Kloptdatwel?

Pepijn van Erp

Britse scholier fotografeert geest van Schotse soldaat op Duits oorlogskerkhof

by 29 Comments

Mitch Glover, een veertienjarige Britse scholier, bezocht op schoolreis het oorlogskerkhof Neuville-St Vaast, waar ruim 40.000 Duitse soldaten liggen die in de Eerste Wereldoorlog zijn gesneuveld. Hij maakte er een aantal foto’s met zijn smartphone. Thuisgekomen bleek op één van die plaatjes een geest te zien! Volgens Mitch in de dracht van een Schots regiment. Die is dan vast even komen aanlopen van het nabijgelegen Nine Elms Military Cemetery, waar gesneuvelden van het Gemenebest liggen.

GhostSoldier1

Mitch Glover toont een uitvergroting van zijn foto
Mitch Glover toont een uitvergroting van zijn foto

Een goed verhaal moet je niet doodchecken en dus neem je het als zelfrespecterend medium klakkeloos over. Die Mitch kijkt er toch ook heel serieus bij. Niet een jochie dat de boel zou belazeren, toch?
Het zou natuurlijk pareidolie kunnen zijn of vrij eenvoudig met Photoshop voor elkaar te krijgen zijn. Maar aangezien de foto van een smartphone afkomstig is, zijn er wat andere mogelijkheden waar je aan moet denken.

Iemand vond de afbeelding die vermoedelijk gebruikt was met wat zoeken op het Internet. Weblog The Skeptic’s Boot vond vervolgens dat die afbeelding in een SpaansPortugeestalige  iPhone app zit: Ghost Effects. Dat maakt het allemaal wel heel erg simpel. Mitch Glover is een boefje.

 GhostApp

 

Chileens UFO-bureau toont weer z’n onkunde

by 34 Comments

In Chili pakken ze het UFO-onderzoek serieus aan. Ze hebben er een heus bureau voor opgericht, CEFAA, waar UFO-meldingen onderzocht worden door analisten en ook serieuze wetenschappers worden ingeschakeld om uitsluitsel te geven in twijfelgevallen. Leslie Kean, schrijfster van een bestseller over UFO’s, is nogal weg van die aanpak en publiceerde op The Huffington Post de laatste ‘indrukwekkende’ analyses van beeldmateriaal uit Chili. Het is weer tenenkrommend onbenullig.

Twee jaar terug kwam Kean enthousiast vertellen over foto’s gemaakt tijdens een militaire luchtshow, waarop UFO’s te zien waren. Die werden vrij snel overtuigend geïdentificeerd als insecten. Niet door CEFAA, maar door wat skeptischer ingestelde foto- en video-analisten op Internet. Onlangs schitterde Kean nog in een weinig kritische aflevering van KRO Brandpunt over UFO’s. Maar nu heeft ze dus weer een nieuw verhaaltje uit Chili.
CEFAA plaatste een tweetal foto’s op zijn website die gemaakt zijn bij een vrij afgelegen kopermijn in het noorden van het land. Vier technici zouden daar een object hebben waargenomen, dat meer dan een uur lang voor hun ogen bewegingen in de lucht uitvoerde. Zij werden ervan overtuigd dat het hier om een intelligent bestuurd voorwerp moest gaan. Eigenlijk wilden ze hun ervaring liever stil houden, maar via de hoofdingenieur van de mijn kwamen hun foto’s uiteindelijk toch bij CEFAA terecht. Dat zocht eerst uit dat het niet om een vliegtuig, drone, weerballon, vogel, wolk of ander bekend verschijnsel in de lucht zou kunnen gaan.

vier anonieme technici namen dit 'object'gedurende een uur waar en namen ... twee foto's
vier anonieme technici namen dit ‘object’ gedurende een uur waar en namen … twee foto’s

Nadat zo alle conventionele verklaringen waren uitgesloten, schrijft Kean, achtte CEFAA de foto’s interessant genoeg voor nadere analyse. Blijkbaar wordt een hoax niet als conventionele verklaring gezien; toch vreemd als al zoveel UFO-foto’s als zodanig ontmaskerd zijn. Je zou dan denken dat die mogelijkheid wel nadrukkelijk wordt opengehouden bij die nadere analyse. Maar die analyse stelt niets voor. Het officiële rapport is niet meer dan een powerpointpresentatie met daarin wat details van de foto’s die door een paar photoshopfilters zijn gehaald.

