Kloptdatwel?

Pseudowetenschap

‘Apocalyptische toestanden’ op 19 maart?

by 14 Comments

'Apocalyptische toestanden' op 19 maart? 1
De aarde gezien vanaf de maan (foto: nasa)

Astrologen vrezen voor aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en extreem weer op 19 maart aanstaande. Op die dag staat de maan erg dicht bij de aarde. Diverse Nederlandse kranten, waaronder het AD, schreven er afgelopen weekend over, overwegend tamelijk nuchter. Dat deed ook waarmaarraar.nl. Maar op internetfora zoemt het van de doemsdagvoorspellingen voor 19 maart.

Jan Willem Nienhuys legde gisteren in een reactie op kloptdatwel uit dat we ons geen zorgen hoeven te maken. Hij legt uit dat de baan van de maan om de aarde de vorm heeft van een ellips. Het gevolg is dat de afstand van de maan tot de aarde varieert. In het ‘perigeum’ is de maan het dichtst bij. Vrijwel ieder jaar komt de maan één keer net zo dicht langs de aarde als over twee weken. Toch is de afstand aarde-maan op 19 maart (356.577 km) een soort record, hoewel op 10 januari 2005 de afstand nog een paar kilometer korter was (356.571 km). Gelukkig was er op die dag geen wereldwijde catastrofe.

Jan Willem Nienhuys schrijft dat de maan op 19 maart aanstaande een klein beetje harder aan de aarde trekt:

“Astrologen, die normaal totaal niet geïnteresseerd zijn in de echte afstanden van de planeten tot de aarde voorspellen op 19 maart 2011 grote rampen: aardbevingen en vulkaanuitbarstingen. […] Dat zou dan zijn ten gevolge van de grotere getijdenkrachten die de maan op de aarde uitoefent (astrologen interesseren zich normaal niet voor getijdenkrachten; als ze dat wel deden, zou hun hele wetenschap totaal ineenschrompelen). Aangezien de getijdenkrachten met de invers-derdemacht van de afstand gaan, zal het maantij op 19 maart 2011 wel 1,4% sterker zijn dan op de afgelopen 19 februari 2011. Tjongetjonge”.

Met name in Australië is 19 maart groot nieuws. In een interview met news.com.au zegt de Australische Pete Wheeler van het International Centre for Radio Astronomy:

“There will be no earthquakes or volcanoes, […] unless they are to happen anyway”. “(The Earth will experience) just a lower than usual low tide and a higher than usual high tide around the time of the event, but nothing to get excited about.”

Natuurlijk is het voorgekomen dat natuurrampen samenvielen met een ‘perigeum’. Dat is in de meeste gevallen toeval, hoewel sommige aardwetenschappers het voor mogelijk houden dat de iets grotere aantrekkingskracht van de maan een instabiele situatie in de aardkorst net over de drempel helpt. Het gevolg kan dan een aardbeving zijn. Dit vertelt Victor Gostin, Planetary and Environmental Geoscientist aan de Adelaide University, aan news.com.au.

'Apocalyptische toestanden' op 19 maart? 2
David Reneke denkt dat er op 19 maart niets bijzonders zal gebeuren. Bron: www.davidreneke.com

De astronoom David Renneke, die een interessante website over de kosmos heeft, merkt in hetzelfde artikel op dat hij zich meer zorgen maakt over de paranoia van de onheilsvoorspellers dan over de maan op 19 maart:

“If you try hard enough you can chronologically associate almost any natural disaster/event to anything in the night sky … comet, planet, sun. Remember in the past, planetary alignments were going to pull the sun apart. It didn’t. Astrologers draw a very long bow most times. Normal king tides are about all I would expect out of this SuperMoon “

Ik ben benieuwd hoeveel mensen op 19 maart aanstaande terugdenken aan dit bericht.

 

Met dank aan Jan Willem Nienhuys. Foto voorzijde: ingevanhaselen.nl.

