• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to primary sidebar

Kloptdatwel?

  • Home
  • Onderwerpen
    • (Bij)Geloof
    • Columns
    • Complottheorieën
    • Factchecking
    • Gezondheid
    • Hoax
    • Humor
    • K-d-Weetjes
    • New Age
    • Paranormaal
    • Pseudowetenschap
    • Reclame Code Commissie
    • Skepticisme
    • Skeptics in the Pub
    • Skeptische TV
    • UFO
    • Wetenschap
    • Overig
  • Skeptisch Chatten
  • Werkstuk?
  • Contact
  • Over Kloptdatwel.nl
    • Activiteiten agenda
    • Colofon – (copyright info)
    • Gedragsregels van Kloptdatwel
    • Kloptdatwel in de media
    • Interessante Links
    • Over het Bol.com Partnerprogramma en andere affiliate programma’s.
    • Social media & Twitter
    • Nieuwsbrief
    • Privacybeleid
    • Skeptisch Chatten
      • Skeptisch Chatten (archief 1)
      • Skeptisch Chatten (archief 2)
      • Skeptisch Chatten (archief 3)
      • Skeptisch Chatten (archief 4)

kritisch denken

De Opkomst en Ondergang van het Mpemba Effect

7 June 2022 by Martin Bier 1 Comment

Warme vloeistof bevriest sneller dan koude vloeistof. De middelbare scholier Erasto Mpemba zou dit in 1963 ontdekt hebben. Het blijkt hier echter te gaan om een misvatting met een lange geschiedenis.

De Assepoester van Tanzania

Het was bij het maken van ijsco’s op school dat de 13-jarige Erasto Mpemba bemerkte dat het mengsel van melk en suiker sneller bevriest wanneer je het warm in de vrieskast zet. Dit was in 1963 in wat nu Tanzania is. Toen Erasto vervolgens op verder onderzoek hierover uitging werd hij weggehoond door z’n natuurkundeleraren met de mededeling dat dat onzin was. De ijsboeren op straat daarentegen bleken allen zeer bekend met het verschijnsel. Enige jaren later kwam de vooraanstaande Britse fysicus/diplomaat Denis Osborne naar de middelbare school van Erasto om er een gastpresentatie te geven. Toen er gelegenheid was om vragen te stellen bracht de jonge Erasto nogmaals z’n ontdekking naar voren. Wederom was er laak van de kant van medescholieren en leraren. Maar de gedistingeerde Brit was geïntrigeerd en voerde na terugkomst in Dar es Salaam een aantal experimenten uit waarbij hij geen ijsco’s bevroor maar gewoon water. Dit resulteerde in 1969 in een artikel in het tijdschrift Physics Education. Erasto Mpemba had uiteindelijk gelijk! Het artikel van Mpemba en Osborne is goed leesbaar en het is inmiddels een klassieker. [Read more…] about De Opkomst en Ondergang van het Mpemba Effect

Filed Under: Wetenschap Tagged With: kritisch denken, wetenschap

TV-tip: Dat had je gedacht

20 November 2017 by Björn 22 Comments

Omroep Human zendt in november vier afleveringen uit van het programma ‘Dat had je gedacht’ met als presentator Johan Braeckman. De bekende Vlaamse filosoof gaat in deze vier afleveringen in op de volgende vragen “Waarom houden we onszelf zo vaak voor de gek? Waarom hebben we zoveel vooroordelen? Waarom zijn we zo slecht in het inschatten van risico’s? En waarom geloven we zo makkelijk in complotten?”

100 vrijwilligers illustreren door middel van het antwoorden op vragen de denkfouten die wij maken en de ‘biases’ die we hebben. Ook gebeurtenissen als het fiasco van de hogesnelheidslijn, de vietnamoorlog, de financiële crisis en Apartheid worden in het licht van denkfouten verklaard.

Er zijn inmiddels drie afleveringen verschenen die terug te kijken zijn via de website van ‘Dat had je gedacht‘.

De laatste aflevering over het geloven in complotten wordt aanstaande donderdag 23 november van 22:55 tot 23:20 uitgezonden op NPO 2.

Ook leuk: een test om te kijken hoe helder jij denkt!

Filed Under: Algemeen, Complottheorieën, Skepticisme, Skeptische TV Tagged With: complotdenken, johan braeckman, kritisch denken, televisie

De bewijslast

26 January 2014 by Leon Korteweg 167 Comments

In iedere discussie is het van belang te beseffen dat degene die een bewering doet de bewijslast heeft, d.w.z. de plicht om je bewering te onderbouwen met bewijs. Wie de bewijslast niet op zich neemt, hoeft door de skepticus niet serieus genomen te worden en bovendien hoeft de skepticus niet het tegendeel te bewijzen van wat er beweerd wordt. In deze video legt QualiaSoup uit hoe het werkt (Nederlandse ondertiteling door mij).

