Een nieuwe grapje van Google: gisteren werd StreetView uitgebreid met boven- én onderwateropnames van het meer van Loch Ness in Schotland. Nu kun je dus even gaan zoeken of je het legendarische monster van Loch Ness kunt ontdekken.
Eerder kwam Google al in Google Maps met een verstopte alternatieve route over Loch Ness.
Een fonkelend kokervormig object aan de hemel boven Pike County (Kentucky, VS) trok op 16 oktober 2012 de aandacht van amateur astronoom Allen Epling. Meer mensen in Pike County zagen het object en meldden hun waarneming bij de politie. Epling wist er met zijn telescoop een aantal goede foto’s van te maken, maar die leverden geen uitsluitsel op voor de prangende vraag: wat was dit? Een vliegtuig werd uitgesloten als mogelijkheid omdat er geen bekende vliegbewegingen waren geregistreerd door vliegvelden in de buurt en een astronomisch verschijnsel kon het ook niet zijn, omdat het object vrij snel bewoog en duidelijk in de atmosfeer. Een ballon leek nog de meest waarschijnlijke optie, maar Epling vond er geen die er op leek en niemand kwam naar voren met de melding dat het toch om een weerballon of ander onderzoeksproject zou gaan. Ook niet na de media-aandacht voor de waarneming. Een UFO was geboren!
Onlangs werd eindelijk duidelijk wat het is: inderdaad een ballon. Één uit een hele serie die door een team van Google werden opgelaten in het kader van een geheim project om met deze ballonnen draadloos Internet te kunnen aanbieden op plaatsen waar er nog geen bestaande infrastructuur voor Internettoegang is. In een artikel van Wired (‘The Untold Story of Google’s Quest to Bring the Internet Everywhere—By Balloon‘) wordt uit de doeken gedaan waar Google nu eigenlijk precies mee bezig was. Al langer was er wel bekend dat er zoiets was als Project Loon, het verbaasde echter velen dat de experimenten al zo ver gevorderd waren.
Het idee van Loon is om een heleboel ballonnen op grote hoogte rond de aarde te laten zweven, die met elkaar en grondstations in verbinding staan. Elke ballon zou op de grond een breedbandverbinding voor een gebied met een doorsnede van zo’n 40 kilometer mogelijk moeten maken. Om dat een beetje beheersbaar te doen, is er een hoop data nodig over luchtstromen en dergelijk. Met die gegevens hopen de onderzoekers hun ballonnen te kunnen besturen door ze te laten stijgen of dalen naar luchtlagen met andere windrichtingen. Meer dan tweehonderd ballonnen liet Google al stiekem op. De meeste werden teruggehaald nadat ze neergestort waren of gecontroleerd tot daling gebracht. Twee ontsnapten aan de controle van het projectteam, waaronder die boven Pike County, die uiteindelijk na elf dagen rondvliegen in Canada neerkwam.
Epling is overigens nog niet zo overtuigd door de claim van Google. Volgens hem zien de ballonnen die Google liet zien bij de presentatie van Project Loon op 15 juni dit jaar in Nieuw Zeeland er heel anders uit. En waren er ook meldingen van soortgelijke objecten twee jaar eerder, dus voordat Google met het project startte.
Wat die eerdere waarnemingen betreft, daar kunnen we, denk ik, weinig mee. Hadden ze de objecten destijds beschreven, of hadden ze pas bij de foto’s van Epling een gevoel van herkenning? En als ik het verhaal van Google begrijp, zijn er telkens aanpassingen geweest aan het ontwerp van de balonnen. Waarschijnlijk ging het hier om een oudere versie. De vorm van stratosfeerballonnen is behoorlijk afhankelijk van de hoogte en samen met het ontwerp met twee ‘kamers’ verklaart dat het verschil in vorm misschien ook wel.
Google gaf tot nu toe nog maar weinig details. maar dat de claim slechts een publiciteitsstuntje van Project Loon zou zijn, wat Epling als mogelijkheid oppert, lijkt me wat vergezocht.
Via Doubtfulnews.com
De leden van één van de Skepsis-werkgroepen hebben een testje gedaan om te onderzoeken of de internetzoekmachine Google zich erg laat beïnvloeden door eerder zoekgedrag. Hierover was onlangs behoorlijk wat persaandacht. Het is een onderwerp dat ook voor sceptici van belang is: creëert Google voor iedereen een eigen werkelijkheid? Ons onderzoek laat daar nog niet veel van zien. Is de media aandacht terecht?
