Kloptdatwel?

onzinnige apparaten

Even opfrissen: de wasballen nader bekeken

by 24 Comments

In februari van dit jaar besteedde Kloptdatwel.nl aandacht aan de Ecowasbal die sinds 2009 in Nederland aan de man wordt gebracht door het bedrijf GreenHabits: de Ecowasbal werkt niet. De consumentenbond had de bal getest en geconstateerd dat je net zo goed zonder die bal kunt wassen, maar dat je inderdaad wel uit kunt met veel minder wasmiddel dan fabrikanten voorschrijven. De wasbal bleef me bezighouden door wat ik er over aantrof op Internet en vooral omdat ik ‘m op steeds meer plekken aangeboden zag worden.

EcowasbalBij webwinkels van gerenommeerde bedrijven als ING en NUON en via tijdschriften als Vrij Nederland (intussen niet meer) en Opzij is ie nu ook al verkrijgbaar (dat ook de Happinez ‘m aanbiedt, verbaast me dan weer minder). Vandaag, 11 november, is het dag van de duurzaamheid, en dat leek me wel een aardige aanleiding om nu in dit artikel de resultaten van mijn verdere onderzoek naar de wasballen te geven.

Hoe zit het nu met die testen die uitgevoerd zouden zijn door testinstituten als TNO en TüV? Wat zit er eigenlijk in die korrels? En waar komen ze vandaan? Een gedeelte van mijn bevindingen is al aan de orde gekomen in de commentaren op het eerdere artikel op deze site, maar er is meer!

De geheimzinnige testen
Er was behoorlijk wat onduidelijkheid over de test die TNO wel of niet gedaan zou hebben met de Ecowasbal. Alles op de website van Ecowasbal duidt erop dat er wel degelijk een test gedaan is door TNO. Zo heeft zelfs de pdf van het testrapport ‘TNO’ in de bestandsnaam staan en wordt er gesproken over de test door ‘Nederlands bekendste onderzoekbureau’. GreenHabits doet voorkomen dat ze van TNO niet mogen melden dat de test door TNO is uitgevoerd. In een stuk op P+ geeft initiatiefnemer van GreenHabits, Jaap Elzas,  als reden: ”Om de  gegevens ook naar de consument te mogen communiceren, moet iedere twee maanden onderzoek gedaan worden en dat kost geld. En dat hebben we als beginnend bedrijf nog niet.”

Even opfrissen: de wasballen nader bekeken 1
Tweet van TNO

TNO maar eens benaderd via Twitter om te vragen hoe het zit. Het antwoord is ‘duidelijk’ (zie screenshot hiernaast).

Waarom GreenHabits dan niet zo mogen vermelden dat de test gedaan is door TNO Quality BV, desnoods met de vermelding dat het nu overgegaan is in TüV Rheinland Nederland, is mij nog steeds een raadsel. Want daarover mailde ik met TüV. Een aantal simpele vragen dacht ik:

1. Heeft TüV Rheinland Nederland, voorheen TNO Quality BV, dat bewuste testrapport opgesteld?

2. Zo ja, mag Ecowasbal de naam van TNO Quality BV inderdaad niet gebruiken en waarom dan niet? En zouden ze wel mogen verwijzen naar TüV Rheinland Nederland als opsteller van het rapport?

3. Als u het onderzoek heeft uitgevoerd, was dit dan een eerste verkennend onderzoek met oog op latere uitgebreidere testen?

4. Heeft u ook de inhoud van de Ecowasbal onderzocht op samenstelling?

5. Bent u ook bekend met de test die het Duitse TüV heeft uitgevoerd zoals vermeld door Ecowasbol.com of gaat het hier in feite om dezelfde test?

Na maanden van aandringen is geen vraag beantwoord. Het enige dat ik te weten ben gekomen is dat TüV geen uitspraken wil doen over testen die ze hebben uitgevoerd en zelfs niet wil bevestigen óf ze die heeft uitgevoerd.

Geachte heer van Erp,

Voor informatie cq bewijsvoering of-, en welke producten door ons zijn getest, kan ik u slechts adviseren om zelf de rapporten bij de fabrikant / importeur ter inzage op te vragen. Zoals eerder gemeld verstrekken wij hierover geen informatie naar derden.

Met vriendelijke groet, Kind regards,

Henk-jan Pieters

Managing Director

TÜV Rheinland Nederland B.V. / TÜV Rheinland EPS B.V.

Alleen als er sprake is van certificatie kun je op de website van TüV opzoeken of dat klopt, losse tests niet. Blijkbaar vindt TüV het niet eens echt vervelend  hoe dit op de consument overkomt, want ze doen weinig aan het opheffen van mijn  verwarring.
Nu hadden die testen al weinig betekenis in mijn ogen. Er is maar een paar keer gewassen ten opzichte van de 1000 keer waarvan Ecowasbal claimt dat hun wasbal meegaat. De verschillen met en zonder wasbol zijn minimaal en niet op een zinnige manier kwantitatief gemaakt.  En de controlewassing is ook niet echt eerlijk, dan hadden ze een lege bol (of één gevuld met knikkers) mee moeten wassen. Conclusie: die tests zijn flut en de enige die er iets mee opschiet is de leverancier die er op niet te controleren wijze goede sier mee kan maken.

Waar komen die bollen met keramische korrels vandaan?
‘Hoe het precíes werkt, kan alleen de Koreaanse ingenieur die het kleinood bedacht heeft, uitleggen.’ vermeldt het interview in VK-banen. Natuurlijk nodigde dat uit tot een zoektocht op Internet. De enige serieuze kandidaat die ik vond voor deze Koreaanse ingenieur is Dr. Jeon Hyoung Tag, CEO van de firma Biocera. Even opfrissen: de wasballen nader bekeken 2Een bedrijf met een interessant aanbod van producten die iets met water doen. De hele website staat boordevol verwijzingen naar fraaie certificaten. Dr. Jeon is onder andere trotse bezitter van de ‘New Intellectual Award’ van de republiek Zuid-Korea (waar ik als andere dragers zo gauw alleen een theebedrijf en een Engels taleninstituut kon vinden).
Maar al die mooie diploma’s, eervolle vermeldingen en certificaten zeggen helemaal niets over de werking van de keramische korrels. Zo zegt ISO 9001 iets over het kwaliteitsmanagement en ISO 14001 iets over het milieumanagement van een organisatie. En je kunt best op een goed vastgelegde manier onzinnige producten maken, waarbij je ook nog eens goed weet wat de milieurisico’s zijn. Veel van de producten lijken bij voorbaat al onzinnig en de geclaimde werkingen worden doorgeprikt op sites als http://www.chem1.com/CQ/index.html
In ieder geval levert Biocera van die keramische korrels met allerlei mooie eigenschappen die je op veel sites, die wasballen aanbieden, vaak letterlijk weer aantreft. Vooral de ‘alkaline ceramic balls’ moeten we even in het achterhoofd houden.
Gefabriceerd zullen de ballen wel in China worden. In talloze versies worden ze aangeboden op een site als alibaba.com waaronder ook sommige met een echt TüV certificaat! Als je de regels goed leest blijkt het dan een certificaat te zijn dat eigenlijk niet genoemd mag worden van TüV!? Ik snap intussen steeds minder van die certificeringsbusiness. Deze bal lijkt bijvoorbeeld verdacht veel op de Ecowasbal (en is niet echt duur met een prijs van hooguit anderhalve dollar!)