Op verzoek het volgende addendum:

De bewijslast – door QualiaSoup.
Stel dat iemand je vertelt dat onder het oppervlak van Pluto een kleine walrus hem iedere middernacht telepathische boodschappen stuurt… terwijl hij met schedels jongleert op een indigo sokkel. Je vraagt om bewijs, maar hij reageert met: “Je kunt het niet weerleggen!” Deze claim onderzoeken zou de grenzen van de huidige technologie overschrijden. Maar betekent dat dan dat we daarom een goede reden hebben om de claim van deze persoon serieus te nemen?

Wat als we deze benadering altijd zouden nemen als we een feitelijke claim willen onderzoeken? We zouden ons hele leven talloze fantastische claims kunnen bedenken die niet praktisch te onderzoeken zijn en ieder
skepticisme afwijzen met als gedachteloos refrein: “Je kunt het niet weerleggen!” Wat als encyclopedieën vol zaten met lijsten van claims die een feitelijke status waren gegeven louter omdat, hoewel er geen bewijs was geleverd om ze te onderbouwen niemand ze kon weerleggen? Natuurlijk stellen we zulk soort boeken niet samen. We zijn niet verplicht om alle onweerlegbare claims te aanvaarden of serieus te nemen.
Iets wat ons helpt om tijd en energie te besparen met claims zonder enige grond is de bewijslast. Als iemand een feitelijke claim doet, heeft hij de plicht om zijn claim te onderbouwen; de skepticus heeft niet
de plicht om de claim te weerleggen.

Velen die beweren dat er iets bovennatuurlijks bestaat proberen deze basale eerste stap om hun bewering te staven te omzeilen. Bijvoorbeeld, toen pastor Douglas Wilson op de Amerikaanse televisie werd gevraagd om
zijn zaak vóór God te bepleiten, ontkende hij zijn bewijslast. Op de vraag “Wie denk je dat de bewijslast draagt?” antwoordde Wilson, “Volgens mij degene die het vanzelfsprekende feit dat God bestaat ontkent.” Maar dit antwoord is zo fout dat het onsamenhangend is. Als iedereen het eens was dat Wilsons god vanzelfsprekend bestond, dan zou niemand het ontkennen! Gods bestaan is precies datgene wat omstreden is en het bewijs ervoor moet Wilson nog leveren. Hij kan ons niet dwingen precies datgene wat hij moet bewijzen te aanvaarden door het gewoon ‘vanzelfsprekend’ te verklaren. Wilson beweert als feit dat er een god bestaat en door deze daad van beweren zadelt hij zichzelf met de bewijslast op.
Het is veelzeggend dat Wilson in deze uitwisseling zei dat veel van het debat over goddelijk bestaan te maken heeft met wat hij bestempelde als “een wedstrijdje om wie er nou eigenlijk bewijs moet leveren”. Wilson ervaart het wellicht als een wedstrijdje, maar in feite is de zaak glashelder. Als Wilson ervoor kiest de boude bewering te doen dat er een god bestaat, dan moet *hij* dat bewijzen. Hij kan zijn bewijslast niet naar zijn tegenstander verschuiven.

“Ja maar als God het heelal niet schiep, wat dan wel?” Zulke vragen zijn voorbeelden van een andere vaak voorkomende vorm van bewijslastverschuiving. De onderliggende implicatie is dat als de skepticus niet precies kan verklaren hoe ons heelal is ontstaan, dat dan het idee dat een god het schiep blijkbaar standaard wint. Maar zo werkt het niet. Antwoorden met bovennatuurlijke wezens krijgen geen vrijbrief. Zij moeten onderbouwd worden net als ieder ander mogelijk antwoord.
En zelfs áls goddelijke antwoorden op deze vraag acceptabel waren zou het monotheïsme moeten worstelen met een mogelijk grenzenloze verscheidenheid aan polytheïsmen. De hele notie dat zo’n complexe en moeilijke vraag een standaardantwoord heeft (behalve “Ik weet het niet”) is ondoordacht. Ons heelal ontdekken kost tijd en zorgvuldig werk, dus eisen dat alles NU een verklaring moet hebben is een onhoudbaar standpunt en het invoegen van bovennatuurlijke wezens in de onvermijdelijke gaten in onze huidige kennis is het begaan van een argumentum ad ignorantiam.

