een redelijk objectief beeld gegeven wordt. Het boek leest als een trein en smaakt naar meer, maar het is natuurlijk eigenlijk een beetje raar om te hopen dat er veel meer gevallen boven water gaan komen  😀

Op de website van Frank van Kolfschooten staat aanvullende infomatie over een aantal zaken en staan ook links naar andere recensies. Als je het boek bestelt via onderstaande link, steun je Kloptdatwel ook nog een beetje.

Gelezen: Ontspoorde wetenschap 7
Gelezen: Ontspoorde wetenschap 8
Gelezen: Ontspoorde wetenschap 7
Gelezen: Ontspoorde wetenschap 8

Filed Under: Algemeen, Wetenschap Tagged With: diederik stapel, diekstra, frank van kolfschooten, fraude, ontspoorde wetenschap, plagiaat, wetenschappelijke fraude

NRC Handelsblad: Slordig omgaan met slordigheden

21 September 2012 by Gert Jan van 't Land 10 Comments

Onregelmatigheden in de wetenschap trekken steeds meer de aandacht. Onder het kopje ‘wetenschap in bedrijf’ trok de krant NRC Handelsblad afgelopen zaterdag drie volle pagina’s uit om de ‘wetenschappelijke slordigheden’ van psychologisch onderzoekster Elke Geraerts (Erasmus Universiteit Rotterdam) te onderzoeken. Een samenvatting vind je op de site van NRC Handelsblad. In een gesprek met de krant laat Geraerts vragen onbeantwoord. Maar de universiteit vindt de zaken afgehandeld. Het nieuws over Geraerts valt (bijna) samen met de conclusie van de commissie Schuyt (van de Koninklijke Nederlandse Akademie voor de Wetenschappen, KNAW). Die adviseert dat er een breed onderzoek moet komen naar wangedrag in de Nederlandse wetenschap. 

NRC Handelsblad: Slordig omgaan met slordigheden 11
Elke Geraerts’ foto op de website van de KNAW

Elke Geraerts is volgens NRC Handelsbladeen autoriteit op het gebied van onderzoek naar traumatische herinneringen. Zij werd door Viva in 2011 uitgeroepen tot slimste vrouw van Nederland en de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen presenteert haar prominent op de website. NRC beschrijft drie gevallen waarin Geraerts volgens de krant onzorgvuldig omsprong met onderzoeksgevens.

Het eerste geval speelt in 2008. Dan laat Geraerts documenten met patiëntgegevens slingeren in een vuilnisbak. Een gevoelige kwestie – het betreft gegevens uit een onderzoek naar herinneringen aan seksueel misbruik. Decaan Harald Merckelbach (ze werkte toen bij de Universiteit van Maastricht) geeft haar een schrobbering, en daar blijft het bij.

Daarna beschrijft NRC Handelsblad een tweede geval uit 2009. In dat jaar deed Geraerts onderzoek naar traumaslachtoffers die niet goed kunnen stoppen met te denken aan hun trauma. Een co-auteur van Geraerts sloeg alarm toen hij merkte dat onderzoeksgegevens verkeerd waren verwerkt in een paper dat voor publicatie was aangeboden. Geraerts geeft de coauteur het gegevensbestand en inderdaad worden onregelmatigheden aangetroffen waardoor de gegevens de geteste hypothese beter leken te onderbouwen dan de oorspronkelijke dataset. Geraerts heeft een verklaring maar die overtuigt NRC Handelsblad niet:

‘Geraerts vertelde haar coauteurs dat veel proefpersonen uiteindelijk niet waren meegenomen in de analyses omdat ze niet aan bepaalde selectiecriteria voldeden en dat ze nieuwe proefpersonen had toegevoegd aan het gegevensbestand. Volgens Geraerts was dat gedaan, zegt ze nu, vóórdat ze de data analyseerde. “Dit was geen datamassage.” Maar ze had het allemaal niet vermeld in het uiteindelijke artikel. Dat is verkeerd, leert iedere wetenschapper die met proefpersonen werkt in zijn opleiding’.

NRC Handelsblad: Slordig omgaan met slordigheden 12
Het NRC-artikel over Elke Geraerts is geschreven door NRC-medewerker Karel Berkhout en Chef Wetenschap van de NRC Ellen de Bruin (foto).