Hoe die wasballen zouden werken is te zien in talloze filmpjes op YouTube en de volgende is heel wat spectaculairder dan die van GreenHabits uit het eerdere bericht op Kloptdatwel.nl.

  • video helaas niet meer beschikbaar

De Ecozone wasbal
Ik had zelf ooit wasballen van het merk Ecozone gekocht en was daar al snel niet zo tevreden over. Die bollen moesten na een keer of 150 wassen wel hervuld worden, anders dan bij de Ecowasbal. In de beschrijving van het product staat dat de korrels onder andere de pH-waarde van het waswater verhogen. Dat kon ik wel testen, omdat ik ook nog een hervulzakje had met korrels. Hieronder de korrels van de ‘uitgewassen’ bollen en de nog niet gebruikte navulling en de pH meting.

Even opfrissen: de wasballen nader bekeken 3
Ecozone – uitgewassen korrels

Even opfrissen: de wasballen nader bekeken 4
Ecozone – navulkorrels

Ecozone wasbal - uitgewassen korrels - pH meting
Ecozone – uitgewassen korrels – pH neutraal

Even opfrissen: de wasballen nader bekeken 5
Ecozone – navulkorrels – pH >=10

Ecozone blijkt vooralsnog geen onzin te verkopen. De resultaten van het wassen vielen me dan tegen, maar de werking van de bollen en de beschrijving van de samenstelling van de korrels lijken wel te kloppen, ook volgens deze blog. Die geeft als ingrediënten (staan ook wel op de verpakking vermeld, overigens):

  • higher alkyl sulfate
  • non-ionic surfacant
  • sodium metasilicate
  • calcium carbonate
  • sodium carbonate

Er zit dus o.a. gewoon soda in! Samen met groene zeep de manier waarop men vroeger waste, zoals prof. Hans Fraaije vertelde in het eerder aangehaalde artikel uit Trouw. Beoordelen of het product iets bijdraagt aan een duurzamere manier van wassen, kan ik niet. Dan moet je wel erg veel factoren meenemen en nergens vond ik een goede onderbouwing daarvan.

Hoe zit het met de Ecowasbal?

Maarten Koller kreeg ook een paar pH-teststripjes van me om de Ecowasbal van zijn schoonmoeder te testen. Ik had dit simpele testje al een paar keer aan GreenHabits voorgesteld via Twitter, maar die reageerden niet meer nadat ik openlijk aan TNO had gevraagd hoe het nu zat met dat testrapport (zie boven). Ecowasbal claimt duidelijk op de website dat er niets oplost van de korrels en met een positief resultaat van de test (pH > 7) zouden we die claim in ieder geval meteen kunnen verwerpen (zoals dat bijvoorbeeld kan bij de ‘chemical free’ Biowashball).
Even opfrissen: de wasballen nader bekeken 6
Uit de ‘Meest gestelde vragen’ op ecowasbal.com

Ik moest wel een week in spanning wachten op het resultaat, want Maarten besloot de test te doen op een bijeenkomst van de Skepsiswerkgroep Utrecht. Toevallig kreeg ik het weekend voor Maartens test zelf nog een spiksplinternieuwe Ecowasbal in handen! Natuurlijk meteen testen, maar het door mij verwachte resultaat bleef uit. De pH bleef 7 …

Even opfrissen: de wasballen nader bekeken 7
Ecowasbal pH neutraal

Het water ook nog even geproefd, niets vreemds. Zal er inderdaad wel niets oplossen. Het zijn in ieder geval echt andere korrels dan die in mijn Ecozone-ballen. Ook de pH-metingen, die Maarten uitvoerde, leverden een negatief resultaat.

Ik ontdekte intussen ook andere filmpjes op internet met ballen, sterk gelijkend op de Ecowasbal, die hetzelfde resultaat geven (link , link).

De gelijkenis met de Ecobola Irisana gaf een verdere hint naar de herkomst: er worden een Koreaanse patent (0359994) en design nummer (0383630) genoemd. Zoeken bij KIPRIS geeft beetje verwarrende resultaten. Bij de patenten kan ik niets vinden, wel bij de designs: ze wijzen naar MB Aura.

Even opfrissen: de wasballen nader bekeken 8
uit de database van KIPRIS (Korean Intellectual Property Rights Information Service)

Waar de korrels vandaan komen, kan ik niet met zekerheid achterhalen. Maar Biocera lijkt me toch de beste kandidaat, ook omdat ze juist trots laten zien dat hun korrels anders zijn dan die van concurenten.

Maar kan het dan toch werken? Dat verhaal met hydroxylionen die zouden ontstaan aan het oppervlakte van de korrels, blijft volstrekt ongeloofwaardig. Lees daarvoor de heldere uitleg van Jan Willem Nienhuys in de commentaren op het eerdere bericht over de Ecowasbal. Het verhaal van Dr.Jeon Hyoung Tag gaat als volgt:

In contact with water, the ceramic contained in the Laundry Ball releases electrons, thus forming active oxygen and hydrogen peroxide (oxygenated water).

The water that comes in contact with Washing Ball, either gains or loses electrons. The reaction generates powerful oxidized reducing power. The term oxidized reducing powermeans the phenomena that gives or receives electrons to a substance.

When a substance loses electrons by combining with oxygen, it is called oxidization, and the phenomenon receiving the electrons that lose oxygen is called reduction.

The electrons, released from the ceramic, dissolve the water (H2O), and perform purification repeatedly with the chemical reaction with the hydrogen-generated ion and the active oxygen provided with electrons.

① H2O + e- → H+ (hydrogen ion) + OH- (hydroxyl group ion)

② O2 + e- → O2 – (active oxygen)

③ O2 – + H2 O → OH- + HO2

HO2 + 2H+ → H+ + H2O2 (oxygenated water)

The reactions on the surface of the ceramic ball with water occur every fraction of a second at very quick speed. In this case, electrons are very unstable and used to make H+ and OH- fromH-O-H by catalyst and is used in the formula No.4 [HO2 + H2 →H + H2O2]. All these reactions from formula No.1 to No.4 occur in every second.