Voorts, genoeg alledaagse voorbeelden tonen aan dat indien we geen specifiek antwoord weten dit ons niet belet om alternatieven te elimineren. Eén reden waarom we bovennatuurlijke antwoorden elimineren is hun
gebrek aan verklaringskracht. Zeggen dat een god ons heelal schiep legt niet uit *hoe* het werd geschapen. En poëtische metaforen verhelderen het niet beter. Zeggen dat een god bijvoorbeeld dingen ‘sprekend’ tot
schepping brengt, verklaart nog niet hoe goddelijke spraak in schepping resulteert. Goden en poëzie brengen ons niet dichterbij het proces waarin we eigenlijk geïnteresseerd zijn. Ze verleggen de vraag alleen maar terwijl het eigenlijke proces onbekend blijft. En dat is uiteindelijk wat zogenaamde goddelijke verklaringen ons geven: “Ik weet het niet” verborgen in een bovennatuurlijke verpakking. Verwijderen we de verpakking, dan krijgen we een eerlijk antwoord.

Het afwijzen van ontoereikende antwoorden verplicht ons niet automatisch om het echte antwoord te weten. Het afwijzen van goddelijke pseudoverklaringen betekent niet dat we alles van het heelal moeten weten.
Sommigen houden vol dat zeggen dat je geen geloof hebt in een god vanwege de afwezigheid van bewijs niet goed genoeg is – je moet een argument leveren voor goddelijk niet-bestaan. Of sterker nog: “Als je geen
argumenten voor niet-bestaan kunt leveren, heb je het debat eigenlijk al verloren van degene die tenminste een paar argumenten, hoe zwak ook, geeft voor goddelijk bestaan.” Maar we kunnen eenvoudig aantonen dat dat niet waar is.
Stel je dat debat eens voor. A geeft enkele argumenten voor de stelling dat er een god bestaat. Opponent B geeft geen argumenten voor goddelijk niet-bestaan. Echter, wat B doet tijdens het debat is aantonen dat al A’s argumenten ongeldig zijn. Wat is de uitkomst van deze uitwisseling? Verre van zich al gewonnen te geven, heeft B laten zien dat A geen zaak heeft. Het significante resultaat is dat we geen reden meer hebben om te geloven dat A’s god bestaat. Essentieel is dat aan het debateinde B geen reden heeft om van standpunt te veranderen, maar A, zonder geldige verantwoording, wel.

De skepticus is de stellingnemer geen argumenten voor niet-bestaan verschuldigd. De last ligt bij de stellingnemer om een goede zaak te bepleiten. Falen ze daarin, dan faalt hun claim. Het kan de skepticus zeker voordeel opleveren om een goed beredeneerd standpunt te hebben. Door bijvoorbeeld alle standaard godsbewijzen te verkennen, vergaart men handige illustraties van foutief redeneren als men enkele valkuilen
wil leren te vermijden bij het opzetten van geldige argumenten. Maar de skepticus hoeft haar tijd niet te verdoen met het voorbereiden van niet-bestaansargumenten voor iedere bovennatuurlijke claim die zij tegen
zou kunnen komen. De monotheïst kan zodanig in zijn geloof zitten dat hij niet begrijpt hoe bizar dat van buitenaf kan lijken. Maar voor de ongelovige is de bewering van een goddelijke schepper vaak slechts één van een mogelijk grenzenloze mikmak van ideeën waarvoor we geen enkele reden hebben om er geloof aan te hechten.

Debatten over goddelijk bestaan zijn wel omschreven als “een spel met twee verschillende regels” met de klacht dat “theïsme bekritiseerd kan worden terwijl ongeloof onverslaanbaar blijft”. Maar in feite is er maar één regel: als je ervoor kiest om in debat een bewering te doen, geef je jezelf een bewijslast. Als je beweert dat er een god bestaat, maar je die last te zwaar vindt, heb je altijd de optie om je bewering in te trekken. Maar suggereren dat er een dubbele standaard is omdat jouw bewering nou eenmaal kritiek uitlokt van mensen die er geen bewijs voor zien, is het slachtoffer spelen. De echte dubbele standaard is van iemand die geen bewering heeft gedaan verwachten dat hij jouw bewijslast draagt. Degenen die gefrustreerd zijn dat theïstische argumenten falen kunnen zich beter afvragen *waarom* ze falen.