Vertel me uw huisnummer en ik zal zeggen wie u bent.

by 3 Comments

Vertel me uw huisnummer en ik zal zeggen wie u bent. 3
Ik woon op nummer 74 – wat is daarvan de betekenis? (bron: menoor bewegwijzering)

Aangezien ik het beu was om post van de buren te krijgen heb ik besloten om toch maar eens een huisnummer te regelen voor mijn huis. De vorige bewoner heeft als creatieve oplossing het  nummer in de deurpost gekerfd en niet alle postbodes in de buurt weten daar raad mee. Tijd om eens te googelen naar een huisnummerwinkel. Tot mijn verbazing kwamen er op mijn zoekopdracht talloze sites naar boven die je vertellen wat je huisnummer betekent voor het huis waar je woont.

Want, zo stel astroweb:

“Door het huisnummer heeft ieder huis een bepaalde energie, die bepalend is voor de gebeurtenissen in ons leven gedurende de tijd dat we in het betreffende huis wonen. Het huisnummer is dus ook belangrijk voor onze karmische processen. De energie van het huisnummer is duidelijk anders dan de aardstralen. Even zo gaan we op een bepaalde plek wonen, in een welbepaald huis met een welbepaald huisnummer, die eveneens een invloed op ons kunnen uitoefenen. Elk cijfer, ieder getal heeft een specifieke trilling of vibratie.”

Daar had ik nog niet over nagedacht toen ik hier kwam wonen. Eens zien, ik woon op nummer 74. Volgens de berekening is dat dan 7+4=1+1=2. De uitleg is:

“De 2 is een gevoelsgetal, ook wel het ‘zwaantje’ genoemd. Wie kent er niet het uiterst romantische beeld van 2 zwanen die met gebogen hals in de vorm van een hart tegenover elkaar zitten. De tegendelen komen bijeen, mannelijke en vrouwelijke energieën ontmoeten elkaar zeer harmonieus. De bewoners houden rekening met elkaar, waardoor de samenhorigheid toeneemt. Mensen kunnen het gevoel hebben dat ze voor elkaar geboren zijn. Er is toegeeflijkheid en een sterke uitwisseling van emoties.

Doordat de tegenpolen er mekaar ontmoeten zal er ongetwijfeld ook wel eens twijfel heersen. Toch is het er prettig en gezellig wonen. Het dagelijks leven verloopt er soepel en afgerond, met de keuken als middelpunt van het huiselijke leven.

In een 2-huis bestaat niet zelden de neiging om een barricade op te werpen tegen de buitenwereld, het is ineens veiliger wonen binnen deze huiselijke cocon. Het is hier echter wel belangrijk om zich niet helemaal door de emoties te laten overweldigen.”

Nou nou, dat is leuk. Jammer dat ik alleen woon en niet vaak thuis ben. Misschien dat ik een beter passend huis kan vinden als we het eens met een ander getallenstelsel proberen met behulp van een handige converter.

74 in hexadecimaal wordt 4a. Hmm, dat is ook nog eens lastig. Een van mijn vorige huisnummers was 65-IV. Wordt dat dan 6+5 of 6+5+4? En wat doe je met 1 bis a? Laten we er maar van uit gaan dat 4a 4 wordt.

“Het 4-huis verschaft de bewoners in grote mate zekerheid en stabiliteit. Hier vindt men bescherming. Het leven wordt ernstig genomen en vaak is men er erg zuinig. In een 4-huis wonen meestal mensen die een sterk ontwikkeld verantwoordelijkheidsgevoel hebben en een zeer geordend leven leiden. Normen en waarden zijn belangrijk, en men bouwt aan de toekomst.

In een 4-huis kom je er emotioneel wel wat bekaaid af, en ook de seksualiteit kent geen duidelijke hoogtepunten. Eigenlijk gaat alles wat moeizaam. Wanneer je heel lang in een 4-huis woont neemt de kans op een depressie toe.”