Geraerts had de wijzigingen in de onderzoeksopzet niet overlegd met haar co-auteurs. Er komt een formeel onderzoek. Dat leidt volgens de NRC tot de conclusie dat Geraerts ‘enige onzorgvuldigheid’ te verwijten is. De medeonderzoekers van Geraerts hebben gevraagd om te worden geschrapt als coauteur van een artikel dat in het wetenschappelijke tijdschrift Memory was gepubliceerd naar aanleiding van het onderzoek. Geraerts weigert dit verzoek – ze ziet geen aanleiding om het verzoek van haar mede-onderzoekers te honoreren. Maar die  hebben inmiddels zelf het tijdschrift Memory gevraagd om te  worden verwijderd als coauteur.

In gesprek met NRC Handelsblad verdedigt Geraerts zich. Geraerts wijst er op dat er het integriteitsonderzoek van de universiteit geen aanwijzingen voor opzettelijke fraude vond. Ze zegt dat haar coauteurs alle gegevens konden inzien die voor het artikel in Memory werden gebruikt. Maar de coauteurs ontkennen dat. En ze uiten forse kritiek op het integriteitsonderzoek dat de Universiteit heeft gedaan naar de zaak. Zo heeft de onderzoekscommissie niet alle co-auteurs gesproken en heeft de commissie de dataset niet statistisch onderzocht. Als NRC Handelsblad Geraerts confronteert met een analyse van de onderzoeksgegevens zegt Geraerts ‘dit kan niet kloppen’ en ‘ik voer geen discussie via de media’. Geen sterke inhoudelijke reactie.

Een derde geval speelt volgens NRC Handelsblad op dit moment. Geraerts ontwikkelt een nieuwe therapievorm voor getraumatiseerden met een misbruikverleden. Het gaat om een behandeling die thuis wordt gevolgd. De behandeling duurt maar twee uur per dag, vier weken lang. Geraerts vertelt de Volkskrant een juichend verhaal dat patiënten die al vele jaren met weinig succes met andere therapievormen waren behandeld zeer gunstig reageren op de nieuwe behandeling. Dat zou blijken uit een vooronderzoek. Maar er is een probleem volgens de krant: het onderzoek is uitgevoerd zonder controlegroep. Een deskundige die door NRC Handlesblad geraadpleegd wordt, vindt het verkeerd om resultaten naar buiten te brengen op basis van een onderzoek zonder controlegroep. Ook vindt hij de onderzoeksresultaten erg onwaarschijnlijk. Geraerts verdediging: de Volkskrant was veel te positief en had haar verhaal met meer nuance moeten brengen. En de NRC Handelsblad ‘heeft het artikel met een bepaalde kritische bril gelezen’.

Het is duidelijk dat de wetenschap onder een vergrootglas ligt en dat zorgvuldigheid van onderzoekers belangrijker is dan ooit. Vertrouwen in de wetenschap is niet langer vanzelfsprekend. Om dit vertrouwen terug te winnen en te versterken adviseert een commissie van de KNAW onder leiden van Kees Schuyt dat er een breed onderzoek moet komen naar wetenschappelijk wandgedrag in Nederland. Volgens Schuyt “weet niemand hoeveel er onder het wateroppervlak zit”. Vooral het verzamelen en bewerken van onderzoeksgegevens verdient volgens de commissie aandacht.

Filed Under: Uit het nieuws, Wetenschap Tagged With: elke geraerts, erasmus universiteit rotterdam, wetenschappelijke fraude

TED lezing van Ben Goldacre over onzinclaims

14 July 2012 by Gert Jan van 't Land 18 Comments

De Engelse publicist Ben Goldacre gaf in 2011 een interessante TED-Talkover ‘bad science’. Elke dag zijn er nieuwsberichten over nieuwe gezondheidsadviezen, maar hoe kun je weten of ze kloppen? Arts en epidemioloog Ben Goldacre toont ons op hoge snelheid op welke manieren bewijsmateriaal wordt gemanipuleerd, van de verblindend voor de hand liggende voedingsclaims tot de zeer subtiele trucs van de farmaceutische industrie. Met Nederlandse ondertiteling.

Ben Goldacre is de auteur van ‘Bad Science’ — unpicking dodgy scientific claims made by scaremongering journalists, dubious government reports, evil pharmaceutical corporations, PR companies and quacks.