Wellicht één van de meest transparante pogingen om de bewijslast te verschuiven komt van theïsten die in debat hun standpunt herformuleren naar ‘gebrek aan geloof in het niet-bestaan van goden’. Pogen van een
claim een non-claim te maken door het standpunt van de skepticus na te apen verlost een omstreden concept niet plots van de noodzaak van verantwoording. Bij de theïst die zo ver gaat om de bewijslast te omzeilen
kan men zich afvragen hoe sterk zijn overtuiging eigenlijk is. Als er juiste, stevige redenen zijn om in bovennatuurlijke wezens te geloven waarom legt men die redenen dan niet voor in plaats van tijd te verspillen met deze rare ontkenningsdans?

Als een wetenschapper op een congres klaagde over de oneerlijkheid van de plicht om bewijs voor je beweringen te tonen, zou de zaal leeglopen. Maar als het om bovennatuurlijke claims gaat, komen we voortdurend mensen tegen die weifelend of zelfs verontwaardigd zijn als men hen aan hun bewijslast herinnert. Om veel redenen is dat niet verbazend. De verwachting van bewijs is de achilleshiel voor beweringen die gedegen onderbouwing ontberen.
Mensen die beweren een medium te zijn hebben een arsenaal aan rookgordijnen ontwikkeld om kritische vragen af te weren. Eeuwenlang hebben bepaalde religies besloten om vragen te demoniseren en zodoende een
verwrongen zelfgenoegzaamheid ontwikkeld door ze niet te beantwoorden. Maar heden begrijpen we steeds beter dat er geen geldige grond is om bovennatuurlijke claims aan verantwoording te laten ontkomen en we doorzien instituties die vragen verbieden of ontwijken en zichzelf onaansprakelijk verklaren. We zijn terecht kritisch over hen en we verwachten en eisen beter. Als sommige groepen in de loop der eeuwen eraan gewend zijn geraakt hun beweringen niet onderbouwen zodat ze zelfs de suggestie al brutaal vinden, lossen we dat niet op door hen de bewijslast te laten blijven negeren, maar hen erop te wijzen dat ze er überhaupt
verkeerd aan deden om er zo gewend aan te raken.

Bovennatuurlijke beweringen die het in de geschiedenis goed deden door zich in mysterie te dompelen worden er nu meer dan ooit in het informatietijdperk uitgevist en blootgelegd in het licht van rigoreus onderzoek. En ze lijden in hun nieuwe, vreemde omgeving. Hun oude trucjes zijn niet zo effectief meer op de meer kritische moderne geest. Luide dreigementen dwingen ons niet meer tot gehoorzaamheid zoals vroeger. Wij weten maar al te goed wat er achter de schermen gebeurt. In steeds grotere aantallen overgroeien we de lange intellectuele stagnatie van de bijgelovige adolescentie van de mensheid en we ontmaskeren bovennatuurlijke beweringen die door bluf en intimidatie een positie van onverdiend respect hebben verworven. Ze verdienen geen ontzag en hoeven niet met meer ceremonie worden aangepakt dan welke andere claim dan ook.

Natuurlijk zou bewijs eisen voor iedere gedane uitspraak interactie onmogelijk maken. Maar degenen die boude bovennatuurlijke beweringen doen, dienen te wennen aan het dragen van hun bewijslast. In de wetenschap is je bewijslast dragen routine, want wie wetenschappelijke principes naleeft weet dat beweringen verantwoording nodig hebben. Het wordt van auteurs van wetenschappelijke artikelen verwacht dat zij hun redenering en bewijsmateriaal uitleggen. En het is normaal om dat niet met tegenzin maar vol enthousiasme te doen.

Als we graag verantwoorde opvattingen willen hebben, is het uitzoeken welke claims geldige onderbouwing hebben en welke niet iets om te omhelzen, niet ontwijken. Juist als we ons ego, hoop of identiteit aan specifieke claims koppelen, creëren we onnodige problemen omdat alles wat de claim bedreigt dan ook ons bedreigt. De bewijslast wordt dreigend, omdat we door het verantwoorden van de claim riskeren te ontdekken
dat we dat niet kunnen. Op die manier wordt onze kunde om de claim te behandelen fataal ondermijnd door een persoonlijke noodzaak om het waar te laten zijn, of er nou wel of geen geldige onderbouwing voor is. Als we echter onszelf niet toewijden aan specifieke claims, maar aan het verfijnen van kennis, kunnen we zien of claims onderbouwing krijgen of omvallen, zonder dat de bewijslast een persoonlijke dreiging vormt.