Huu depressies en slechte seks, nee. Dat lijkt me ook niets. Eens kijken wat we kunnen regelen met binair. 74 wordt dan 1001010, dus dat is samen 3.

“In dit huis verlopen de contacten soepel en eventuele tegengestelde karakters kunnen toch in harmonie met elkaar omgaan. De bewoners hebben een positieve instelling, en zien de dingen soms mooier dan ze zijn, ze zijn succesvol en hebben een druk sociaal leven. Ook seksueel komt men in dit huis goed aan zijn trekken, maar vooral op geestelijk vlak zullen de bewoners elkaar kunnen vinden.

Het 3-huis staat open voor anderen, en er vinden dan ook vaak gezellige bijeenkomsten plaats, waar zowel wereldse als spirituele onderwerpen aan bod kunnen komen. De bewoners staan in de buitenwereld meestal bekend om hun hulpvaardigheid of maatschappelijke betrokkenheid. Het risico is daardoor groot dat men teveel hooi op zijn vork neemt. Ook wordt in een 3-huis vaak verkwistend omgesprongen met energie en met geld.”

Ik ben dus sociaal, succesvol, positief en ik sta goed bekend in de buitenwereld. Nou, dat lijkt me prima kloppen. Ik ben op zich dan weer niet verkwisten met energie en geld, maar ach, zo’n huisnummer kan natuurlijk ook niet alles goed hebben…

Wichelroede: gevaarlijke onzin

by 8 Comments

Begin vorig jaar kwamen er nieuwsberichten over een “explosievendetector” die niet zou werken en in Engeland werd verboden. Het bleek om een wichelroede te gaan, en dat werkt nou eenmaal niet. Als een wichelroede wordt gebruikt om explosieven te detecteren dan kunnen er levens verloren gaan. Het ding wordt gebruikt in o.a. Irak om z’n werk te doen bij controleposten.

Uit een BBC-uitzending van Newsnight (Bogus Dowsing Rod ‘Bomb Detector’ Update, 27 januari 2011); blijkt dat de dingen nog altijd verkocht worden: (sommige beelden zijn niet geschikt voor jonge kinderen)

Hoe kan het toch dat mensen hier nog altijd in trappen? Het ideomotorisch effect. Het ideomotoreffect is simpelweg een proces waarbij er onbewust spierbewegingen plaatsvinden. De leek kan zichzelf door dit effect voor de gek houden; het effect kan soms erg overtuigend zijn.

In deze video van James Randi kun je een wichelroedeloper te werk zien en de ‘rigoureuze’ test die de beste man zichzelf oplegt. Vervolgens daagt hij James Randi uit om hem de kans te geven om het miljoen dollar op te komen halen (dat klaar ligt voor eenieder die na een test van James Randi iets paranormaals kan). Je kunt het ideomotoreffect duidelijk in de video zien gebeuren.

Chris French heeft (i.s.m. Richard Dawkins) tests gedaan waaruit bleek dat het niet werkt:

——————————————————————————————–

Achtergrond bij de explosievendetector:
Bekijk dit filmpje als geheugenverfrisser voor de berichtgeving (22 januari 2010):

http://www.youtube.com/watch?v=rQMwXo1SSVo

James Randi vertelt nog even hoe het zit:

Virtuele onsterfelijkheid nu mogelijk

by 7 Comments

Virtuele onsterfelijkheid nu mogelijk 4
Dit is Don, de virtuele onsterfelijke persoonlijkheid van de directeur van Intellitar

Het Amerikaanse bedrijf Intellitar biedt een antwoord op een van de dingen waar de mens zich het moeilijkst bij neer kan leggen, zijn eigen sterfelijkheid. Intellitar belooft klanten voor enkele tientjes per maand virtuele onsterfelijkheid. Via deze link kun je zelf bekijken hoe een gesprek met een virtuele onsterfelijke eruit ziet. Best wel een beetje eng vinden we bij kloptdatwel.