Retired General Ricardo Bermudez, director of the CEFAA, says “We recognize that this is the determination of only one CEFFA analyst among several. So we still must be cautious.” He has called a meeting of the CEFFA scientific committee, composed of high level specialists from laboratories and universities, for next week. Although they are not expert visual photo-video analysts, the opinion of this distinguished group, which supports the work of the CEFAA and assists with investigations when needed, could shed further light on the case.

Het lijkt me toch slimmer dat CEFAA eerst eens mensen met verstand van fotografie naar het beeldmateriaal laat kijken voor het allerlei rare dingen gaat lopen vertellen. Die ene analist denkt blijkbaar dat je aan de helderheid van wat pixels kunt zien dat iets een hoge temperatuur heeft. Heel knap, want het simpele fototoestelletje kan natuurlijk geen infrarood licht vastleggen.

(detail van bovenstaande foto) Volgens de CEFAA- analyst is te zien dat het obejct een hoge temperatuur heeft. Ja, ja.
(detail van bovenstaande foto) Volgens de CEFAA- analyst is te zien dat het object een hoge temperatuur heeft. Knap hoor, met zo’n cameraatje.

Blijkbaar vindt ook Kean dat niet vreemd. Bij dat verhaal van twee jaar terug, nam ze echter ook zo over dat je op basis van een dergelijk gefilterde uitvergroting zou kunnen afleiden dat een object ‘[is] emitting some form of energy which is visible in photo analysis’. Knullig. Net zo knullig is dat CEFAA het verhaal van de vier ooggetuigen voor zoete koek slikt. Die gaven (via de hoofdingenieur die ook anoniem wil blijven) aan dat het ding vijf tot tien meter in doorsnede was en zo’n 600 meter boven de grond vloog. Op grond van de twee foto’s is dat natuurlijk helemaal niet vast te stellen, de objecten hebben alleen de blauwe lucht als achtergrond en dat geeft geen aanknopingspunten voor het bepalen van de afmetingen.
Dat de getuigen anoniem willen blijven, zegt ook niet veel goeds. Kean merkt op dat het om ‘professionals specializing in electricity, electronics, and fluid control’ gaat. Niet zo indrukwekkend als piloten of militairen natuurlijk, maar ze moet het er maar mee doen. En deze technici zagen het object dus voor meer dan een uur en maakten slechts twee foto’s!? Even een filmpje schieten kwam blijkbaar niet bij ze op, het simpele cameraatje kán het wel. CEFAA weet ook niet in welke volgorde de ze gemaakt zijn, dus ze hebben vermoedelijk niet eens de originele (onbewerkte) foto’s.

Despite the strength of this analysis, the CEFAA staff recognize the limitations of the Collahuasi case. “The witnesses were not willing to cooperate,” Jose Lay told me. “We tried to contact them, and we got no reply. So we treated the material just as we have treated several others of the same or similar nature: we file them for future reference or comparison purposes. That’s all we can do in this case.”

Tsja, “That’s all we can do in this case.” En daarom sein je natuurlijk vriendin Leslie Kean in, die er maar al te graag een stukkie over tikt voor The Huffington Post. Gaat het gegarandeerd het Internet over. Waarom wachten op commentaar van de wetenschappers die je zegt in te schakelen, als de kans groot is dat die zeggen dat je helemaal niets kunt met deze foto’s? Zou je alleen maar een leuk mediamomentje mee mis kunnen lopen.

De anti-GMO studie van Séralini – drinken van Roundup laat mannen langer leven

by 47 Comments

In het najaar van 2012 verscheen een wetenschappelijk artikel van Gilles-Eric Séralini met allemaal enge plaatjes van ratten met uitgegroeide tumors. Die ratten hadden op een dieet gestaan van genetisch gemodificeerde maïs. De resultaten van de studie werden gepresenteerd volgens een zorgvuldig voorbereide mediastrategie. Het schokkende resultaat inclusief de rattenfoto’s ging de hele wereld over.

seralini-rats-junk-science

De studie was ook meteen berucht. Wetenschappers schoten er vrijwel meteen allerlei gaten in. Het aantal ratten in de (controle)groepen was wel erg klein, het soort ratten ongeschikt voor dit type onderzoek, het was onethisch om de ratten niet tijdig uit hun lijden te verlossen, enzovoort enzovoort. Niet alleen vanwege die methodologische onzorgvuldigheden kreeg Séralini er van langs,  maar zeker ook vanwege de manier waarop hij de media had bespeeld. Het leverde een hoop discussie op en uiteindelijk werd het artikel ingetrokken.