Aan de bewijslast voldoen is niet altijd makkelijk, maar zonder dit mechanisme, zonder dat er mensen vrijwillig roepen: “Dit is mijn nieuwe idee en het bewijs om het te staven”, zou ons onderwijs tot stilstand komen. Gelukkig is een lange geschiedenis van echte bijdragers aan het onderwijs niet zo terughoudend geweest. Bovennatuurlijke stellingnemers die denken dat ze blijkbaar uitgezonderd zijn van de normen die gelden voor andere stellingnemers hebben het mis, en in een steeds beter onderwezen wereld zal hun speciale pleiten hen slechts achterlaten in de duisternis van de voorbije onwetendheid waar veel van hun claims ontstonden.

Uitzonderlijke claims hebben een onontkoombare bewijslast. Wanneer degenen die uitzonderlijke claims doen om wat voor reden dan ook hun bewijslast niet serieus nemen ontheffen ze ons van de last om hun CLAIM
serieus te nemen.

Filed Under: Wetenschap Tagged With: falsificatie, kritisch denken, paranormaal, religie, skepticisme, telepathie, wetenschap

Skeptische Podcasts: Een Kritische Review

1 January 2014 by Willem-Jan van Zeist 6 Comments

Voor het maken van een podcast zijn eigenlijk maar twee dingen nodig: een microfoon en een mening. Aangezien skeptici over het algemeen bol staan van de meningen mag het ons niet verbazen dat er behoorlijk wat podcasts te vinden zijn waar je het label ‘skeptisch’ op kan plakken. Als podcast-fanaat en Skepsis-‘lid’ wil ik jullie daarom graag wat voorbeelden laten zien van (naar mijn mening) goede podcasts. De onderstaande lijst is een selectie persoonlijke favorieten; voor uitgebreidere lijsten van podcasts zijn er genoeg andere lijstjes te vinden.

Een definitie van een ‘skeptische podcast’ is nog niet zo makkelijk, want ze bestaan in vele geuren en kleuren. Een overkoepelend thema van mijn selectie is dat er met een kritische geest, en uiteraard gewapend met wetenschappelijk denkvermogen, interessante onderwerpen worden uitgeplozen. Hieronder vallen voor mij onder andere de ‘traditionele’ skeptische onderwerpen (UFOs, kwakzalverij), discussies over wetenschappelijk nieuws, een kritische blik op religie, en leerzame verhandelingen over kritisch & wetenschappelijk denken. Een paar podcasts in mijn lijst hebben een meer atheïstisch karakter, en deze  worden niet standaard in het skeptische hoekje geplaatst. Ik probeer hiermee een breed beeld te geven van wat er aan interessants te vinden. Hoewel er zeker wel wat overlap is, heb ik besloten puur wetenschappelijke podcasts buiten beschouwing te laten.

Hieronder dan dus, in willekeurige volgorde, mijn favoriete podcasts (klik op de plaatjes om naar de website te gaan). Onderaan deze post staat ook een tabel met details en links. Mocht je een van de podcasts eens willen proberen, dan raad ik je aan in de archieven van de desbetreffende podcast interessante onderwerpen te zoeken. Schroom niet je eigen favoriete podcast in de commentaren te delen!

podcast cover - kritisch denken

Kritisch Denken (“De Vlaamse Held”) is een langlopende en populaire podcast van Jozef van Giel. Deze Vlaming vertelt op rustige toon over uiteenlopende onderwerpen en vermijdt daarbij geen ‘politieke’ onderwerpen zoals de opwarming van de aarde of GMOs. Daarnaast richt Jozef van Giel zich ook op leerzame ontwerpen zoals een korte cursus “Wat is Kritisch Denken?”. Een deel van de podcast bestaat uit vertalingen van Engelse publicaties of lezingen van bekende figuren. Kritisch Denken is de enige Nederlandstalige skeptische podcast waar ik me van bewust ben, maar is gelukkig wel van hoge kwaliteit!

Als bonus heeft Jozef van Giel ook de eenmalige podcast ‘Lopen met Darwin’ geproduceerd, alwaar hij een oude Vlaamse vertaling van de “Origin of Species” voorleest, in de vorm gegoten van een hardloop trainprogramma.

podcast cover - SGUThe Skeptics’ Guide to the Universe (“The Famous Five”) is zonder twijfel internationaal de bekendste in deze lijst. Gastheer Steven Novella (ook bekend van Neurologica en Science-Based Medicine) bespreekt in een talkshow format met de vier overige “Skeptical Rogues” zowel wetenschap als pseudowetenschap in het nieuws. Er zijn ook regelmatig interviews of gastoptredens van mensen uit wetenschappelijke en skeptische kringen. Een bekend segment waarmee je kritische denkvermogen wordt getest is “Science or Fiction?” met een aantal nieuwsitems waarvan er één fictief is (uiteraard moet je raden welke dat is).