De mens zoekt naar onsterfelijkheid

De mens is op zoek naar onsterfelijkheid. De grote wereldgodsdiensten hebben de oplossing tot een kernpunt van hun filosofie gemaakt. In het christelijke geloof bijvoorbeeld via het hiernamaals waar de onsterfelijke ziel voortbestaat. Zo gelooft de r.-k. kerk dat de populaire paus JP2 na zijn dood wonderen verrichtte (zie: kloptdatwel).

Veel mensen zijn onvoldoende tevreden met de belofte dat de ziel voortleeft na de dood. Sinds onheugelijke tijden is de mens daarom op zoek naar trucs om de dood te slim af te zijn. Alchemisten waren op zoek naar ‘levenselixer‘, een drankje dat onsterfelijk moet maken. Ontdekkers organiseerden zoektochten naar de ‘bron van de eeuwige jeugd‘.

De zoektocht naar onsterfelijkheid is nog steeds gaande, in de meest uiteenlopende verschijningsvormen. Van wetenschappelijk aandoende ondernemingen zoals het ‘immortality institute‘ tot sekteleiders die hun volgelingen verleiden met de belofte van onsterfelijkheid. Een bekend voorbeeld is onze eigen Nederlandse Lou de Palingboer. Die hield zijn volgelingen voor dat hij onsterfelijk was. LdP overleed echter op 23 maart 1968.

De oplossing van Intellitar

Het Amerikaans bedrijf Intellitar belooft zijn klanten nu een virtuele oplossing. Via de website Virtual Eternity kun je foto’s, je stem en andere persoonlijke zaken downloaden. Uit deze mix creëert het bedrijf een bewegend beeld waarmee je kunt praten. Voor een geringe maandelijkse vergoeding kun je zo tot in het oneindige met je geliefden en nabestaande contact onderhouden.  Via je eigen ‘intellitar’.

De directeur van Intellitar, Don Davidson, heeft zijn eigen ‘intellitar’ op het net gezet. Je kunt met hem praten, probeer het zelf eens.  Het probleem is – het ziet er een beetje eng uit en de gesprekken verlopen vreemd.  Zo stelt Don mij direct in ons eerste gesprek een diep-filosofische vraag die me eigenlijk wel uit het veld sloeg, zie de illustratie. Maar misschien kun je zelf een zinvoller gesprek met hem voeren? Don lijkt zich enigszins bewust te zijn van zijn eigen situatie. Ik stelde hem de vraag of hij in leven was:

‘Visitor: Are you alive and kicking?
Don: I don’t think I’m really alive or dead, but I certainly do exist’

Ik denk dat Intellitar nog niet het definitieve antwoord op de markt heeft gezet. De zoektocht naar onsterfelijkheid is nog niet afgelopen.

Orbs: wat is het, wie zijn het?

by 47 Comments

Het december/januari nummer van Happinez lag al tijden in de winkel maar ik was er steeds aan voorbij gelopen. Enkele dagen geleden besloot ik het toch maar te kopen toen mijn oog ineens viel op een onderzoek naar orbs dat werd aangekondigd op de cover. Orbs: wat is het, wie zijn het? Snel doorgebladerd naar p 114. Happinez-journalist Caspar Dullemond ging op onderzoek. Misschien heb je zelf zonder het te weten weleens een orb gefotografeerd: een lichtbol die door het beeld zweeft. Wat zijn dit voor wondere schijfjes, hoe komen ze daar en waarom duiken ze steeds vaker op? Dat zijn interessante onderzoeksvragen waarop Caspar zal trachten het antwoord te vinden.