Alweer een maand geleden verscheen er in de krant NRC Next, in de Next check om precies te zijn, een artikel over de zoekresultaten van Google. De specifieke vraag was of onze persoonlijke zoekresultaten allemaal gelijk zijn. Ofwel: krijgen wij ‘gepersonifieerde’ zoekresultaten of niet. De vraag kwam voort uit een eerder artikel in de NRC, naar aanleiding van de boek ‘The Filter Bubble: What the Internet is hiding from you’ van Eli Pariser.
Het boek gaat over hoe onze activiteiten op het internet in combinatie met het gebruik van verschillende social media ons ‘internetleven’ zouden beperken, doordat alles wat we doen op het internet steeds meer beïnvloedt welke informatie we te zien krijgen. In ons onderzoek hebben we de social media links laten liggen. We hebben ons geconcentreerd op de vraag: ‘Beïnvloedt Google onze persoonlijke zoekresultaten?’
Bij de Next check werden lezers opgeroepen een zoekslag te doen in Google op het woord ‘Egypt’. De uitslag was dat 22% van de uitslagen afwijkend was. Binnen de één van skeptische werkgroepen, was eind vorig jaar dezelfde vraag gerezen (ook op basis van het boek van Pariser). Dit was voor ons aanleiding om binnen de werkgroep zelf een experiment(je) op te zetten.
Het experiment is tweemaal uitgevoerd, de eerste keer met de volgende woordcombinatie: ‘ZOUT ZWANGERSCHAP BLOEDDRUK’. De tweede keer een zoekopdracht met gecombineerde woorden: ‘BIJBEL APPEL KLIMAAT’ en ‘ASFALT MELK KLEDING’. Het doel was om dit tevens uit te voeren vanuit verschillende browsers (Internet explorer, Firefox, Google Chrome etc.), maar daarbij is geen specifieke verdeling gemaakt. Het deelnemersaantal varieerde van 8-10.
Het experiment moest aan een aantal randvoorwaarden voldoen:
De uitslag van beide experimenten was éénduidig: er was géén groot verschil tussen de zoekresultaten. De enige verschillen die we onderkenden, waren kleine afwijkingen in de volgorde van de zoekresultaten en de ‘reclame’. Dit resultaat was in lijn met een (groter) onderzoek van de omroep BBC die in een interview met Eli Pariser eenzelfde soort onderzoek liet uitvoeren. Van over de hele wereld kregen men een ‘screendump’ van de zoekresultaten. Toen Pariser werd geconfronteerd met de uitslag was hij niet overtuigd. Hij zei:
‘Google handles different queries quite differently from each other and there are some queries that mostly seem to return similar types of results and others that you’ll see different results depending on different people’.
Inderdaad is met ons onderzoek en dat van de BBC de hypothese van Pariser niet per se ontkracht. Zelfs de BBC nuanceert wat dat betreft de waarde van de uitkomsten:
‘Of course our survey is far from scientific; the sample size is relatively small and is only based on one search term. It does not refute Eli Pariser’s hypothesis’.
Ons onderzoek was uiteraard nog vele malen kleiner en we gebruikten Nederlandse zoekwoorden. Dat laatste is natuurlijk ook een limiterende factor, aangezien Nederlands niet één van de top 10 talen is waarin websites zijn gemaakt. Het is goed dat er kritisch wordt gekeken in welke mate internetbedrijven zoals Google, invloed (zouden) kunnen uitoefenen op ons browsegedrag. Maar het is een behoorlijke claim die Pariser maakt, één waarvan men toch enige effecten zou verwachten te zien bij een dergelijke test. Misschien zal Google ooit onze wereld overnemen, maar vandaag maak ik me daar nog niet veel zorgen over.
Afgelopen vrijdag liet Google weten dat ze op zoek zijn naar auto-completers: mensen die razendsnel kunnen typen en jouw zoekterm aanvullen terwijl je nog aan je eerste woord bezig bent.
In de video zie je Michael Taylor die bij Google gestart is als een spellingscontroleur. Iedere keer wanneer je een zoekopdracht voltooide en er kwam te staan “Bedoelde u…” dan was hij dat. Tegenwoordig vult hij als auto-completer zoekwoorden al aan terwijl mensen hun eerste zoekterm nog aan het typen zijn.