podcast cover - skeptics with a KSkeptics with a K (“The English Lads”) is een productie van de Merseyside Skeptics Society (omgeving Liverpool), onder andere bekend van de 10:23 campagne en de conferentie QED. De podcast behandelt recente nieuwsitems rondom skepticisme en pseudowetenschap. Een lievelingsonderwerp van een van de presentatoren is bad PR, over de ongelofelijke onzin die kranten soms letterlijk van persberichten overnemen. Om van deze podcast te kunnen genieten moet je zowel tegen schunnig taalgebruik als slechte woordgrappen kunnen!

podcast cover - reality checkThe Reality Check (“The Funny Canadians”) is een al behoorlijk langlopende podcast uit Canada. Over het algemeen worden er drie segmenten gepresenteerd, elk over een onderwerp waar een van de presentatoren zich in verdiept heeft. Dus geen behandeling van recent nieuws, maar vooral degelijke staaltjes onderzoeksjournalistiek. Hoewel de onderwerpen niet altijd even serieus zijn (“Has Batman ever killed?“) worden de onderwerpen zonder uitzondering goed onderzocht en helder uitgelegd.

podcast cover - cognitive dissonanceCognitive Dissonance (“The Rude Americans”) are “not for the faint of heart or the easily offended”. Deze baldadige Amerikanen pakken iedereen aan die in hun weg zit en zijn daarbij op z’n zachts gezegd oneerbiedig te noemen. Hoewel ze zeker ook wel de ‘traditionele’ skeptische onderwerpen aanpakken, bespreken ze vaak bizarre verhalen over Amerikaans religieus rechts, fundamentalistische Islam en vergelijkbare negatieve zaken als gevolg van overontwikkelde geloofsovertuigingen. Ze zijn er helder in dat hun podcast zeker niet bedoeld is om mensen te overtuigen van hun gelijk, maar om met een dosis humor en sarcasme voor gelijkgestemden het (vaak slechte) nieuws te bespreken.

podcast cover - reasonable doubtsReasonable Doubts (“The Atheist Professors”) is zonder twijfel de beste podcast als het gaat om gedegen theologische discussies met een skeptische oogpunt (“Your skeptical guide to religion”). De podcast begint meestal met een aantal nieuwsitems, waarna er een bepaald onderwerp wordt uitgediept. Hoewel de nadruk op het Christendom ligt, worden veel discussies in een bredere context gevoerd. In de sectie ‘polyatheism’ behandelt men elke aflevering mooie verhalen uit verschillende mythologieën met meestal als conclusie: “Another God not worth believing in”. De kwaliteit van deze podcast is hoog door de diepgaande kennis van de presentatoren, die de zware onderwerpen ook nog eens op een luchtige manier weten te brengen.

podcast cover - exposing pseudoastronomyExposing Pseudoastronomy (“The Diligent Astronomer”) wordt geproduceerd door de astronoom Stuart Robins en is gericht op mensen die het niet erg vinden af en toe de diepte in te duiken. De naam van de podcast spreekt voor zich: reken op onderwerpen als de platte aarde, holle aarde, groeiende aarde, planeet X, en ga zo maar door. Word je helemaal wild van een diepgaande deconstructie van Erich von Däniken en zijn onzinnige Ancient Aliens dan is dit helemaal je ding! Het mooie van deze podcast is dat je ook veel leert over echte astronomie. Als gediplomeerd astronoom zal Dr. Robins je, alvorens de theorie van de platte aarde verfijnd de grond in te boren, eerst haarfijn uitleggen hoe we weten dat de aarde rond is.

podcast cover - bereasonableBe Reasonable (“The Reasonable Superheroes”) is de tweede podcast van de Merseyside Skeptics Society op deze lijst. Met een waar soort supertalent gaan deze dappere mensen het gesprek aan met ‘pseudo’ beoefenaars, zoals mediums, astrologen, en UFO onderzoekers. Het format is zowel mooi als frustrerend: ze laten hun gasten uitgebreid aan het woord om hun ideeën uit te leggen. Hoewel er zeker kritische vragen gesteld worden (op redelijke toon natuurlijk) is het vooral de bedoeling om te horen hoe de gasten zelf hun overtuigingen onderbouwen. Het frustrerende hieraan is dat je uiteraard om de paar minuten “maar dat klopt niet!” wilt roepen. Desalniettemin is het vanwege deze opzet een extreem leerzame podcast!