Maar dat is dan nog maar één werkingsmechanisme uit een heel rijtje met o.a. ‘clusters van watermoleculen’ die verkleind worden en ‘Far Infrared Rays’. Leuk bedacht, en zo geformuleerd dat het niet eens helemaal gelogen is: nergens staat namelijk dat deze processen, die vanzelf optreden in water in verwaarloosbare hoeveelheden, door de korrels opeens wel bruikbare concentraties OH- zouden opleveren. Correct zijn die reactievergelijkingen trouwens toch niet helemaal want in reactie 1 verdwijnt er opeens lading…

Even opfrissen: de wasballen nader bekeken 9Wat me wel opviel dat er zo’n logootje van TüV op de verpakking van de Ecowasbal stond (naast de volstrekt zinloze vermeldingen van ISO 9001 en 14001). Toch maar weer eens gezocht in de TüV database, want misschien mag GreenHabits de certificering wel overnemen als de producent die heeft laten uitvoeren.
Inderdaad geeft het zoeken met ‘washing ball’ een paar treffers, waaronder de eerder genoemde bol van Wellos, maar ook een wasbal van Biocera! Dat certificaat is echter nogal verrassend te noemen (klik  op de afbeelding voor een vergroting):

 

TÜV Rheinland Group – Certificate No. 50189593
TÜV Rheinland Group – Certificate No. 50189593

Gecertificeerd volgens normen voor speelgoed! Op brandveiligheid en zo … maar ja misschien moet dat wel, omdat kinderen het voor speelgoed kunnen aanzien.

De schijn tegen
Als de claims van de wasbal leveranciers waar zouden zijn, was het natuurlijk erg mooi. Maar het heeft er alle schijn van dat de meesten doelbewust een onzinnig product verkopen. Dat is af te lezen aan de belachelijke claims over de werking die je aantreft, het schermen met de certificaten die niet gaan over wat er gesuggereerd wordt en aan de waarschuwingen dat je moet oppassen voor namaak (en dat zij zelf natuurlijk wél de echte bollen leveren). Heel vermakelijk is ook het lezen van de verklaring van Smartklean over de ‘misleidende’ informatie die je op Wikipedia en andere sites kunt aantreffen. Ook wordt er op diverse sites naar unieke patenten verwezen, die als je dat uitzoekt alleen maar de plastic omhulsels blijken te betreffen.
Het product is niet vreselijk duur, zo’n € 25 en werkt in sommige gevallen waarschijnlijk wel een tijdje. Voordat je door hebt dat het minder goed werkt dan beloofd, ben je al snel een paar weken verder. Het vervelende gevoel dat je misschien € 25 hebt weggesmeten over zo’n periode is veel minder erg dan de reactie als het meteen bij de eerste wasbeurt duidelijk tegen zou vallen. Geen wonder dat er nauwelijks teleurgestelde reacties op de websites van webwinkels zijn aan te treffen, al zijn ze er wel. Veel klanten zullen uiteindelijk misschien genoegen nemen met de ontdekking dat er inderdaad wel met minder wasmiddel gewassen kan worden (ook zonder bal). Alle webwinkels die ik benaderde met de vraag of ze eigenlijk wel wisten wat ze aanboden, gaven als antwoord dat ze afgingen op het verhaal van de leverancier, maar ook nooit klachten kregen.
Intussen moet er aardig wat geld aan verdiend zijn. In 2009 had GreenHabits er in de eerste drie maanden van bestaan al 9000 verkocht. Met een winstmarge die snel € 10 of meer per bal zal bedragen, mag je wel van een goudmijntje spreken.

Wat zou het?
Maar als het nu allemaal wel gewoon fijn is voor het milieu en uiteindelijk ook onze portemonnee dat we door de wasballen minder wasmiddel gaan gebruiken? Als de critici zich vergissen? Als de geschetste werkingsmechanismen niet helemaal kloppen, maar de ballen wel gewoon werken? Mag een bedrijf als GreenHabits er dan ook niet een leuk centje aan overhouden? 1000 keer wassen met zo’n bolletje oftewel bijna 4 jaar voor een gemiddeld huishouden! Dan is het toch zeker wel tijd voor een feestje?
Inderdaad, in juli dit jaar gaf het echtpaar Jaap Elzas en Lisbeth van As een feestje. Helaas was Kloptdatwel niet uitgenodigd, maar we hebben de beelden!

Een feestelijke wasballenlunch ter gelegenheid van … de verkoop van hun aandeel in GreenHabits! De oprichters (vergiste me bijna één letter hier) verkopen de hele handel binnen de halve levensverwachting van zo’n Ecowasbal! En dat is ook nog eens binnen de ‘niet goed geld terug’-garantie periode van twee jaar. Erg vertrouwenwekkend, als je het mij vraagt …

Even opfrissen: de wasballen nader bekeken 10
Hé Ecowasbal, ik sta op jullie site!

Naschrift: natuurlijk heb ik Ecowasbal aangeschreven om een aantal zaken te verifiëren. Zo vroeg ik ze o.a. of Biocera inderdaad de bedenker is van deze wasbal, hoe het zat met die test(en?) bij TüV, of ze zelf de samenstelling van de korrels kennen, of die Ecobola Irisana inderdaad hetzelfde is en of ze vaak klanten hun geld moeten teruggeven onder hun garantievoorwaarden.  Ze waren wel nieuwsgierig waarvoor ik het artikel wilde schrijven, maar tot op heden ze hebben niet inhoudelijk gereageerd. Ook niet op de vraag welk TüV-certificaat het logo op de verpakking impliceert…
Overigens kreeg ik van Ecozone op gestuurde mailtjes niet eens een reactie.

Update 3-5-2012: eind december werd er wel gereageerd door Ecowasbal, zie Ecowasbal afgekeurd.

Tenslotte: ik kwam nog een interessant Canadees sceptisch onderzoek tegen uit 2007, in het Frans. Sowieso is er veel meer te vinden op Internet over wasballen als je niet alleen in Engelstalige bronnen zoekt, maar ook Spaanstalige en Italiaanse bronnen raadpleegt.

Happinez nummer 6-2011

by 16 Comments

Happinez nummer 6-2011 11
De voorkant van de nieuwe Happinez

Ik ben wat aan de late kant maar hier is hij dan toch, onze vaste rubriek de Happinez-recensie. Als je deze gelezen hebt, ben je weer helemaal bij. Het september/oktobernummer gaat over energie, vanzelfsprekend niet in de natuurkundige definitie maar in de zin van ‘je goed voelen, lekker in je energie zitten’. Met artikelen als ‘De kosmische kracht van edelstenen’, ‘Ja of nee? De pendel geeft antwoord’, een interview met Deepak Chopra en een essay van Lisette Thooft over ‘energieslurpers en energiegevers’ belooft het weer een nummer vol bijzondere hersenspinsels te worden. 