Michael geeft aan dat veel mensen denken dat je een of andere “PhD, computer science, techno-, math magician” moet zijn om bij Google te werken. Maar dat is niet altijd het geval, soms hebben ze ook gewoon mensen nodig die echt heel snel kunnen typen. En helderziend zijn.
Hieronder nog even de eisen:
- Excellent knowledge of English and at least one other language.
- Excellent knowledge of grammatical rules (e.g. parts of speech, parsing).
- Understanding of the search engine space.
- Proven web search experience.
- Good typing skills (at least 32,000 WPM).
- Willingness to travel (in order to provide local autocompletions) or relocate to obscure places like Nauru and Tuvalu to develop knowledge of local news and trends.
- Certificate in psychic reading strongly preferred: palm, tarot, hypnosis, astrology, numerology, runes and/or auras.
Jammer dat het een 1-aprilgrap betrof. Ik had de door Google op te zetten testen om te zien of iemand echt helderziend is wel willen meemaken.
Wetenschappelijke bronnen zijn belangrijk. Wie heeft onderzoek gedaan, op welke manier, met hoeveel personen, en wat kwam daar precies uit en waar moeten we op letten bij het interpreteren van die resultaten? Een goede bron bevat dat soort informatie en vaak nog veel meer. Dat is de reden dat je als student ook nooit naar zoiets als Wikipedia kunt verwijzen: het is leuk dat je daar iets hebt gelezen maar er is geen mogelijkheid om antwoord op bovenstaande vragen te krijgen. (En daarom bevat een goed Wikipedia-artikel dus ook voldoende verwijzingen naar gebruikte (wetenschappelijke) bronnen).
Google Scholar is een dienst van Google waarmee je in wetenschappelijke bronnen kunt zoeken. Het blijkt alleen dat hier ook bronnen in zijn opgenomen die op geen enkele manier wetenschappelijk te noemen zijn.
AnswersInGenesis.org, Creation.com (Creation Ministries International), en ICR.org (Institute for Creation Research) zijn alledrie creationistische organisaties. Creationisten geloven o.a. dat de aarde een aantal duizend jaar geleden gecreëerd is door een god.
We weten natuurlijk al enkele honderden jaren dat de aarde in elk geval veel ouder is dan dat en tegenwoordig kunnen we (met een zekere foutmarge) zeggen dat de aarde ongeveer 4,6/4,5 miljard jaar geleden ontstaan is. Dat is niet zomaar een feit. Er zijn allerlei verschillende dateringsmethoden gebruikt om tot die miljarden te komen. Elke observatie wijst op dat getal. En heel belangrijk: mocht er ooit informatie komen die keihard het tegendeel bewijst dan zal dit getal aangepast worden. Wetenschap negeert in principe geen herhaalbare observaties.
Creationisten daarentegen doen dat wel. Vroeger dachten er veel meer mensen dat de aarde erg jong was (net zoals dat er veel mensen zijn die dachten dat hij nog veel ouder was). Maar hoe oud iets is, kun je testen. Via de wetenschappelijke methode zijn de testen gedaan en de uitkomst is wat de uitkomst is, of je het nu leuk vindt of niet. Creationisten vonden het echter niet leuk en bleven vasthouden aan hun geloof. Verwar trouwens creationisten niet per definitie met gelovigen; absoluut niet alle gelovigen gaan mee in de onwetenschappelijke creationistische ideëen.
Je kan je vast voorstellen dat je de publicaties van deze creationistische organisaties dus niet zou moeten tegenkomen in een wetenschappelijke literatuur-zoekmachine.
Er is inmiddels een petitie gestart om deze ‘bronnen’ te weren.
Alleen is de petitie waarschijnlijk zinloos want Google Scholar werkt ongeveer(1)als volgt(2): als pagina’s/pdf’s/tekst/andere documenten er simpel weg uit zien als een wetenschappelijke tekst, dan wordt het zeer waarschijnlijk opgenomen.
Dus tja, zolang de creationisten stukken schrijven waarin doen alsof het allemaal heel wetenschappelijk is, zal Google ze waarschijnlijk niet kunnen weren. Oppassen met je bronnen dus.
In deze tekst staan links naar Wikipedia pagina’s. Dat is niet bedoelt als bron maar juist als mogelijkheid om meer informatie te achterhalen, met daarin de eigenlijke bronnen. Voordat ik daar weer op gewezen wordt 😉
Bekijk hieronder de Bullshit aflevering over creationisme:
http://www.youtube.com/watch?v=jLRkV1-LMMs
http://www.youtube.com/watch?v=CkaKBXSxrko