podcast cover - point of inquiryPoint of Inquiry (“The Famous Guests Show”) is de officiële podcast van het Center for Inquiry. Deze podcast is het ondertussen wel gewend om skeptische en wetenschappelijke beroemdheden op bezoek te hebben. De podcast bestaat voornamelijk uit een diepte-interview met interessante personages uit veel verschillende disciplines. Zowel de geïnterviewden als de presentatoren  hebben altijd een indrukwekkende kennis van zaken en dit levert vrijwel altijd boeiende gesprekken op. Op Wikipedia is een handig lijstje te vinden met de meest populaire gasten die eerder op de podcast verschenen.

podcast cover - skeptoidSkeptoid (“I am Brian Dunning, from skeptoid.com”) van Brian Dunning is al lang bekend door zijn korte maar krachtige afleveringen met skeptische onderwerpen binnen wat hij zelf ‘pop culture’ noemt. Het is een one-man show waarin per aflevering een onderwerp wat Dunning heeft onderzocht aan bod komt. Al bijna 400 afleveringen lang komen er veel van de traditioneel skeptische onderwerpen langs zoals Bigfoot, UFOs en paranormale zaken. Skeptoid behandelt daarnaast vaak verhalen uit recente of oude folklore, waarbij je veel nieuwe dingen zult leren waarvan je nog niet wist dat mensen erin geloofden (zoals de Mongolian Death Worm!).

Podcast cover - Inquiing mindsInquiring Minds (“The New/Old kids on the Block”) is een veelbelovende nieuwe podcast met bekende namen als presentatoren. Chris Mooney en Indre Viskontas waren namenlijk al eerder actief op de Point of Inquiry podcast, en Mooney is ook bekend van een aantal boeken van zijn hand. Hun nieuwe show “Inquiring Minds” bestaat uit een paar nieuwsitems met daarna een lang interview met specialisten uit verschillende velden, met een nadruk op klimaatwetenschap. De Podcast wordt gesponsord door “The Climate Desk“, een journalistieke samenwerking van onder andere the Guardian, Wired, Slate, en Mother Jones.

podcast cover - thomas and the bibleThomas and the Bible (“Doubting Thomas”) is een van mijn persoonlijke favorieten, maar wel eentje voor de liefhebber. Het concept is simpel: Thomas leest, ongehinderd door enige voorkennis, de hele bijbel voor en maakt daarbij wat vage opmerkingen en grappen. Aangezien de bijbel op sommige plekken enigszins *ahem* eentonig kan zijn, gaat dit met veel pijn, moeite, en gegeeuw. Het is zeker een droog soort humor waar je van moet houden. Hij is overigens ondertussen pas bij het boek van Ezra, dus hij heeft nog even te gaan.

Overzicht van alle podcasts met links:

Name (link)DuurVerschijntSindsNr.
Kritisch Denken15-45 minutenOnregelmatigFebruari 2009177
The Skeptics' Guide to the Universe60-75 minutenElk weekendMei 2005441
Skeptics with a K60-75 minutenTweewekelijksAugustus 2011112
The Reality Check30-60 minutenElk weekendAugsuts 2008277
Cognitive Dissonance60-90 minutenElk weekendApril 2011131
Reasonable Doubts60-90 minutenOnregelmatigOktober 2007123
Exposing Pseudoastronomy30-60 minutenTweemaandelijksAugustus 201197
Be Reasonable30-60 minutenOnregelmatigJanuari 201311
Point of Inquiry30-60 minutenWekelijksDecember 2005397
Skeptoid10-15 minutenWekelijksOktober 2006395
Inquiring Minds45-60 minutenWekelijksSeptember 201314
Thomas and the Bible30-60 minutenOnregelmatigMei 2010107

 

Filed Under: Algemeen, Skepticisme Tagged With: be reasonable, cognitive dissonance, exposing pseudoastronomy, inquiring minds, kritisch denken, podcast, point of inquiry, reality check, reasonable doubts, skeptics guide to the universe, skeptics with a k, skeptiod, thomas and the bible

Home Academy bestaat 10 jaar & viert dit met forse kortingen

14 November 2013 by Maarten Koller Leave a Comment

Schermafbeelding 2011-04-25 om 00.02.30
Home Academy is een bedrijf dat lezingen opneemt en als ‘luisterboek’ publiceert op CD en/of MP3. Voor skeptici zitten er zeer interessante tussen, zoals Kritisch Denken van Johan Braeckman die we op Kloptdatwel al eens besproken hebben.