Interview met Deepak Chopra (p. 19)
Happinez nummer 6-2011 12
Deepak Chopra (wikimedia commons, Mitchell Aidelbaum)

Zelfbenoemd heks Susan Smit schrijft over Deepak Chopra. Is hij, zoals sommigen vinden, ‘een zakkenvullende marketinggoeroe’, of is hij ‘een spiritueel leermeester’ zoals miljoenen anderen hem zien? Susan houdt het op ‘allebei’. Deepak verenigt volgens Susan uitersten in zich, hij schrijft in poëtische taal over spirituele wetten, maar heeft ook zakelijk instinct. Om goed in je energie te blijven zitten is het volgens Deepak belangrijk ‘je gedurende de hele dag te verbinden met de bron’. Zelf doet hij dit door zich tijdens een gesprek of een wandeling af en toe even op het ‘onderliggende universele veld van bewustzijn’ af te stemmen. Deepak Chopra werkte ooit als endocrinoloog maar ging al gauw boeken schrijven over spiritualiteit, alternatieve geneeskunde en ayurveda. Het boek Quantumhealing uit 1989 werd zijn doorbraak. In 1998 ontving hij de Ig-Nobelprijs, een parodie op de Nobelprijs, voor zijn frequente verwijzingen naar de relatie tussen genezende processen en de kwantummechanica. Tegenwoordig is hij docent businessspiritualiteit aan de Harvard University, geeft lezingen à vijftigduizend dollar (!) en schijnt de personal coach te zijn van menig bestuursvoorzitter. Het valt me wel een beetje tegen van die Harvard University, dat ze daar nu ook al aan de business spiritualiteit gaan (Zie ook dit artikel in Intermediair).

Spirituele horror (p. 46)
Happinez nummer 6-2011 13
Volgens Lisette Thooft moeten we ons voorstellen dat we een gouden mantel dragen als we moe worden van een gesprek. Hier zien we Keizer Franz II in 1792 in een gouden mantel, direct na zijn kroning (bron: de.wikipedia.org).

Het volgende artikel (eh sorry ‘essay’) met de titel ‘energieslurpers en energiegevers’, is geschreven door Lisette Thooft. Ze waarschuwt voor energievampiers: ‘Zuigers, die ongemerkt je vitaliteit aftappen en je moe en leeg achter laten. Die mensen bestaan!’. Je zou er haast bang van worden. Gelukkig komt ze met een hele kolom vol oplossingen als ‘Merk je dat je een beetje moe wordt van een gesprek (…), visualiseer dan dat je een gouden mantel omslaat die je beschermt tegen energie lekkage’. In de daarop volgende kolommen raadt ze aan om energiegevende trainingen te gaan doen zoals emotioneel lichaamswerk. Dan volgen nog drie kolommen met tips uit een boek van de Australische goeroe Barry Long (die in de jaren ’80 vooral onder aanhangers van Osho (Bhagwan Sri Raineesh) populair werd vanwege zijn ideeën over liefde, tantra en seks) .‘Ga niet gewoon maar een beetje zitten denken aan vroeger, of praten over wat er vorige week toch gebeurde (…) dat zuigt je leeg!’ of ‘Als je zomaar kauwgom aan het kauwen bent, lek je energie. Doelbewust kauwgom nemen om je adem te verfrissen is wel prima.’ ‘t Is maar dat je het weet!

De kosmische kracht van edelstenen (p. 53)

Klassiek astroloog Oscar Hofman onthult ons de geheime krachten van edelstenen:

‘Als je weet welke energie een steen uitstraalt, kun je hem heel gericht inzetten voor je welzijn en geluk. Turkoois bijvoorbeeld, werkt sterk in op de lever, waardoor de ontgifting wordt gestimuleerd en ook de groei en herstelkracht van het lichaam. Of neem granaat, dit is een goed middel tegen potentieproblemen en versterkt bovendien de opname van ijzer. En wist u dat obsidiaan de genezing van wonden stimuleert?’

Happinez nummer 6-2011 14
klassiek astroloog Oscar Hofman (astrologencongres.nl)

De edelsteenleer is al duizenden jaren oud: al die verschillende stenen zijn dus al heel vaak bekeken, gevoeld en op hun effect getest, aldus astroloog Oscar Hofman. Waarom liggen ze eigenlijk niet in de apotheek, naast de homeopathische middeltjes? En zouden ze ook niet moeten worden ingezet in elke psychologische praktijk? De stenen werken namelijk niet alleen op lichamelijk vlak maar ook op de geest: ‘turkoois geeft levensvreugde, vertrouwen en inzicht, overzicht en hoop. Obsidiaan kan diepe inzichten brengen en maakt oude pijnen verteerbaar. Granaat zorgt voor vechtlust en doorzettingsvermogen als de problemen zich opstapelen’.

Op zijn website pegasus-advies laat Oscar Hofman weten dat hij veel ervaring heeft met astrologische beroepsprofielen, HRM-ondersteuning en zakelijke astrologie. Ik citeer een stukje:

‘Een van de meest populaire producten van Pegasus is het astrologisch beroepsprofiel. Zo’n profiel geeft een overzicht van de mogelijkheden en problemen die iemand in zijn werk tegenkomt (…). Opvallend is dat veel mensen niet met hun talent werken, een verspilling van energie voor de persoon zelf en voor de organisatie. Een beroepsprofiel maakt duidelijk hoe dat veranderd kan worden. Een persoon met een sterke Venus kan het beste een pr-taak krijgen en iemand met een sterke Maan kan in de facilitaire dienst worden ingezet.’

Kortom uitspraken die je carrière kunnen beïnvloeden in een richting die misschien lang niet altijd in overeenstemming is met je eigen wil of belangstelling. Of neem deze: ‘Als de vurige strijdplaneet Mars als aanduider van de motivatie niet zo goed staat in de horoscoop, kan dat al snel leiden tot onnodige conflicten door een te grote assertiviteit op de verkeerde momenten.’ Die heb je toch liever ook niet in je personeelsdossier staan. Ik vind dit toch wel een zorgwekkende ontwikkeling, het lijkt wel of het in de HR steeds gewoner is tegenwoordig om gebruik te maken van bogusmethodes.