Myles Power legt in de volgende video uit wat er nu eigenlijk wel en niet van die studie klopt:

Het is ook rustig na te lezen op zijn blog. De studie is dus een grote puinhoop. De enige correlatie die nog ergens op lijkt, is een verrassende en wordt niet in het artikel genoemd: van de mannelijke ratten die gewoon water dronken, gingen er meer dood dan van hun collega’s die water dronken waaraan de herbicide Roundup was toegevoegd! Daar hoor je de anti-GMO activisten vreemd genoeg niet over.

Handig overzichtje over wat er allemaal mis is met de Seralini-studie (bron: Genetic Literacy project)
Handig overzichtje om net zulke schokkende resultaten als die van Séralini te krijgen (bron: Genetic Literacy project)

Wat in de video ook aan de orde komt is dat ‘peer reviewed’ niet automatisch betekent dat een artikel klopt. Het artikel is nu opnieuw gepubliceerd in een ander blad, maar is voor de herpublicatie vreemd genoeg niet opnieuw inhoudelijk bekeken zoals de editor aan Retraction Watch liet weten. De nieuwe ‘reviewers’ hebben alleen gekeken of het ingediende stuk exact hetzelfde was als de ingetrokken versie. Wat betekent die herpublicatie dan? De aanhangers van Séralini zien het natuurlijk als een terechte rectificatie van die oneerlijke retractie (=censuur onder druk van GM-giganten als Monsanto, enzo) en zullen de studie vast blijven gebruiken als ‘wetenschappelijke’ onderbouwing van hun strijd tegen genetische modificatie.

Steven Novella wordt er niet blij van:

The Seralini GMO rat study is now infamous for its poor quality and overstated conclusions. The republication of the paper extends the saga, but does nothing to correct the many failings of the study.

Defenders of the republication cite the virtue of access to data, and open communication, while decrying the “censorship” of the retraction. This completely misses the point, however. The peer-reviewed literature is not just about open communication of data, but puts into place a heavy filter for quality. A study needs to reach a certain minimum level of quality before it is worthy of consideration as part of the peer-reviewed literature.

Op zich lijkt het me ook beter dat ingetrokken studies niet van de oorspronkelijk publicatieplek verdwijnen, als maar heel duidelijk gemaakt wordt, waarom het artikel ‘retracted’ is. De journals zijn daar natuurlijk niet zo happig op, omdat ze daarmee vaak ook moeten toegeven dat hun eigen procedures niet zo best gefunctioneerd hebben of dat het uitzoeken van verantwoordelijke editors en reviewers niet zo zorgvuldig gaat als ze graag doen voorkomen.

De studie staat nu in Environmental Sciences Europe, een Open Access tijdschrift van Springer: “Republished study: long-term toxicity of a Roundup herbicide and a Roundup-tolerant genetically modified maize“.

Er is bijzonder veel over deze zaak geschreven, een handig overzicht (op publicatiedatum) geeft een zoekopdracht bij The Genetic Literacy Project. Voor de liefhebbers van complottheorieën en vage sektes is het interessant om de links op het volgende blog te lezen: Seralini’s Connections to Quack Science and Strange Philosophies.

Antwoorden op kamervragen over het dubieuze Aids Remedy Fund

by 99 Comments

Homeopaat Jan Scholten kreeg bij de lintjesregen dit jaar een ridderorde. Dat leidde tot verontwaardiging, omdat in de verklaring waarom hij die onderscheiding verdiend zou hebben, geen woord was gewijd aan het dubieuze onderzoek in Kenia met het door hem bedachte homeopathische middel Iquilai tegen hiv/aids. Barbara Vreede schreef daarover een uitermate kritisch stuk op Sciencepalooza en dat leidde tot kamervragen. Die gingen voornamelijk over de stichting van Scholten: het Aids Remedy Fund. De antwoorden zijn binnen.