Wie geen videoscherm ziet kan hier klikken.

 

 

Begin 2011 zetten we ook al een lezing van Ben Goldacre op Kloptdatwel.

Filed Under: De ideeën van, Gezondheid, Skeptische TV Tagged With: Ben Goldacre, kritisch denken, statistiek, ted talk, tedtalk, video, wetenschappelijke fraude

Perverse pinguïns leidden tot zelfcensuur

14 June 2012 by Gert Jan van 't Land 34 Comments

Necrofilie, verkrachting van minderjarigen, publiekelijk masturberen – het is allemaal onderdeel van een normale dag in het leven van de Adélie-pinguïn. George Levick, deelnemer aan de Zuidpoolexpeditie van Robert Scott (1910-1913), was zó geschokt door het gedrag van de pinguïns dat hij besloot om er niet over te publiceren. In plaats daarvan maakte hij een gecodeerd verslag dat werd verspreid onder een selecte groep wetenschappers. Onlangs werd het verslag teruggevonden in het Engelse Natural History Museum en alsnog gepubliceerd. Een geval van wetenschappelijke zelfcensuur.

Perverse pinguïns leidden tot zelfcensuur 13
Een Adélie Pinguin op een ei. Zo ziet de pinguïn er wel lief uit. De Engelse onderzoeker Levick schrok echter in 1910-13 van het gedrag van de pinguïns (foto: Wikipedia).

Douglas Russel die het verslag ontdekte vertelt op de website van Discovery:

‘As it was boldly headed ‘Not for Publication’ it immediately caught my eye,” Douglas Russell, who discovered the pamphlet, told LiveScience. “As the curator of birds eggs and nests at the Natural History Museum and having had a long-standing interest in polar research, I knew of George Murray Levick and that this was, as the header suggested, fascinating but totally unpublished work. … “Some of the things he noticed profoundly shocked him,” Russell said. For instance, Levick noted the penguins’ autoerotic tendencies, and the seemingly aberrant behavior of young unpaired males and females, including necrophilia, sexual coercion, sexual and physical abuse of chicks, non-procreative sex and homosexual behaviors. Considered too explicit for society at the time, the pamphlet wasn’t published with the other Terra Nova expedition reports. As such, it remained hidden in the bird collections at the museum to be uncovered recently by Russell’.

De ontzetting van Levick spreekt uit zijn verslag. Hij beschrijft bijvoorbeeld als ‘afschuwelijk immoreel gedrag’ een geval waarin een mannetje een gewond vrouwtje verkracht:

‘I saw another act of astonishing depravity today. A hen which had been in some way badly injured in the hindquarters was crawling painfully along on her belly. I was just wondering whether I ought to kill her or not, when a cock noticed her in passing, and went up to her. After a short inspection he deliberately raped her, she being quite unable to resist him’.

Levick schreef zijn verslag in code: hij gebruikte Griekse lettertekens om Engels te schrijven. Nu is alles netjes in het Engels ‘vertaald’ en gepubliceerd in het tijdschrift Polar Record.

Perverse pinguïns leidden tot zelfcensuur 14
Hier een foto van een deel van het verslag van Levick. Je kunt zien dat hij Griekse letters gebruikte om Engelse woorden te schrijven (foto: whyevolutionistrue).

Discovery geeft aan dat het niet juist is om het gedrag van de pinguïns naar menselijke maatstaven te beoordelen. De diertjes zijn ‘chemically wired’ om een bepaalde respons te vertonen. Als ze een vrouwtje zien in een bepaalde houding slaan ze hun slag, levend of dood. Wie meer over dit gedrag wil weten kan terecht bij het onderzoek naar necrofilie bij eenden (‘The First Case of Homosexual Necrophilia in the Mallard Anas Platyrhynchos’) waarvoor de Nederlandse bioloog Kees Moeliker de Ig Nobelprijs won in 2003.

Het oorspronkelijke nieuwsbericht over dit onderwerp verscheen op 10 juni 2012 op de website van de BBC.

Filed Under: Uit het nieuws, Wetenschap Tagged With: george levick, pinguïn, robert scott, wetenschappelijke fraude, zelfcensuur

  • « Go to Previous Page
  • Page 1
  • Page 2
  • Page 3
  • Page 4
  • Page 5
  • Page 6
  • Go to Next Page »

Primary Sidebar

Steun ons via:
Een aankoopbol.com Partner (meer info)
Of een donatie

Schrijf je in voor de nieuwsbrief!