Ja of nee? De pendel geeft antwoord (p. 62)
Happinez nummer 6-2011 15
Pendel (wikipedia)

Of het nu om een levensvraag gaat of een kleine praktische kwestie, met een pendel kun je antwoorden tevoorschijn ‘toveren’ die diep in jezelf verborgen liggen. Spiritueel therapeut Ellen Blad legt uit: ‘Met onbewuste spierbeweginkjes stuur je de pendel’. Pendelen is dan ook een prima methode om er achter te komen wat er in je onderbewuste leeft: ‘dingen die je diep van binnen wel weet maar waar je niet zo snel toegang toe hebt’. De therapeute doet net of de laatste bewering logisch volgt uit de eerste maar dat is natuurlijk helemaal niet zo. De pendel wordt inderdaad met onbewuste spierbeweginkjes gestuurd. Als je een liniaal pakt, gaat de pendel bijna automatisch heen en weer bewegen in de lengterichting van de lineaal. Je hebt echt niet in de gaten dat je spierbewegingen maakt, dus de stelling dat je met onbewuste spierbeweginkjes de pendel stuurt is wat mij betreft gerechtvaardigd. Als de tweede bewering waar zou zijn, zou een pendel ideaal zijn om mee te nemen naar een proefwerk of examen (als die uit meerkeuze vragen bestaat). De antwoorden zou je zo even uit kunnen pendelen want ze liggen vast wel ergens opgeslagen in je onderbewuste dat geacht wordt een soort databank te zijn van alles wat je gezien, gelezen, gehoord hebt. Skepsis organiseerde ooit een pendel test met zeven proefpersonen die er van overtuigd waren dat zij met hun pendel een door hen zelf meegebracht voorwerp konden traceren dat zich bevond in een van zes afgesloten doosjes. Niemand scoorde boven de kansverwachting.

Happy hippie op Ibiza (p. 68)

Dit artikel, dat ook op de voorpagina wordt aangekondigd, bestaat vooral uit mooie plaatjes van de blokhut van een voormalig wereldreiziger. Op Ibiza kon hij eindelijk zijn rugzak neer zetten. Hij vond hier de rust om te settelen omdat het Spaanse eiland ligt op dezelfde leylijn als Bali en Goa, de zogenoemde ‘hippietrail’. Zouden Happinez lezers echt geloven dat er leylijnen bestaan? Ik heb het me ook wel eens afgevraagd en ben toen wat gaan zoeken op internet. Eens kijken wat een zoekactie nu oplevert. Het Wikipedia-item is nogal vaag en niet echt duidelijk over het wel of niet bestaan:
‘Door de meeste wetenschappers wordt weinig aandacht geschonken aan leylijnen omdat nog nimmer wetenschappelijk is aangetoond dat leylijnen enige betekenis hebben, en omdat zulke lijnen waarschijnlijk bij elke willekeurige groep punten aan te wijzen zijn.’ Zonder verdere bespreking wordt verderop het proefschrift genoemd van de Oostenrijkse ‘radiesthesist’ (wichelroedeloper) Jorg Purner die in 1982 op het onderwerp promoveerde aan de faculteit architectuur. Dit levert natuurlijk een soort schijnobjectiviteit en is wellicht geplaatst door een ‘believer’?

Happinez nummer 6-2011 16
Leyline door Soestdijk? (uit het aangehaalde Skepter artikel)

Nog maar even verder googelen dan, na een hoop onzin krijg ik als tiende treffer dit artikel uit het tijdschrift Skepter, waarin je kunt lezen over het ontstaan van het idee leylijnen. Dit artikel dat in hetzelfde Skepter-nummer verscheen is echt leuk om te lezen. Tophumor die je onmiddellijk uit de droom helpt mocht je over het bestaan nog twijfelen.

Negen misverstanden over meditatie (p. 79)

Over mediteren wordt erg hoogdravend gedaan tegenwoordig. Volgens dit artikel geeft het meer rust, energie en zelfvertrouwen. Dat iedere andere ontspanningsmethode hetzelfde effect heeft zou je haast vergeten. Het stuk is geschreven door Tijn Touber, die tevens de functie van ‘happinezdominee’ van Paulo Coelho heeft overgenomen. Hij zal de lezers net als zijn voorganger middels een maandelijkse column toe(s)preken. Zijn blijde boodschap voor deze maand is: ‘Om geniaal te zijn hoef je je helemaal niet in te spannen, gewoon even stil zijn en luisteren naar wat de bedoeling is. Probleemoplossingen borrelen dan vanzelf naar boven’. 

Happinez nummer 6-2011 17
Tijn Touber (boekenblog.nl)

Tijn Touber, de vroegere Lois Lane-muzikant, werd bekend door zijn boek ‘Spoedcursus verlichting’. Pikant detail: vanuit spirituele kringen klonk felle kritiek. Hoofdredacteur van het blad De Koorddanser (‘voor persoonlijke groei en spiritualiteit’), Ewald Wagenaar, noemde het boek ‘de meest ranzige spiri-pulp’ en maakt zich druk omdat Tijn zich uitgeeft voor ‘verlichte’ terwijl dat volgens Wagenaar is voorbehouden aan enkele groten der aarde. In het Happinez-artikel beweert Tijn ondermeer dat onderzoek laat zien dat mensen die samen mediteren een meetbaar positief effect hebben op de stad waarin ze wonen, er zijn dan minder ongelukken en minder criminaliteit. Dit argument ter promotie van meditatie hoor je wel vaker maar is volgens mij nimmer aangetoond.

Laad jezelf helemaal op in 21 dagen (p. 118)
Happinez nummer 6-2011 18
Yogi Bhajan (rechts) met Bhai Sahib Satpal Singh Khalsa (wikimedia commons, Tariksingh)

Als laatste een artikel over een serie oefeningen uit de kundalini yoga. Deze yogavorm werd door de Indiër Yogi Bhajan geïntroduceerd in het westen. In 1969 emigreerde hij naar de VS en richtte daar de 3HO Foundation op, de drie H’s staan voor ‘Healthy, Happy en Holy’. Jaarlijks wordt in Frankrijk het 3HO festival georganiseerd waar duizenden kundalini yoga-liefhebbers uit alle windstreken op af komen. De oefeningen hebben veelal een sterke uithoudingscomponent. De bedoeling hiervan is om door ‘weerstanden’ heen te gaan. Je kunt het misschien zien als sport met een spirituele inslag. In het artikel gaat het om vier yogahoudingen die 3 tot 11 minuten moeten worden volgehouden. Door 21 dagen lang consequent de serie oefeningen uit te voeren, wordt je energie en bewustzijn merkbaar verhoogd, is de claim. Twee Happinez-medewerkers nemen de proef op de som en houden een logboek bij. Na 21 dagen hadden ze inderdaad meer energie gekregen en bovendien allerlei inzichten opgedaan. Tja.

Groot ingenieursbureau organiseert congres over kosmisch geladen water

by 65 Comments

DHV, een groot ingenieursbureau in Amersfoort dat zichzelf presenteert als ‘een toonaangevend internationaal advies- en ingenieursbureau dat bekend staat om haar hoogwaardige expertise en leiderschap in innovatie en duurzaamheid’ hield afgelopen weekend een conferentie met als thema ‘Vitaal water: meer dan H2O’. De media waren niet welkom. Kennisorganisatie STOWA vindt het congres niet wetenschappelijk. Maar Hans van Sluis en Helle van der Roest van DHV weten zeker dat gevitaliseerd water bestaat én ook nog grote voordelen heeft: ‘je merkt het meteen als je het drinkt, het smaakt beter en het lest je dorst beter. Het kan ook positieve effecten hebben op bijvoorbeeld een slechte spijsvertering of een moeilijke huid.’  Water heeft ‘een kosmische antenne’. Bewijzen zoeken ze bij eigen ervaringen en bij de pseudowetenschapper Emoto. Maar Van der Roest stelt ook een test voor. Die handschoen pakken we graag op!