Antwoord op vragen van de leden Kuzu en Van Laar over het bericht “Nepdokteren in Kenia wordt beloond met ridderorde in Nederland”

1. Heeft u kennisgenomen van het bericht “Nepdokteren in Kenia wordt beloond met ridderorde in Nederland“?

Ja.

2. Kent u het homeopathische middel Iquilai dat door een Nederlandse homeopaat is ontwikkeld, en via zijn non-profit Aids Remedy Fund als (tijdelijke) vervanger van reguliere aidsremmers wordt verspreid in met name Kenia?

Ja.

Omslag van het rapport van het dubieuze onderzoek van Scholten c.s.
Omslag van het rapport van het dubieuze onderzoek van Scholten c.s.

3. Wat is uw oordeel over de praktijken van het Aids Remedy Fund die Iquila voorschrijft als (tijdelijke) vervanger van reguliere aidsremmers?

Het is kwalijk als middelen waarvan de werking niet is bewezen worden aanbevolen in de plaats van reguliere geneesmiddelen, waarvan de werking wel is aangetoond. Hierdoor wordt aan mensen mogelijk een adequate behandeling onthouden, en wordt mogelijk schade aan hun gezondheid toegebracht.

4. Ziet u mogelijkheden vanuit Nederland actie te ondernemen tegen de praktijken van het Aids Remedy Fund in Kenia en andere landen waar het actief is? Zo ja, op welke wijze gaat u dit uitvoeren? Zo nee, waarom niet?

Ik zie geen mogelijkheden om actie te ondernemen tegen praktijken van het Aids Remedy Fund in het buitenland. Het is aan de autoriteiten van de desbetreffende landen om te bezien of de daar geldende wetgeving wordt nageleefd. Zie ook mijn gecombineerde antwoord op de vragen 6, 7 en 8. Ik ben wel bereid om te bezien in hoeverre de activiteiten van het Aids Remedy Fund vanuit Nederland misleidend zijn.

5. Kunt u aangeven of het Aids Remedy Fund Nederlandse (overheids)subsidie heeft ontvangen? Zo ja, om wat voor bedragen gaat het?

Het Aids Remedy Fund heeft geen overheidssubsidie ontvangen.

6. Bent u bereid de Keniaanse autoriteiten op de hoogte te stellen van de praktijken van het Aids Remedy Fund? Zo ja, op welke wijze bent u van plan dit te gaan doen? Zo nee, waarom niet?
7. Deelt u de mening dat het een zorgelijke zaak is dat zulke praktijken in ontwikkelingslanden plaatsvinden? Zo ja, op welke wijze kan Nederland erop toezien dat patiënten in ontwikkelingslanden geen slachtoffer worden van deze praktijken?
8. Wat is uw beleid ten aanzien van Nederlandse organisaties en distributeurs die homeopathische middelen, onder valse voorwendselen, als (tijdelijke) vervanger van reguliere aidsremmers voorschrijven aan aids/HIV-patiënten in ontwikkelingslanden?

Ik zal de Nederlandse ambassade in Nairobi vragen de Keniaanse autoriteiten op de hoogte te stellen van de activiteiten van het Aids Remedy Fund.
Overigens vind ik het zorgelijk als Nederlandse, BIG-geregistreerde artsen betrokken zouden zijn bij het testen, produceren en toedienen van geneesmiddelen in ontwikkelingslanden wanneer daar geen serieuze wetenschappelijke onderbouwing voor is.
In Nederland gelden strenge regels voor het houden van klinische proeven met mensen, en voor het produceren en in de handel brengen van geneesmiddelen. Het is in Nederland verboden om dit te doen zonder toestemming van een Medisch-ethische toetsingscommissie en van het College ter beoordeling van geneesmiddelen. Deze instanties toetsen dan of er een gedegen wetenschappelijke onderbouwing is voor (proeven met) het geneesmiddel.
De bij het Aids Remedy Fund betrokken Nederlandse arts is geregistreerd in het BIG-register. Dit kan onder omstandigheden handvatten bieden voor toezicht op het optreden van artsen in het buitenland. Hierover heeft de tuchtrechter zich al enkele malen uitgesproken. Of een uit de wet BIG voortvloeiende verplichting voor een arts in het buitenland geldt zal afhangen van diverse omstandigheden, zoals de aard en de ernst van die verplichting, alsmede van de ter plaatse geldende regels en gebruiken, waaraan de arts eerst en vooral gebonden is. Maar ook de relatie van het handelen van de arts op de individuele gezondheidszorg. Ik heb daarom de Inspectie voor de Gezondheidszorg gevraagd om na te gaan wat de mogelijkheden zijn om deze zaak nader te onderzoeken.