Skeptic RSS feed

  • Skepsis
  • Error
  • SBM
Inschrijvingen Skepsiscongres 2025 geopend: Was vroeger alles beter?
9 May 2025 - Ward van Beek
Inschrijvingen Skepsiscongres 2025 geopend: Was vroeger alles beter?

.Het vorige congres ligt nog vers in ons geheugen, maar omdat ontwikkelingen steeds sneller gaan zijn wij alweer druk bezig met het Skepsiscongres 2025, op zaterdag 1 november a.s.  De maatschappij bekeken met een skeptische bril Je hoort het vaak:…Lees meer Inschrijvingen Skepsiscongres 2025 geopend: Was vroeger alles beter? › [...]

Graancirkels op European Skeptics Congress 2024
7 May 2025 - SkepsisSiteBeheerder
Graancirkels op European Skeptics Congress 2024

Voordracht van Francesco Grassi op ESC2024 in Lyon.Lees meer Graancirkels op European Skeptics Congress 2024 › [...]

SKEPP wordt 35… en dat vieren ze!
27 April 2025 - SkepsisSiteBeheerder
SKEPP wordt 35… en dat vieren ze!

Onze Belgische zusterorganisatie SKEPP bestaat dit jaar 35 jaar. Op zaterdag 10 mei vieren ze dat met een mooi programma. Hoofdgast is de bekende skepticus en emeritus hoogleraar psychologie Chris French die onlangs ook tot erelid van SKEPP werd benoemd.…Lees meer SKEPP wordt 35… en dat vieren ze! › [...]

RSS Error: A feed could not be found at `https://skepp.be/feed`; the status code is `404` and content-type is `text/html; charset=UTF-8`

Dr. Vinay Prasad is Now the Medical Establishment. It’s His Job to Run RCTs, and It’s Our Job to Call Him a Lying Piece of $#!& if He Fails.
9 May 2025 - Jonathan Howard

"I wish Vinay all the best for his new role. It's a whole new state of play when the buck stops with you." The post Dr. Vinay Prasad is Now the Medical Establishment. It’s His Job to Run RCTs, and It’s Our Job to Call Him a Lying Piece of $#!& if He Fails. first appeared on Science-Based Medicine. [...]

Breathing Easy: Treating Allergic Rhinitis
8 May 2025 - Scott Gavura

Spring is a miserable season for those with seasonal allergies. There are effective drug- and non-drug measures that can control most symptoms effectively. The post Breathing Easy: Treating Allergic Rhinitis first appeared on Science-Based Medicine. [...]

Pig Heart Xenografts for Infants
7 May 2025 - Steven Novella

Organ transplant is a potentially lifesaving medical intervention, but there is a critical lack of donor organs. Even in a wealthy country like the US, there are about 100,000 people on the waiting list for an organ transplant, but only about 23 thousand organs become available each year. About 6 thousand people die each year while on the waiting list. For this […] The post Pig Heart Xenografts for Infants first appeared on Science-Based Medicine. [...]

Recente reacties

  • Klaas van Dijk on Bedenkingen bij het rapport over oversterfte van Ronald Meester en Marc JacobsOp https://archive.is/1Exnu staat een gearchiveerde versie van een recente posting van Ronald Meester op LinkedIn. In deze posting verwijst
  • Klaas van Dijk on Bedenkingen bij het rapport over oversterfte van Ronald Meester en Marc JacobsEen verbeterde versie van Hoofdstuk 6 van dit rapport van Ronald Meester en Marc Jacobs is op 22 april 2025
  • Hans1263 on Volgens Maurice de Hond beschikt hij over telepathische gavenHet filmpje waarin hij een trucje met Jeroen Pauw uithaalt, bewijst natuurlijk helemaal niets, ja misschien het denkniveau van De
  • Renate1 on De linke weekendbijlage (17-2025)En de paashaas is er snel vandoor gegaan,
  • Hans1263 on De linke weekendbijlage (17-2025)@Renate1 Nee, de paashaas heeft het in een mandje op zijn rug. 😅😅😅

Archief Kloptdatwel.nl

Copyright © 2025 · Metro Pro on Genesis Framework · WordPress · Log in