Een stukje eigen ervaring: Ik weet nog goed dat ik mijn eerste orbs tegen kwam op een foto die ik had gemaakt in een oud kasteel in Spanje waar ik logeerde. Het kasteel werd gerund door een oude hippie en zijn 25 jaar jongere vrouw, zij beweerde van een heksenfamilie af te stammen en had als gevolg hiervan allerlei bijzondere gaven en kennis overgeerfd. Ik liet haar mijn foto zien die ik gemaakt had op de bovenverdieping van het kasteel waarop onder het dakbeschot wat witte bolletjes te zien waren. Ze vertelde dat het vaak voorkwam als mensen op die plek foto’s namen. Ze legde me uit dat het orbs waren oftewel ‘other reality beings’ en in dit geval waren het waarschijnlijk oude entiteiten die bij het kasteel hoorden. Spannend, maar ook wel een beetje griezelig. Ik durfde ‘s nachts niet meer zo goed in mijn eentje naar de wc, die daar vlak bij was.

Orbs: wat is het, wie zijn het? 5
Met een beetje respect… en genoeg regen, heb je zo een hoop orbs op je foto.

Terug naar het Happinez-onderzoek; de meest voor de hand liggende antwoorden zoals: het zijn door een flitser overbelichte stofjes, en het komt steeds vaker voor omdat er nu eenmaal veel meer en digitaal wordt gefotografeerd, worden even besproken maar snel van de hand gewezen.

Dullemond gaat te rade bij Ed Vos beroepsfotograaf en orb specialist. Hij schreef een rijk geïllustreerd boek over dit onderwerp (Ed Vos, Orbs en andere lichtfenomenen). Vos noemt de lichtbollen een fenomeen, ze zijn niet wetenschappelijk te bewijzen maar bestaan wel! Want hoe kan het dat orbs zich soms voor de helft achter het gefotografeerde object bevinden? En hoe komt het dat ze op sommige foto’s de contouren van een boom volgen? Dergelijke acties wijzen op gericht gedrag en op de aanwezigheid van een bewustzijn.

Binnen de wereld van de orbfotografie vallen de verklaringen grofweg uiteen in twee groepen. De ene groep ziet in de lichtbollen de zielen van overledenen. Een aanwijzing hiervoor zou zijn dat er op begraafplaatsen verhoudingsgewijs veel orbs worden gefotografeerd, ook zijn er verschillende verhalen van mensen die een geliefde persoon hadden verloren en deze later op een familiefoto als lichtvlekje vereeuwigd zagen.(!)

De andere groep houdt het erop dat orbs natuurwezens zijn. Ook dit is verdedigbaar: de meeste orbs worden ‘s nachts en in de vrije natuur gefotografeerd.
Het onderzoek slaat een nieuwe dwaalweg in en richt zich op de vraag: hoe fotografeer je een orb? Ed geeft daarvoor in zijn boek een aantal praktische tips. ‘Zorg ervoor dat je lekker in je vel zit, dat komt je ontvankelijkheid ten goede: ‘Een korte of langere meditatie verhoogt de kans op het fotograferen van lichtbollen aanzienlijk.’ Ten tweede is het goed om systematisch te fotograferen door bv. een reeks statieffoto’s van dezelfde situatie te maken. Ten derde vergroot je je kansen door de juiste plek op te zoeken. Begraafplaatsen vormen, zoals gezegd, een rijke bron. En ten slotte helpt het ook om de lichtbollen ‘respectvol’ te vragen zich op de foto’s te laten zien.’

Toen ik dit las moest ik heel hard lachen en Caspar Dullemond vast ook, alleen omdat hij voor de Happinez werkt moest hij er natuurlijk een gepast einde aan breien. Hij besloot zijn onderzoek met de diepzinnige overweging: waarom zou ik die orbs eigenlijk willen fotograferen? Als ze mij iets duidelijk willen maken vinden ze vast en zeker een manier.

Wie ook het gevoel heeft niet veel wijzer te zijn geworden van dit onderzoek kan hier het uitgebreide Skepter artikel over dit onderwerp lezen.