Groot ingenieursbureau organiseert congres over kosmisch geladen water 19
Helle van der Roest, Leading professional Waterbehandeling, gelooft in vitaal water. Foto website DHV.

In een artikel in het bedrijfsblad van DHV wordt uitgelegd wat vitaal water is.

‘Drinkwater wat dagenlang onder druk in een leidingnet heeft gezeten is niet meer vitaal. Maar je kan het wel weer vitaal maken. Daar liggen vijf principes aan ten grondslag. Het moet vrij en wervelend kunnen stromen, het moet in contact komen met licht, lucht en natuurlijke mineralen, niet belast worden door vervuilende stoffen en stralingsvelden zoals elektriciteit, het water moet onderdeel uitmaken van een natuurlijke kringloop en voorraad vorming’ , aldus de beide ingenieurs.

Volgens DHV zijn er in de loop der jaren uit diverse onderzoeken interessante resultaten naar voren gekomen. De onderzoeken zijn gebaseerd op het idee dat water meer is dan alleen de chemische en moleculaire samenstelling. Water zou een geheugen hebbben en in staat zijn om informatie over te dragen.Van Sluis denkt dat water een antenne heeft voor planetaire invloeden vanuit de kosmos. Jammer genoeg worden die onderzoeken niet toegankelijk gemaakt.

Groot ingenieursbureau organiseert congres over kosmisch geladen water 20
Hans van Sluis, senior adviseur, gelooft dat water een kosmische antenne heeft. Foto website DHV.

In een discussie met hoogleraar theoretische chemie Ad van der Avoird haalt Van der Roest als ‘bewijs’ het onderzoek van de Japanner Emoto aan. Een van zijn publicaties ‘Water weet het antwoord’, uitgegeven bij Ankh Hermes heb ik toevallig in huis. Er staan foto’s in van mooi gevormde waterkristallen die zijn blootgesteld aan mooie woorden als liefde of dankbaarheid of muziek van Chopin of Tsjaikovsky. Er staan ook foto’s in van lelijk gevormde kristallen, die zouden zijn van water dat is blootgesteld aan negatieve invloeden zoals bijvoorbeeld het woord ‘hel’ of ‘idioot’ of aan Heavy Metalmuziek.

Rob Nanninga schreef in 2006 al een uitvoerig Skepter-artikel over Emoto. Duidelijk wordt dat Emoto in de wetenschappelijke wereld nooit serieus is genomen. Misschien merkt hij volgens Nanninga daarom aan het begin van een lezing ook wel gekscherend op dat de zaal niet zo vol zou zitten als hij een echte wetenschapper zou zijn. Toch blijft hij een doctorstitel voeren die voor 350 dollar te koop is. Rob Nanninga besluit zijn artikel als volgt:

‘Het is moeilijk te beoordelen of Emoto een gewiekste zakenman, een oliedomme pseudowetenschapper, een gevaarlijke kwakzalver, een religieuze sekteleider of een aimabele watermysticus is. Misschien alles tegelijk. In een recent interview met Good Times lijkt hij wat bescheidener te zijn geworden: ‘My theory and research is not yet reached science and I should say it is more like fantasy.’ 

Bij de conferentie van DHV kun je je iets dergelijks afvragen. Is dit een gewiekste zakelijke actie, oliedomme pseudewetenschap of gaat het om goedgelovige watermystici? De twee ingenieurs erkennnen dat er geen sluitende wetenschappelijke verklaringen zijn en dat het een moeillijk bespreekbaar onderwerp is in wetenschappelijke kringen. Ze zeggen te hopen dat de conferentie hier verandering in kan brengen.Van der Roest snapt wel dat de academische wereld vaak nog afwijzend staat tegenover dit verschijnsel:

‘Ik geloof ook niets dat ik niet zelf ervaren heb. Ik heb in het verleden veel uitgeprobeerd en ervaar de effecten van vitaal water bijvoorbeeld op mijn eigen gezondheid. Als we op vakantie zijn ben ik altijd opzoek naar vitaal water in de natuur. Als ik dan een beek zie, weet ik of het goed water is of niet. Als het vitaal water is vul ik mijn veldfles ermee; een halve liter water uit zo’n beek is een half jaar langer leven. Maar dat zijn effecten die je zelf moet ervaren, je kunt mensen niet met woorden of argumenten overtuigen van de waarde van vitaal water.’

En ik maar denken dat ingenieurs goed waren in logisch nadenken.

Hoewel de pers ruim aandacht heeft besteed aan het DHV-congres (zie dit artikel in de Volkskrant) zijn persvertegenwoordigers niet welkom in Amersfoort. Niet meer. Nadat afgelopen weekend commotie ontstond over de conferentie, heeft DHV besloten om geen journalisten toe te laten bij de bijeenkomst.

De toonaangevende Nederlandse onderzoeksinstelling STOWA ziet geen wetenschappelijke aanknopingspunten. Bas van de Wal, ecoloog bij dit onderzoeksinstiuut, vindt de bijeenkomst ‘geen wetenschappelijk congres, […] het zijn gelijkgestemden onder elkaar die informatie uitwisselen. Het is mening tegen mening. Op dit moment is er geen onderbouwd onderzoek.’ 

Groot ingenieursbureau organiseert congres over kosmisch geladen water 21
Dit is een water-vitalisator (bron: ultraspring.nl, een concurrent van grander)

Ondanks gebrek aan bewijs wemelt het op het internet van de aanbieders van ‘watervitalisators’ die allerhande claims doen of zelfs beweren dat er wel wetenschappelijk bewijs is. Zie bijvoorbeeld deze website. Een al meer dan 20 jaar bestaand apparaat wat op de waterleiding geplaatst kan worden is de Grander. Het is een rechthoekig roestvrijstalen kastje dat een aantal kamers bevat met ‘informatie water’. Het leidingwater stroomt hier langs zonder er direct mee in contact te komen.

In een van de artikelen die naar aanleiding van het congres verscheen stelt Van Sluis dat veel gebruikers het verschil opmerken tussen gevitaliseerd water en gewoon kraanwater: ‘Uit proeven blijkt dat acht van de tien personen kunnen aangeven welk water vitaal is door het alleen maar te proeven.’