Momenteel viert Home Academy feest vanwege hun 10-jarig bestaan en ze geven kortingen tot 80%. Kritisch Denken kost nu bijvoorbeeld slechts €12,75. Doe er uw voordeel mee!

 

Disclaimer: Wij worden niet gesponsord door Home Academy. Het leek mij slechts relevant nieuws voor skeptici.

 

Filed Under: Kort, Skepticisme Tagged With: home academy, johan braeckman, kritisch denken

  • Page 1
  • Page 2
  • Page 3
  • Interim pages omitted …
  • Page 6
  • Go to Next Page »

Primary Sidebar

Steun ons via:
Een aankoopbol.com Partner (meer info)
Of een donatie

Schrijf je in voor de nieuwsbrief!

Skeptic RSS feed

  • Skepsis
  • Error
  • SBM
Inschrijvingen Skepsiscongres 2025 geopend: Was vroeger alles beter?
9 May 2025 - Ward van Beek
Inschrijvingen Skepsiscongres 2025 geopend: Was vroeger alles beter?

.Het vorige congres ligt nog vers in ons geheugen, maar omdat ontwikkelingen steeds sneller gaan zijn wij alweer druk bezig met het Skepsiscongres 2025, op zaterdag 1 november a.s.  De maatschappij bekeken met een skeptische bril Je hoort het vaak:…Lees meer Inschrijvingen Skepsiscongres 2025 geopend: Was vroeger alles beter? › [...]

Graancirkels op European Skeptics Congress 2024
7 May 2025 - SkepsisSiteBeheerder
Graancirkels op European Skeptics Congress 2024

Voordracht van Francesco Grassi op ESC2024 in Lyon.Lees meer Graancirkels op European Skeptics Congress 2024 › [...]

SKEPP wordt 35… en dat vieren ze!
27 April 2025 - SkepsisSiteBeheerder
SKEPP wordt 35… en dat vieren ze!

Onze Belgische zusterorganisatie SKEPP bestaat dit jaar 35 jaar. Op zaterdag 10 mei vieren ze dat met een mooi programma. Hoofdgast is de bekende skepticus en emeritus hoogleraar psychologie Chris French die onlangs ook tot erelid van SKEPP werd benoemd.…Lees meer SKEPP wordt 35… en dat vieren ze! › [...]

RSS Error: A feed could not be found at `https://skepp.be/feed`; the status code is `404` and content-type is `text/html; charset=UTF-8`

Rethinking Medications: Truth, Power, and the Drugs You Take
28 May 2025 - David Weinberg

A critical appraisal of the state of the prescription medications in the United States The post Rethinking Medications: Truth, Power, and the Drugs You Take first appeared on Science-Based Medicine. [...]

A Checkered History in Vaccine Court: Mark Geier at the VICP 1988-2003
27 May 2025 - Kathleen Seidel

A not so expert "expert" The post A Checkered History in Vaccine Court: Mark Geier at the VICP 1988-2003 first appeared on Science-Based Medicine. [...]

The MAHA Report: The Good, The Bad, and The Ugly (mostly the bad and ugly)
26 May 2025 - David Gorski

President Donald Trump and HHS Secretary's MAHA report has landed. It's a mix of the good (a little), but mostly the bad and the ugly (a lot). The post The MAHA Report: The Good, The Bad, and The Ugly (mostly the bad and ugly) first appeared on Science-Based Medicine. [...]

Recente reacties

  • Renate1 on De linke weekendbijlage (21-2025)Hoera, Forum voor Democratie stapt uit de parlementaire commissie die het coronabeleid onderzoekt. https://nos.nl/artikel/2568982-forum-voor
  • Hans1263 on De linke weekendbijlage (20-2025)@Renate Domme worm want er waren al nooit hersenen.
  • Renate1 on De linke weekendbijlage (20-2025)Ach, van iemand die in zwaar vervuild water gaat zwemmen met een paar kinderen kan je volgens mij alles verwachten.
  • Renate1 on De linke weekendbijlage (20-2025)Hoe vapes op de markt zijn gekomen is mij ook een raadsel. Het zal de lobby van de tabaksindustrie wel
  • Hans1263 on De linke weekendbijlage (20-2025)Als Kennedy ooit ernstig ziek wordt, lijkt het me een prima idee hem uitsluitend te "behandelen" met homeopathie. Misschien dat

Archief Kloptdatwel.nl

Copyright © 2025 · Metro Pro on Genesis Framework · WordPress · Log in