9. Zijn de praktijken van het Aids Remedy Fund voor u reden bij nader inzien tot een ander oordeel te komen over het toekennen van de onderscheiding aan de betreffende Nederlandse homeopaat? Zo ja, bent u bereid de toekenning van de onderscheiding te herroepen? Zo nee, waarom niet?

Nee, een dergelijke bevoegdheid heb ik namelijk niet. De wetgever heeft het vervallen van een onderscheiding eenduidig geregeld. Alleen als er sprake is van een onherroepelijke rechterlijke uitspraak, waarbij de rechter betrokkene veroordeelt tot een gevangenisstraf van een jaar of meer, vervalt de Koninklijke onderscheiding van rechtswege en moet betrokkene het onderscheidingsteken terug sturen.

Tot zover de antwoorden van de Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, mede namens de ministers van Buitenlandse handel en Ontwikkelingssamenwerking en van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Uit de beantwoording blijkt overduidelijk dat de minister de praktijken van Scholten en zijn Aids Remedy Fund allesbehalve een warm hart toedraagt. Ik ben benieuwd óf, en hoe snel, we iets terughoren over het onderzoek dat IGZ zal instellen. Wat net niet in de beantwoording van vraag 9 staat, is of ‘met de kennis van nu’ Scholten dat lintje überhaupt zou hebben mogen krijgen.

 

 

Kontraste stelt kwakzalversmiddel MMS aan de kaak

by 97 Comments

Miracle Mineral Supplement (MMS) is een oplossing van natriumchloriet in water, die wordt ‘geactiveerd’ met citroenzuur; er ontstaat dan het bijtende chloordioxide. Vóór die ‘activering’ is het gewoon bleekmiddel. De bedenker, Jim Humble, claimt dat het talloze ziekten kan genezen: kanker, HIV, hepatitis en autisme om er maar een paar te noemen. Er is geen enkele reden om te denken dat dat mogelijk zou zijn met een middel als MMS. Er is ook geen enkel klinische test die een positief resultaat laat zien. Het Duitse onderzoeks-journalistieke programma Kontraste geeft een kijkje in de keuken van de beweging van Humble die nogal sekte-achtige overkomt.

Aanleiding voor de programma’s was een conferentie van de MMS-beweging die in april in Hannover plaatsvond. In de eerste uitzending komt ook de Zwarte Zalf aan de orde, die vaak door dezelfde personen wordt geleverd die ook MMS aan de man brengen.

In het vervolg dat op 26 juni uitgezonden werd, komt ook de proef met MMS tegen malaria in Oeganda aan de orde, waarover ik eerder schreef op Kloptdatwel in Grof schandaal: MMS kwakzalvers doen alsof ze malaria kunnen genezen in Oeganda en Nieuwe video van dubieuze test met MMS tegen malaria in Oeganda.

Misschien dat de journalisten doorgraven en uit kunnen vinden hoe dat in Oeganda precies is verlopen. Ik heb daar wel een aardig beeld van, maar doordat het Oegandese Rode Kruis de zaak in de doofpot lijkt te hebben gestopt, heb ik er geen honderd procent zekerheid over. De man achter deze onfrisse praktijken, Leo Koehof, heeft naar eigen zeggen afgelopen najaar in Oeganda in het geniep een soortgelijke test gedaan bij een weeshuis (na te lezen op zijn Google+ site, berichten van oktober 2013). Daar zou ook een video van gemaakt zijn, maar die heb ik nog nergens zien opduiken. Hopelijk kunnen zijn praktijken in Afrika gestopt worden nu er met deze uitzending meer aandacht voor komt.

Links