Dat lijkt me een interessant en niet al te moeilijk uitgangspunt voor een test. Bij het bedrijf waar ik werk zit al jaren een watervitalisator van Grander op de waterleiding. Ik neem een fles water mee van huis en tap een fles water daar uit de waterleiding. Ik meet na of de temperatuur gelijk is. Er zijn op dat moment tien medewerkers aanwezig. Iedereen vindt het leuk om mee te doen aan de test. De proefpersoon proeft water uit twee identieke kartonnen bekers en geeft aan welk water volgens hem of haar vitaler smaakt. Aan de onderkant heb ik een stikkertje geplakt waaraan ik kan zien of het Grander water betreft of niet. De proefpersoon zelf kan het stikkertje niet zien. De meesten meenden wel een verschil te proeven. Uiteindelijk heb ik helaas maar zes testresultaten weten te verkrijgen omdat vier medewerkers geen tijd hadden. Mijn testresultaten waren niet bepaald ondersteunend voor de stelling van van Sluis. Vier van de zes collega’s vonden gewoon kraanwater ‘vitaler’ smaken. Dit is natuurlijk iets dat we beter kunnen testen. Zouden Van der Roest en Van Sluis daar voor voelen?

Hier nog een paar filmpjes waarin verkopers van gevitaliseerd water een en ander uitleggen.

 

Foto voorzijde: wikimedia commons, Diliff

 

Naakte tijdreizigers, je kunt wel kleding aan doen maar het komt niet mee

by 32 Comments

Naakte tijdreizigers, je kunt wel kleding aan doen maar het komt niet mee 22In de laatste Happinez (zie de bespreking op Kloptdatwel) stond een nogal juichend artikel over de Italiaanse leefgemeenschap Damanhur, als het aan Happinez schrijfster Lisette Thooft ligt zouden we allemaal een voorbeeld moeten nemen aan de bewoners van deze commune. Nadat ik me er wat in verdiept had was ik toch een stuk minder enthousiast. Wat wordt gepresenteerd als een idealistische samenleving (zelfs de VN zou positief zijn!) bevat nare trekjes – een strenge wet die niet veel ruimte laat voor het individu, een leider die boven alle anderen staat en allerlei vreemde overtuigingen, gekke cursussen en gevaarlijke kwakzalverspraktijken.  Hun ‘tijdmachine’  is misschien wel het allervreemdst. Hoewel ze het zelf tegenspreken deelt Wikipedia Damanhur volgens mij terecht in als geloof. En je kunt er ook veel in herkennen van een sekte (lees dit stuk van Rob Nanninga er maar eens op na).

Waar ligt Damanhur eigenlijk en hoe is het ontstaan? In Noord-Italië, aan de voet van de Alpen, ca. 50 km van Turijn ligt de spirituele leefgemeenschap Damanhur (Egyptisch voor stad van licht) waar ca. 600 mensen verspreid over enkele middeleeuwse dorpjes in de Piedmont-vallei samenwonen. Damanhur werd ongeveer 30 jaar geleden opgericht door Oberto Airaudi, een Italiaanse verzekeringsagent en zelfverklaard paranormaal onderzoeker. Hij was al vanaf zijn kindertijd bezig met alchemistische experimenten en richtte in de jaren 1970 in Turijn een centrum op voor onderzoek naar paranormale krachten van waaruit de eerste woongroep ontstond. Ook nu nog speelt hij een belangrijke rol als leider van de groep.

Op het eerste gezicht lijkt het een ideale leefgemeenschap. De mensen die er wonen zien er gelukkig uit, de omgeving en de huizen zijn mooi, alles is goed georganiseerd, er is veel oog voor schoonheid, harmonie en respect voor elkaar en de natuur. Ze hebben het beste met de wereld voor, hun doel is de mensheid te verheffen tot een hoger spiritueel niveau… De samenlevingsvorm is volgens de eigen website zelfs uitgeroepen tot model voor een duurzame toekomst door een agentschap van de Verenigde Naties.

Toch zou ik er voor geen goud willen wonen, en ik moet er ook niet aan denken om een voorbeeld aan deze mensen te moeten nemen. Ik vraag me af wat de Verenigde Naties hiermee bedoeld zullen hebben. Toch hopelijk niet dat we net als de Damanhurianen al bomenknuffelend door het leven moeten? De Damanhurianen voelen zich duidelijk verheven boven ‘gewone’ mensen en alleen dat al vind ik irritant.

Damanhur heeft over alles nagedacht, er is een eigen grondwet, een eigen geldsysteem, een eigen school, eigen gezondheidszorg, en een eigen religie. Hoewel ze dit woord zelf liever niet gebruiken. ‘Damanhur is geen religie’ zegt een van de bewoonsters in Happinez, maar zij voelt zich wel ‘deel van een immens spiritueel ecosysteem’. Ze licht verder toe dat je ‘veel levensvormen, zoals natuurgeesten, weliswaar niet kunt zien, maar dat je ze kunt leren aanvoelen en respecteren’. Er zijn volgens deze aanhangster ‘veel meer niveaus dan alleen het menselijke en met al die niveaus kun je communiceren, inclusief het hoogste, het goddelijke’. Dat alles lijkt me toch een treffend voorbeeld van de combinatie neo-paganisme / new-age religie zoals Wikipedia ook aangeeft.

De grondwet van Damanhur beoogt een verregaande mate van mindcontrol waar ik me niet echt gelukkig bij zou voelen, ik citeer een stukje:

‘Iedere bewoner heeft de verplichting om positieve, harmonieuze gedachten te verspreiden en elke actie en gedachte te richten op spirituele groei, waarin idealen belangrijker zijn dan persoonlijke interesse. Iedereen is in spiritueel en sociaal opzicht verantwoordelijk voor alles wat hij doet, in de wetenschap dat alles vermenigvuldigd en gereflecteerd wordt in de wereld door de Synchronische Lijnen.’

Verder zijn er speciale regels voor het sluiten van huwelijken, dit kan voor bijvoorbeeld de periode van 1 jaar, en is geboorteplanning verplicht. Wie ongepland een kind krijgt wordt gestraft (!).

De gezondheidszorg in Damanhur is een bloeiende bedrijfstak en hoe kan het ook anders, puur alternatief. Kinderen worden niet ingeënt, vrouwen bevallen thuis, zonder de mogelijkheid om in geval van nood naar een ziekenhuis te gaan, wat statistisch gezien 1 op de duizend vrouwen het leven zal kosten en nog wat meer kinderen.

Trots worden op de website de Damanhuriaanse therapieën gepresenteerd. Dertig jaar is leider en healer ‘Falco’ (Damanhur-naam van Oberto Airaudi) bezig geweest in zijn alchemistisch laboratorium met het ontwikkelen en verfijnen van de super prana energie behandeling. Zie hier het resultaat op de foto.

Naakte tijdreizigers, je kunt wel kleding aan doen maar het komt niet mee 23
Het resultaat van 30 jaar alchemistische experimenten

Falco wordt bijgestaan door een team van ‘green doctors’ die allen gespecialiseerd zijn in het betekenis geven aan de ziekte en daarnaast een vorm van alternatieve therapie aanbieden zoals homeopathie, fytotherapie, traditional Chinese medicine of de Damanhurse methodes.

Op de Damanhur-school wordt lesgegeven aan kinderen tot 16 jaar. Ongetwijfeld wordt de kinderen wijsgemaakt hoe bar en boos de buitenwereld is maar er wordt blijkbaar gelukkig wel voldaan aan het curriculum volgens de Italiaanse wet.

Een belangrijke bron van inkomsten voor de Damanhurianen is het toerisme. De leefgemeenschap is in de loop der jaren een bezienswaardigheid geworden met als hoogtepunt  ‘The Temples of Humankind‘ . Dertig jaar lang zijn ze bezig geweest met het uithakken in harde rots van dit ondergronds tempelcomplex. In de Happinez vertelt een bewoner er het volgende over:

‘De tempels zijn gebouwd op een kruispunt van synchroniciteitslijnen, rivieren van energie die over de aarde lopen en ideeën, gevoelens en informatie doorspelen. Vandaar ook dat iedereen in Damanhur zo zijn best doet om positief te leven, want alles wat hier gebeurt gaat energetisch de aarde rond .’

De tempels zijn nu dus een belangrijke trekpleister.Verder worden er het hele jaar door cursussen en evenementen georganiseerd en is er accomodatie voor gasten om te logeren.

Er zijn zelfs kant en klare georganiseerde reizen te boeken via een Nederlandse contactpersoon.

Naakte tijdreizigers, je kunt wel kleding aan doen maar het komt niet mee 24Om een indruk te geven van wat het aanbod aan cursussen zoal inhoudt som ik er een paar op:

  • communicatie met planten
  • diverse levels in astraal reizen
  • online cursus alchemie
  • geschiedenis van de pre-Atlantische tijd
  • diverse levels in pranahealing (ook in Nederland wordt de therapie al aangeboden)
  • Bral Talej (een variatie op tarotkaarten gebaseerd op vooroudertekens van de geheime Damanhurtaal die alleen Falco kent)

En nog een paar die ik maar even niet vertaal vanuit het Engels:

  • inner personalities 1st and 2nd level
  • interpretation and contact with selfic paintings
  • reawaken the inner senses
  • learning to guide the emotions
  • spiritual physics
  • how to create a succesful community

Ik hou nu maar op want het wordt steeds gekker. Natuurlijk zijn de meeste cursussen ook heel geschikt als bedrijfstraining of teambuildingsactiviteit.

Op een weblog waar over Damanhur gediscusseerd wordt komt zelfs een tijdmachine ter sprake. Ik citeer een stukje van het weblog:

‘Wat het verhaal helemaal interessant maakt is de claim van deze club mensen dat ze een tijdmachine zouden bezitten waarmee je uiteraard (geheel in sekte-stijl) alleen maar naakt kunt reizen.’

In de comments wordt gereageerd door de dame die de eerder genoemde reizen organiseert:

‘Ik kom al jaren in Damanhur en organiseer ook samen met deze mensen reizen er naartoe en workshops in Nederland. Damanhur is geen sekte . Ze willen op een andere manier leven om zo gelukkiger te zijn. Wat betreft die tijdmachine. Het is een hele grote sferoself die je ondersteunt bij het tijdreizen. Maar om dit te kunnen doen heb je een training nodig zoals astronauten, veel voorbereiding. Wat betreft de naaktheid: je kunt wel kleding aan doen, maar dit komt niet mee.’

Dat is nog eens een helder antwoord. Ik ben overtuigd! 😉

Hoewel er nog veel meer rariteiten te vertellen zijn over deze commune wilde ik het hier voorlopig maar even bij laten.

 

 

 

Beter worden? Ga op het spoor liggen!

by 19 Comments

De NOS had een opmerkelijk nieuws-item: in Jakarta gaan mensen op spoorrails liggen om te genezen van hun kwalen. De gezondheidszoekers denken dat er stroom door ze heen loopt waardoor ze beter worden. Mevrouw Mulyati die lijdt aan diabetes komt aan het woord: al jaren lang heeft ze doktoren bezocht die haar niet beter konden maken. Maar nu ze op de spoorrails ligt voelt ze zich een stuk beter. De gewoonte is ontstaan nadat een verlamde man die op de spoorrails zelfmoord wilde plegen ineens weer kon lopen. Het is natuurlijk gevaarlijk om op het spoor te liggen. Daarom deelt de politie flinke boetes uit. Maar die kunnen de hard-core gezondheidszoekers niet ontmoedigen. Zij nemen de gevaarlijke bijwerkingen van voorbijsnellende treinen voor lief.

Ook Novum Nieuws wijdt een bericht aan de genezende spoorrails:

“Ik blijf dit doen, totdat ik volledig genezen ben”, zegt Mulyati, terwijl ze zichtbaar schokt als gevolg van de stroom die op de rails staat. Een passagierstrein nadert waardoor de vrouw een extra stroomstoot krijgt. Ze springt van de rails als de trein dichtbij komt, maar zodra de laatste wagon gepasseerd is, gaat ze weer liggen. … Veel mensen zijn [in Indonesië] door de chaotische decentralisatie van de door de overheid zwaar onderbetaalde gezondheidszorg gedesillusioneerd geraakt”.

Uit de wikipedia blijkt dat de spoorbalken inderdaad stroom van de bovenleidingen terugvoeren naar de aarde (en dus onder spanning kunnen staan). Sommige spoorwegsystemen gebruiken daarom een ‘vierde rail’ die specifiek dient om stroom terug te voeren naar de aarde. Lees het hoofdstuk ‘fourth rail’ bij het lemma ‘railway electrification’ in de wikipedia.

Blijft de vraag over of elektrotherapie ergens goed voor is. Volgens de wikipedia wordt deze therapie ingezet om revalidatie te ondersteunen. Andere toepassingen worden niet genoemd. De encyclopedie van de Vereniging tegen de Kwakzalverij maakt melding van enkele dubieuze toepassingen van elektrotherapie: schoktherapie tegen oorlogtrauma’s en lees deze pagina met een overzicht van allerlei vreemde apparaten die kwakzalvers inzetten tegen kanker. Volgens dit ‘stop de persen’-bericht uit de Skepter concludeerde de Nederlandse Gezondheidsraad in 1999 dat elektrotherapie zinloos is. Dit leidde toen tot woedende reacties van fysiotherapeuten.

Het bovenstaande overziende, denk ik dat het waarschijnlijk is dat de gezondheidszoekers op de spoorlijnen van Djakarta het vooral moeten hebben van het placebo-effect….  Nu maar hopen dat dit opweegt tegen de bijwerkingen….

Foto voorzijde: uit besproken nieuwsbericht van Novum Nieuws.